Η ιδέα της δυνατότητας ταξιδιού με ταχύτητα μεγαλύτερη απ' αυτή του φωτός υπήρξε μία από τις βασικότερες ιδέες της επιστημονικής φαντασίας για όσο χρονικό διάστημα υπάρχει αυτό το είδος λογοτεχνίας.
Η ιδέα του ταξιδιού σε άλλους πλανήτες με επίγεια τεχνολογία φαινόταν αδύνατη για μεγάλο χρονικό διάστημα , αλλά με τη βοήθεια του γρηγορότερου από το φως ταξιδιού , η μετάβαση από πλανήτη σε πλανήτη θα είναι σχεδόν στιγμιαία.
Ποιος δεν θα ήθελε να διασχίσει τον γαλαξία για να ανακαλύψει και να επισκεφθεί όλα τα είδη διαφορετικών πλανητών?
Δυστυχώς, η επιστήμη δεν έχει κάνει πολλά για να ενθαρρύνει τα όνειρα της ανθρωπότητας για την γρήγορη μετακίνηση από πλανήτη σε πλανήτη σε όλο το γαλαξία.
Μεγάλο μέρος της επιστημονικής κοινότητας θεωρεί ότι το ταξίδι με ταχύτητα μεγαλύτερη από το φώς είναι φυσικώς αδύνατο, και ανεξάρτητα από το υλικό, το να το επιταχύνεις κάτι σε μία τόσο αδιανόητη ταχύτητα απλά δεν μπορεί να συμβεί.
Ωστόσο, υπάρχουν και εκείνοι που πιστεύουν ότι τα ταξίδια με μεγαλύτερη ταχύτητα από το φώς είναι δυνατά και μία επιστημονική ομάδα μπορεί κατά λάθος να σκόνταψε πάνω σε αυτό το φαινόμενο.
Μια ομάδα της NASA μπορεί να πέτυχε χωρίς να το θέλει επιτάχυνση σωματιδίων σε ταχύτητες μεγαλύτερες από την ταχύτητα του φωτός κατά τη χρήση του θαλάμου συντονισμού του συστήματος EmDrive.
Βασικά, αν τα ευρήματά τους αποδειχθούν ακριβή , η ομάδα μπορεί να έχει μόλις ανακαλύψει τα ταξίδια με ταχύτητα μεγαλύτερη από το φως.
Για να το διευκρινήσουμε , ο θάλαμος συντονισμού του συστήματος EmDrive είναι μια προτεινόμενη μέθοδος προώθησης στον χώρο ανάμεσα στα αστέρια.
Βασικά, αυτό το σύστημα θα μπορούσε να καταλήξει να βασίζονται οι μηχανές που θα χρησιμοποιούν τα διαστημόπλοια στο μέλλον.
Τα πλεονεκτήματα της χρήσης μιας τέτοιας συσκευής είναι πολλά: Είναι ηλεκτροκίνητη ,δεν διαθέτει κινούμενα μέρη και δεν απαιτεί κανένα υλικό καύσιμο για να κινηθεί το διαστημόπλοιο.
Αν καταλήξει να δουλεύει όπως έχει προγραμματιστεί, υπάρχει μια καλή πιθανότητα ότι θα μπορούσε το σύστημα αυτό να οδηγήσει σε μια νέα γενιά κινητήρων.
Η NASA μελετά την τεχνολογία για μελλοντικές εφαρμογές, αλλά λίγοι αναμένουν ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να συμβεί.
Σύμφωνα με μια ανάρτηση στο φόρουμ της NASA Space Flight, όταν μια ομάδα ερευνητών έστειλε ακτίνες λέιζερ μέσα στο θάλαμο συντονισμού , τα σωματίδια επιταχύνθηκαν σε αστρονομικές ταχύτητες ... με ορισμένα απ' αυτά να κινούνται ακόμη πιο γρήγορα από την ταχύτητα του φωτός.
ΠΗΓΗ http://forum.nasaspaceflight.com/index.php?topic=36313.1860
"... Αυτή η υπογραφή (η μορφή αλληλεπίδρασης ) στο σύστημα EmDrive μοιάζει με μια φυσαλίδα στρέβλωσης (warp bubble).
Και τα μαθηματικά ,που εξηγούν μία φυσαλίδα στρέβλωσης, ταιριάζουν προφανώς στη μορφή αλληλεπίδρασης ,που βρέθηκε στο σύστημα EmDrive."
Τι μπορεί να σημαίνει αυτό?
Λοιπόν, είναι απολύτως πιθανό ότι η NASA μόλις δημιούργησε μια "φυσαλίδα στρέβλωσης" .
Ενώ αυτό ακούγεται σαν ένα κακό επεισόδιο της σειράς του Star Trek, θα μπορούσε επίσης να οδηγήσει σε μια τεράστια πρόοδο της τεχνολογίας για τα διαστημικά ταξίδια.
Το να διανύσουμε την απόσταση μεταξύ της Γης και του γειτονικού μας πλανήτη Άρη εξακολουθεί να είναι ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή με τη χρήση συμβατικών μεθόδων.
Αλλά, αν το σύστημα EmDrive ήταν σε θέση να δημιουργήσει μία σταθερή φυσαλίδα στρέβλωσης και με τον τρόπο αυτό τα ταξίδια με ταχύτητα μεγαλύτερη από το φώς γίνονταν πραγματικότητα, αυτή η περίπτωση θα μπορούσε να αλλάξει.
Ταξίδι στα αστέρια με ταχύτητα δύνης ( Warp Speed)
Ίσως θα πρέπει όλοι να αρχίσουμε να φτιάχνουμε το διαστημόπλοιο Εnterpise,για κάθε ενδεχόμενο ...
Σύμφωνώ ότι θα χρειαστούν πιθανώς χρόνια πριν μπορέσουμε να οδηγηθούμε σε πραγματικά συμπεράσματα, πόσο μάλλον να μπορέσουμε πραγματικά να κάνουμε πειράματα με ταζύτητα μεγαλύτερη από το φως , για να μην αναφέρουμε ότι η επιτάχυνση της ύλης και η επιτάχυνση του φωτός είναι δύο εντελώς διαφορετικά πράγματα.
Τούτου λεχθέντος, η NASA θα μπορούσε σοβαρά να ανακάλυψε κάτι τεράστιο ...
Κάτι που θα μπορούσε να καταλήξει να επαναπροσδιορίσει το πώς η ανθρωπότητα βλέπει τα διαστημικά ταξίδια.
ΠΗΓΗ http://www.techtimes.com/articles/49360/20150428/nasa-may-have-accidentally-discovered-faster-than-light-travel.htm
ΣΧΗΜΑΤΙΚΑ Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ ΜΕΣΩ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΔΥΝΗΣ WARP
ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στις 28 Απριλίου 2015, αλλά η ανακάλυψη είναι πολύ παλαιότερη.
Ο κινητήρας κατασκευάστηκε ως πρωτότυπο το Δεκέμβριο του 2002 από την εταιρεία Satellite Propulsion Research Ltd, που ιδρύθηκε ένα χρόνο νωρίτερα με χρηματοδότηση 250.000 λίρες στερλίνες από το Υπουργείο Εμπορίου και βιομηχανίας της Βρετανίας.
ΠΗΓΗ http://en.wikipedia.org/wiki/EmDrive
'Ενας παρόμοιος κινητήρας φαίνεται στην παρακάτω φωτογραφία
Ο κινητήρας στην αρχική του έκδοση χρησιμοποιούσε ένα magnetron με ισχύ 850 watt και παρήγαγε προώθηση της τάξεως του 0,02 Νewtons.
Σε μεταγενέστερες εκδόσεις του έφτασε σε προώθηση τα 0,1 Newtons με ισχύ μόλις 300 Watt.
To κύριο πλεονέκτημα αυτού του κινητήρα για το διάστημα είναι ότι χρησιμοποιεί σταθερό ηλεκτρικό ρεύμα χαμηλής ισχύος, δεν χρειάζεται κάποιο καύσιμο και παράγει επιτάχυνση, που σε βάθος χρόνου θα μπορούσε να οδηγήσει σε επίτευξη μεγάλης ταχύτητας, αν το σύστημα βελτιωνόταν περίπου 100 φορές σε απόδοση.
Από την αρχή οι "επιστήμονες" είχαν αντιρρήσεις για την επιστημονικότητα της ανακάλυψης, γιατί το φαινόμενο "παραβίαζε δήθεν την αρχή της διατήρησης της ορμής" και η δύναμη που μετρήθηκε βρισκόταν στα όρια του στατιστικού λάθους.
Η αλήθεια είναι ότι οι "επιστήμονες" δεν κατάλαβαν εξ αρχής πως λειτουργεί η συσκευή και ίσως δεν είχαν διαθέσιμη θεωρία για να εξηγήσουν το φαινόμενο.
Για να το εξηγήσω απλά : 'Εχουμε μία σύριγγα γεμάτη με αέρα και κλειστή από παντού.
Πιέζουμε το έμβολο με δύναμη και συμπιέζουμε το αέριο.
Αν σε κάποιο σημείο της η σύριγγα είχε ένα μικρό πόρο (τρύπα), το αέριο θα έφευγε με μεγάλη επιτάχυνση , αλλά η μάζα του αερίου, καθώς είναι μικρή, θα προκαλούσε μία αμελητέα σε μέγεθος δύναμη (δράση-αντίδραση).
'Ολα τα υλικά αποτελούνται από άτομα και συνεπώς έχουν μικρούς πόρους, από τους οποίους διαφεύγουν τα μικροκύματα που παράγονται μέσα στη συσκευή.
Η εξήγηση αυτή είναι σχετικά απλή.
Αν δεν την κατάλαβαν ακόμη οι "επιστήμονες", ίσως θα έπρεπε να μελετούσαν λίγο το νόμο του Μπερνούλι, στο οποίο βασίζεται η πτήση όλων των σημερινών αεροπλάνων.
ΠΗΓΗ http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CF%8C%CE%BC%CE%BF%CF%82_%CF%84%CE%BF%CF%85_%CE%9C%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CE%BB%CE%B9
Αλλά το πρόβλημα τους βρίσκεται αλλού.
Σύμφωνα με την θεωρία της σχετικότητας του Αινστάιν δεν είναι εφικτές ταχύτητες μεγαλύτερες από την ταχύτητα του φωτός στο κενό.
Αλλά το φως έχει διαφορετική ταχύτητα ,όταν διασχίζει διάφορα υλικά.
Η μεγαλύτερη ταχύτητα του φωτός παρατηρείται στο "κενό".
Τι ακριβώς εννοούν όταν μιλάνε για κενό?
Aν το σύμπαν είναι γεμάτο με μικροσκοπικές τρύπες , που περιβάλλονται από διάχυτη ύλη ή ενέργεια με χαμηλή πυκνότητα. το απόλυτο κενό είναι το περιεχόμενο των μικροσκοπικών τρυπών.
Η πυκνότητα αυτού του υλικού τείνει προς το μηδέν και ο όγκος των φυσαλίδων τείνει επίσης στο μηδέν.
Κατά συνέπεια η μάζα του περιεχομένου των φυσαλίδων (ως γινόμενο πυκνότητας επί όγκο) τείνει και αυτή στο απόλυτο μηδέν.
Καθώς η δύναμη ορίζεται ως επιτάχυνση επί μάζα, η εξάσκηση μίας απειροελάχιστης δύναμης στην απόλυτα μηδενική μάζα θα προκαλούσε πολύ μεγάλη σχετικά επιτάχυνση και διαστολή της φυσαλίδας με αύξηση της διαμέτρου της υπέρμετρα.
Το φώς τότε θα έμπαινε μέσα στη φυσαλίδα, όπου θα είχε τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα και θα έβγαινε από την επιφάνεια της έντονα καμπυλωμένο σαν να βρισκόταν σε χώρο καμπυλωμένο υπό την επίδραση Alcubierre drive.
Στο παρακάτω σχήμα φανταστείτε την κύρτωση του χώρου να γίνεται σε 360 μοίρες και να μοιάζει με πραγματικά κλειστή φυσαλίδα αντί για το κύμα του σχήματος.
ΠΗΓΗ http://en.wikipedia.org/wiki/Alcubierre_drive
Η ανακάλυψη της ΝΑSA έγινε , επειδή κατά το πείραμα πέρασαν ακτίνες laser μέσα από την μηχανή, δηλαδή στην ουσία φως.
Το φως δεν έχει μάζα (η για την ακρίβεια έχει απειροελάχιστη).
Η δύναμη που ασκήθηκε στα φωτόνια (0,1 Νewton) ήταν ελάχιστη, αλλά ασκήθηκε σε απειροελάχιστη μάζα.
Γι' αυτό μετρήθηκαν ταχύτητες μεγαλύτερες από την ταχύτητα του φωτός στη γη , αλλά όχι απ' αυτήν στο απόλυτο κενό.
Στην ουσία δεν παραβιάστηκε κανένας φυσικός νόμος...
Απλά μεταβιβάστηκε ενέργεια από τα μικροκύματα στα φωτόνια και κατά πιθανότητα αυξήθηκε η συχνότητα του φωτός, όταν το φως βρέθηκε μέσα στη φυσαλίδα...
Αν η NASA έβαζε πολλές παρόμοιες μηχανές σε σειρά και στη σωστή απόσταση μεταξύ τους, θα άνοιγε μία σκουληκότρυπα στο χώρο.
Οι διαστάσεις της σκουληκότρυπας (διάμετρος) θα εξαρτιόνταν από το μήκος κύματος του laser.
Θα ήταν πολύ μικρή για να περάσει ίσως διαστημόπλοιο, αλλά πολύ μεγάλη για να ανιχνεύσει το χώρο σε μεγάλη απόσταση (ραντάρ) ή για να σταλεί μήνυμα με την μορφή των ραδιοκυμάτων.
Δεν θα τους συνιστούσα βέβαια να κάνουν το πείραμα, γιατί όπως έχει προβλέψει ο διάσημος Στήβεν Χώκινγκ, οι σκουληκότρυπες καταρρέουν σαν αποτέλεσμα συντονισμού .
Σύντομα θα τους περίμενε μία απόλυτα δυσάρεστη, αλλά προβλέψιμη, έκπληξη-επίσκεψη .
ΠΗΓΗ http://www.ramnousia.com/2013/03/stephen-hawking-pos-tha-kataskeuasoume-mia-mixani-tou-xronou.html
ΠΡΩΤΟΤΥΠΗ ΠΗΓΗ ΣΤΑ ΑΓΓΛΙΚΑ http://www.dailymail.co.uk/home/moslive/article-1269288/STEPHEN-HAWKING-How-build-time-machine.html
Ελπίζω να καταλάβατε κάτι από το παραπάνω άρθρο.
Σήμερα κάποιοι παίζουν με καταστροφικές δυνάμεις, που δεν γνωρίζουν.
Και δεν θα τους βγει σε καλό...