Καμιά φορά τα πράγματα στη ζωή, όσο περίπλοκα κι αν φαντάζουν είναι εξαιρετικά απλά ή έστω η εξήγησή τους.
Ο αμερικανός διπλωμάτης Τζορτζ Χόρτον, γνωστός για το βιβλίο στο οποίο κατέγραψε την καταστροφή της Σμύρνης ως πρόξενος των ΗΠΑ από τη δική του βιωματική σκοπιά, είχε διαγνώσει από τότε μια μεγάλη ασθένεια της Ελλάδας που την κατατρώει ως σήμερα.
Σε απόρρητη έκθεσή του όπως αναφέρει ο Γιώργος Λεονταρίτης στο "ΠΑΡΟΝ" γράφοντας για την Κύπρο όπου επικαλείται τη φράση, σημείωνε ο Χόρτον:
«Είναι απίστευτον, ότι ο Έλλην πολιτικός είναι ικανός να προχωρήσει ακόμη και εις θυσίαν της χώρας του και πολλών ανθρωπίνων ζωών, αρκεί να διατηρήσει το κόμμα του εις την εξουσίαν, έστω και δι' ολίγας ημέρας…».
Η μόνη ίσως μετεξέλιξη θα μπορούσε να πει κανείς πως είναι ότι αυτό πλέον αφορά όλους όσους αυτοπροσδιορίζονται ως πολιτικοί, οι οποίοι μπροστά στην πιθανή απώλεια της τρυφής, της καλής ζωής και των προνομίων πράγματι θυσιάζουν το παρόν και το μέλλον της χώρας με μερικά αβασάνιστα "Ναι".
Ο έρωτας για την εξουσία έφερε,
το 1920 στην κυβέρνηση ένα κόμμα που έταζε ειρήνη αλλά συνέχισε τον πόλεμο ως εκεί που δεν έπαιρνε στη Μικρά Ασία,
τον εμφύλιο αφήνοντας την Ελλάδα έξω από τη μοιρασιά του κόσμου παρά τη μεγάλη συμβολή της στη νίκη κατά του Αξονα,
την πολιτική αστάθεια στη χώρα με αποτέλεσμα τη χούντα, που μας οδήγησε στην προδοσία και απώλεια της Κύπρου και την ολική επαναφορά ενός "εθνάρχη" που έβλεπε την Κύπρο να κείται μακράν,
έναν πολιτικό, που έμεινε στην ιστορία με το μικρό του όνομα, με το τεράστιο ελάττωμα να μάθει τον Ελληνα στην τεμπελιά και να ζει με δανεικά καταναλώνοντας πιο πολλά από όσα παράγει,
έναν άσημο κινέζο να κατεβάζει τα παντελόνια του στα Ιμια,
έναν κουρασμένο στην κυβέρνηση που τα μεσημέρια πήγαινε για ύπνο από τη δουλειά που έκανε,
έναν παραμυθατζή που έταζε λεφτά γιατί υπήρχαν και στη συνέχεια τα βρήκε στις τσέπες μας,
κι έναν παροπλισμένο αποτυχημένο αρχηγό πολιτικού κόμματος προ 20ετιας, να αλλάζει σε ένα βράδυ όσα έλεγε επί μήνες για να κυβερνήσει.
Ας το επαναλάβουμε λοιπόν, για να το μάθουμε:
«Είναι απίστευτον, ότι ο Έλλην πολιτικός είναι ικανός να προχωρήσει
ακόμη και εις θυσίαν της χώρας του και πολλών ανθρωπίνων ζωών, αρκεί να
διατηρήσει το κόμμα του εις την εξουσίαν, έστω και δι' ολίγας ημέρας…».