Για τον πολύ απλό λόγο ότι κανείς από όσους διαχειρίζονται τις τύχες της χώρας δεν είχε/έχει αυτό στο μυαλό του. Το μόνο που παρατηρεί κανείς τις τελευταίες δεκαετίες είναι μόνο το πως θα τη φέρει ο ένας στον άλλο για να κατακτήσει ή να παραμείνει στην εξουσία.
Το 1981 ο Ανδρέας Παπανδρέου εξελέγη με συνθήματα που ουδέποτε τελικά υλοποίησε. Το 1993 ο Αντώνης Σαμαράς παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις του, έριξε τελικά την τότε νόμιμα εκλεγμένη κυβέρνηση έξι μήνες νωρίτερα ενώ το 1995 κράτησε το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία με ότι ακολούθησε.
Ο Κώστας Σημίτης εκβίασε στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ώστε να κατακτήσει και την αρχηγεία του.
Ο Κώστας Καραμανλής δεν ανέπτυξε καμία επιχειρηματολογία αλλά επιδόθηκε στη μέθοδο του ώριμου φρούτου όπως λεγόταν τότε. Καμία από τη ρητορική του δεν υλοποίηση.
Ο Γιώργος Παπανδρέου τον εγκλώβισε με την προεδρική εκλογή για να τον ρίξει.
Ο Αντώνης Σαμαράς έσβησε μονομιάς όσα σωστά έλεγε έως το Νοέμβριο του 2011 για να μπορέσει να πρωθυπουργεύσει.
Ο Αλέξης Τσίπρας του την έστησε ήδη από το 2012 με την προεδρική εκλογή και ο Αντώνης Σαμαράς έστησε ενέδρα στην ενέδρα επιχειρώντας να εγκλωβίσει τη νέα κυβέρνηση φέρνοντάς τη στο χείλος του γκρεμού με τις επιλογές του πριν λίγες ημέρες.
Στη Νέα Δημοκρατία και το (σε λίγο ανύπαρκτο) ΠΑΣΟΚ κοιτούν την επόμενη ημέρα. Του κόμματος όχι της Ελλάδας.
Στο ΣΥΡΙΖΑ εισηγούνται ορισμένοι στον Τσίπρα νέες εκλογές ώστε να ξεφορτωθεί τον Καμμένο, να περιορίσει δραστικά τη δύναμη της Αριστερής Πλατφόρμας και να επεκτείνει την κοινοβουλευτική δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ.
Κανένας διάλογος, κανένα όραμα, καμιά κατάθεση πρότασης έστω και ανεδαφικής για τα δύσκολα θέματα, για όσα καίνε.
Εσείς που χρωστάτε πχ στον ΟΑΕΕ, έχετε ακούσει μια πρόταση; Έστω και μη αρεστή.
Εσείς που δεν έχετε εργασία, ακούσατε κάτι συγκεκριμένο εκτός από ευχολόγια;
Εσείς που βασανίζεστε από το τεράστιο γραφειοκρατικό δημόσιο, ακούσατε έστω μια περίπτωση με επιχειρήματα και σαφή βήματα που θα καταστεί ευέλικτο και άμεσα αποτελεσματικό;
Σε μια χώρα της οποίας το πολιτικό προσωπικό επιδίδεται στην αλληλοεξόντωσή του και ο λαός επιβραβεύει την παραμονή τους στο τιμόνι της χώρας, τι μπορεί να περιμένει κανείς για το αύριο;