Ο Δημήτρης Αβραμόπουλος φαίνεται να συναντά έντονο κυκλοφοριακό στο δρόμο για το προεδρικό μέγαρο. Τόσο έντονο που ίσως να μην προλάβει τελικά να φτάσει.
Μεθοδικός άνθρωπος ο Αβραμόπουλος. Οι κινήσεις του είναι μελετημένες χρόνια πριν. Το θυμάμαι από στενό μου πρόσωπο που έκανε πολύ παρέα μαζί του από τα χρόνια του διπλωματικού σώματος όταν ήταν ακόμη πρόξενος στη Λιέγη μέχρι πριν τα πρώτα δειλά βήματα στις βουλευτικές εκλογές του 1993 όταν αρχικά είχε εκλεγεί στην Α' Αθήνας και μάλιστα τρίτος. Είχαν επισκεφθεί μαζί το πολιτικό γραφείο του μακαρίτη, βουλευτή τότε, Βάιου Σταθόπουλου και ο Αβραμόπουλος δυσαρεστημένος από την εικόνα του γραφείου και την 60λεπτη αναμονή γυρνά και λέει τότε στο δικό μου άνθρωπο «θα δεις στο μέλλον πως στήνονται τα πολιτικά γραφεία».
Ικανός διπλωμάτης. Ποιος ξεχνά την επική ατάκα του ως ΥΠΕΞ στο σκοπιανό δημοσιογράφο που δήλωσε μακεδόνας όταν του είπε «και καλά βρε παιδί μου γιατί δε μιλάς ελληνικά;». Τζέντλεμαν αλλά και καβαλημένος.
Θα ήταν χρήσιμος ως πρόεδρος αν είχε ρόλο διπλωμάτη. Αν αντί για διακοσμητικό βάζο όπως ο απερχόμενος Παπού(ς)λιας τριγυρνούσε όλο τον κόσμο με ένα αεροπλάνο.
Όμως όσα πλεονεκτήματα κι αν έχει, διαθέτει ένα ισχυρό μειονέκτημα, που δίνει το ηθικό δίκιο στον Παναγιώτη Λαφαζάνη.
Μια κυβέρνηση της Αριστεράς, της πρώτης φοράς Αριστερά, της ανατροπής όπως λέει του Μνημονίου, πώς θα ψηφίσει κάποιον που έχει πει ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ; Τον αντιπρόεδρο της ΝΔ; Τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Παπαδήμου με το PSI; Τον υπουργό της κυβέρνησης Σαμαρά; Δε χωνεύεται με τίποτε, ούτε με ούντερμπεργκ!
Και οι εναλλακτικές επιλογές δεν μπορεί να είναι ο επίσης ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ Προκόπης Παυλόπουλος ή η ΝΑΙ ΣΕ ΟΛΑ της οικογένειας των πολιτικών δεινοσαύρων Ντόρα Μπακογιάννη όπως κυκλοφορεί τις τελευταίες ώρες.
Δεν είναι δυνατόν από όλη την κεντροδεξιά να μην υπάρχει ένας που αντιστάθηκε όλα αυτά τα χρόνια ή έστω από ένα σημείο και μέτα διότι και στο ΣΥΡΙΖΑ συναντούμε άτομα που πέρασαν στο ατνιμνημόνιο από ένα σημείο και μετά.
Ας προτείνει το Βύρωνα Πολύδωρα. Κι επίπεδο έχει και όταν έφτασε ο κόμπος στο χτένι, έφυγε.
Μια φορά πάντως δεν είναι φυσιολογικό μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να είναι εγκλωβισμένη ανάμεσα στον Αβραμόπουλο, τον Παυλόπουλο και την Ντόρα. Θα έπρεπε να υπάρχει και μια άλλη επιλογή γενικότερα αποδεκτή από το σύνολο του κόσμου.
Διότι αν είναι έτσι, τότε ας προταθεί ο Αντώνης Σαμαράς για πρόεδρος της Δημοκρατίας. Φαντάζομαι συμφωνεί κι ο Λαφαζάνης.