Του Στρατή Μαζίδη
Όποιος παρακολουθεί καθημερινά το δελτίο ανακοινώσεων του Λιμενικού Σώματος, σίγουρα προβληματίζεται αρκετά από τις πολλές δεκάδες συλλήψεις παρανόμων μεταναστών. Πόσοι είναι άραγε αυτοί που τελικά κατάφεραν να περάσουν τα σύνορα;
Το πρόβλημα είναι πάρα πολύ μεγάλο και εθνικό. Το γεγονός επίσης ότι αρκετοί εξ αυτών είναι μουσουλμάνοι το καθιστά ακόμη πιο επίκαιρο / έντονο.
Η λύση δε βρίσκεται φυσικά στις ακρότητες. Όποιες κι αν είναι αυτές. Ακρότητα είναι να στείλω 15 ντουλαπάτους να πλακώσουν στο ξύλο ή να σκοτώσουν, ακρότητα είναι να ανοίγω σύγχρονα Αουσβιτς για να στοιβάζω υπό άθλιες συνθήκες επ'αόριστον εκατοντάδες ανθρώπους.
Η πολιτεία πρέπει να δράσει στοχευμένα.
Οι περισσότεροι εξ αυτών εργάζονται τόσα χρόνια αδήλωτα. Δίχως εισφορές, δίχως φορολόγηση. Εμβάζουν όμως σεβαστά ποσά στο εξωτερικό. Ένας πολύ απλός λοιπόν τρόπος να προκαλέσεις κύμα φυγής είναι η επιβολή μέτρων και φόρου στα εμβάσματα αυτά. Κανένα ανταλλακτήριο ή οτιδήποτε, να μην αποστέλλει χρήματα αν οι προσερχόμενοι αλλοδαποί δεν προσκομίζουν ορισμένα έγγραφα που να αποδεικνύουν το πως απέκτησαν τα χρήματα. Τα απέκτησαν πχ από εργασία; Να παρουσιάσουν τα ένσημά τους και τις υποβληθείσες βεβαιώσεις αποδοχών. Αν τα χρήματα αυτά είναι νομίμως αποκτηθέντα, τότε να επιβάλλεται ένας φόρος ενός κάποιου συντελεστή που θα καθίσταται υπολογίσιμος κι αποτρεπτικός δίχως όμως δημευτικό χαρακτήρα. Αν από την άλλη δε δικαιολογούνται με τίποτε, τότε να επιβάλλεται ένας βαρύτατος συντελεστής ο οποίος και θα αποζημιώνει το κράτος για τα αδήλωτα και θα παράλληλα θα στείλει το μήνυμα ότι η Ελλάδα δεν είναι το καλύτερο μέρος για να έρθει κανείς να εργαστεί.
Τα σύνθετα προβλήματα, τις περισσότερες φορές έχουν απλές λύσεις.
Όποιος παρακολουθεί καθημερινά το δελτίο ανακοινώσεων του Λιμενικού Σώματος, σίγουρα προβληματίζεται αρκετά από τις πολλές δεκάδες συλλήψεις παρανόμων μεταναστών. Πόσοι είναι άραγε αυτοί που τελικά κατάφεραν να περάσουν τα σύνορα;
Το πρόβλημα είναι πάρα πολύ μεγάλο και εθνικό. Το γεγονός επίσης ότι αρκετοί εξ αυτών είναι μουσουλμάνοι το καθιστά ακόμη πιο επίκαιρο / έντονο.
Η λύση δε βρίσκεται φυσικά στις ακρότητες. Όποιες κι αν είναι αυτές. Ακρότητα είναι να στείλω 15 ντουλαπάτους να πλακώσουν στο ξύλο ή να σκοτώσουν, ακρότητα είναι να ανοίγω σύγχρονα Αουσβιτς για να στοιβάζω υπό άθλιες συνθήκες επ'αόριστον εκατοντάδες ανθρώπους.
Η πολιτεία πρέπει να δράσει στοχευμένα.
Οι περισσότεροι εξ αυτών εργάζονται τόσα χρόνια αδήλωτα. Δίχως εισφορές, δίχως φορολόγηση. Εμβάζουν όμως σεβαστά ποσά στο εξωτερικό. Ένας πολύ απλός λοιπόν τρόπος να προκαλέσεις κύμα φυγής είναι η επιβολή μέτρων και φόρου στα εμβάσματα αυτά. Κανένα ανταλλακτήριο ή οτιδήποτε, να μην αποστέλλει χρήματα αν οι προσερχόμενοι αλλοδαποί δεν προσκομίζουν ορισμένα έγγραφα που να αποδεικνύουν το πως απέκτησαν τα χρήματα. Τα απέκτησαν πχ από εργασία; Να παρουσιάσουν τα ένσημά τους και τις υποβληθείσες βεβαιώσεις αποδοχών. Αν τα χρήματα αυτά είναι νομίμως αποκτηθέντα, τότε να επιβάλλεται ένας φόρος ενός κάποιου συντελεστή που θα καθίσταται υπολογίσιμος κι αποτρεπτικός δίχως όμως δημευτικό χαρακτήρα. Αν από την άλλη δε δικαιολογούνται με τίποτε, τότε να επιβάλλεται ένας βαρύτατος συντελεστής ο οποίος και θα αποζημιώνει το κράτος για τα αδήλωτα και θα παράλληλα θα στείλει το μήνυμα ότι η Ελλάδα δεν είναι το καλύτερο μέρος για να έρθει κανείς να εργαστεί.
Τα σύνθετα προβλήματα, τις περισσότερες φορές έχουν απλές λύσεις.