Βάσια Ζαριφοπούλου • Νίκος Γεωργαντζάς
Κάποιες και κάποιοι νομίζουν πως γράφουμε κείμενα και σχόλια για την προσωπική μας αυτο-προβολή. Δεν έχουν απόλυτα άδικο, καθόσον έχουμε κάποιο έναυσμα, όχι όμως την αυτο-προβολή μας.
Η σκοπιμότης μας είναι η μάθηση. Διότι μαθαίνουμε πολλά από τις σπείρες ανάδρασης που δημιουργούν οι κριτικές και τα σχόλια άλλων, στα κείμενα και τα δικά μας σχόλια.
΄Ενα τεράστιο πόνημα θα μπορούσαμε να γράψουμε, για τα όσα μαθαίνουμε από τις διαδραστικές αντιπαραθέσεις μας στο διαδίκτυο. Δύο όμως παραδείγματα αρκούν, ως εμπειρικά δεδομένα της μάθησης μας, μέσω του διαδικτύου.
α΄) Η απάλειψη των κομμάτων ΔΕΝ είναι ‘φασισμός’
«Είστε φασίστες!», μας γράφει ένας φίλος, ενώ εξηγούσαμε πώς ακριβώς, όλα τα κινήματα και κόμματα του δεσποτικού καθεστώτος εξουσίας, της τυραννικής αριστερο-κεντρο-δεξιάς κομματοκρατίας, του απολυταρχικού δόγματος του ζωροαστρισμού και του τάγματος της απολύτου εξουσίας του Μελχισεδέκ, παρακωλύουν την ανάδυση της πολιτείας.
«Μα τι λέει τούτος», σκεφτήκαμε, γιατί μας λέει «φασίστες»; Μήπως δεν έπρεπε ο Κλεισθένης, έξυπνα να κάνει παρωχημένα και περιττά όλα τα αριστερο-κεντρο-δεξιά κινήματα και κόμματα της εποχής του, ώστε να καταστεί δυνατή η ομαλή ανάδυση της πολιτείας των Αθηναίων (Αριστοτέλους ‘Αθηναίων Πολιτεία’);
Μετά όμως θυμηθήκαμε την σχετικά πρόσφατη, καθεστωτική προπαγάνδα του Ευάγγελου Βενιζέλου: «η δημοκρατία, δηλαδή τα κόμματα...»! Νάτη λοιπόν η μάθηση μέσω του διαδικτύου.
΄Οντως, στα άκρα του, το δεσποτικό καθεστώς εξουσίας, του εθνικοσοσιαλισμού τύπου Στάλιν και Χίτλερ, με την βία καταργεί κάθε άλλη εξουσία, πλην της δικής του. Η ανάδυση όμως της πολιτείας, αναίμακτα και ειρηνικά κάνει την κάθε μορφής, παρά-φύσιν εξουσία περιττή, μιας και η εξουσία παρά-φύσιν διαιρεί τους ανθρώπους σε εξουσιαστές και εξουσιαζομένους.
΄Αρα, δεν αρκεί να κρίνουμε κάτι μόνον εκ του αποτελέσματος. Ούτε ο σκοπός δήθεν αγιάζει τα μέσα: άλλο πράγμα είναι να καταργείς την εξουσία των άλλων κινημάτων και κομμάτων διά της βίας και της φαυλοκρατίας, και κάτι εντελώς διαφορετικό το να κάνεις περιττή την κάθε μορφή της παρά-φύσιν εξουσίας, μέσω των αρχομένων και αμέσως ανακλητών, από την συλλογικότητα των πολιτών, αιρετών και κληρωτών αρχόντων της πολιτείας.
β΄) Η ‘ψηφιακή άμεση δημοκρατία’ του δήμου υπηκόων
Είναι χρόνια πολλά τώρα που προβληματιζόμαστε, διότι δεν κατανοούμε τι ακριβώς προσπαθούν να πετύχουν τα φερέφωνα του δεσποτικού καθεστώτος εξουσίας, μέσω του κινήματος για την δήθεν ‘άμεση’ ή ‘ψηφιακή άμεση δημοκρατία’. Διότι δεν μπορούσαμε να φανταστούμε πώς είναι δυνατόν να μάχονται υπέρ ενός πραγματικού πολιτεύματος ή πολιτικού συστήματος, που είναι ικανό να υλοποιεί τις συλλογικές αποφάσεις του δήμου πολιτών της πολιτείας, συγχρόνως όμως υποκείμενο στην τυραννική εξουσία του δεσποτικού καθεστώτος της αριστερο-κεντρο-δεξιάς κομματοκρατίας.
Μας γράφει λοιπόν επ’ αυτού, ένας άλλος φίλος: «θα μαλώναμε»! «Γιατί άραγε;», αναρωτιόμαστε και νάτη πάλι η μάθηση μέσω του Διαδικτύου.
«Χωρίς πρώτα την ανάδυση της πολιτείας, η δημοκρατία είναι μια ουτοπία. Με δήμο υπηκόων αντί για δήμο πολιτών της πολιτείας, δημοκρατία γιόκ», του απαντούμε.
Επιτέλους κατανοούμε, μετά από τόσα χρόνια προβληματισμού, το τι ακριβώς είναι αυτό που ψάχνουν οι οπαδοί του καθεστωτικού κινήματος εξουσίας για την δήθεν ‘άμεση’ ή ‘ψηφιακή άμεση δημοκρατία’. Θέλουν ένα καθεστωτικό μόρφωμα εξουσίας, όχι υπέρ του δήμου πολιτών της πολιτείας, αλλά υπέρ ενός δήμου υπηκόων· υπηκόων που ως λάγνοι της εξουσίας, τυφλά υπηρετούν το δεσποτικό καθεστώς εξουσίας, της τυραννικής αριστερο-κεντρο-δεξιάς κομματοκρατίας, του απολυταρχικού δόγματος του ζωροαστρισμού και του τάγματος της απολύτου εξουσίας του Μελχισεδέκ.
Μία πρόσκληση δοκιμής για την συλλογική μας ευημερία
Βλέπεις λοιπόν πόση μάθηση μπορείς να κερδίσεις μέσα από τα σχόλια του διαδικτύου; Από μια κοινή επιθυμία των υπηκόων ξεκινά η ‘πολιτειότητα’, ήτοι η ιδιότητα του πολίτη, που γίνεται θέληση, που γίνεται η συλλογική πράξη της δημιουργίας των δομικών προϋποθέσεων λήψης συλλογικών αποφάσεων, για την ανάδυση της πολιτείας.
Και με την αφ’ εαυτής ανάδυση της πολιτείας, επίσης αναδύονται και οι υπήκοοι σε πραγματικούς πολίτες, με την πολιτειότητα ανθρώπων κυριάρχων εν ελευθερία. Εάν το άνοιγμα του νου μας επιτρέπει συλλογικά να κατανοούμε το ότι η οικονομική μας ευημερία εξαρτάται απόλυτα από την συλλογική μας επιθυμία και ικανότητα να ξαναγίνουμε άνθρωποι κυρίαρχοι εν ελευθερία, μέσω της ανάδυσης της πολιτείας, ιδού ένας μπούσουλας, για την κατά-τόπους δημιουργία των δομικών προϋποθέσεων, ώστε με την αφ’ εαυτής ανάδυση της πολιτείας, χωρίς κανένα καθεστωτικά ‘κεντρικό’ συντονισμό, να ξαναγίνουμε άνθρωποι κυρίαρχοι εν ελευθερία:
Ελληνική γλώσσα: https://www.facebook.com/notes/νίκος-τανάλιας/η-σφαιρικη-δομη-λειτουργιασ-μιασ-εδεε/364037210466550?pnref=story
English language: https://www.facebook.com/notes/νίκος-τανάλιας/the-spherical-structure-of-a-cssc/366251626911775?pnref=story
ΥΓ: Για όσες και όσους γνωρίζουν την αγγλική γλώσσα, ιδού μια ακόμη χρήσιμη πηγή της πρότασης για την τοπική αυτο-οργάνωση Ελληνίδων και Ελλήνων, χωρίς βέβαια κανένα καθεστωτικά ‘κεντρικό’ συντονισμό:
English language: http://www.dimokratia.info/wp-content/uploads/2015/02/Politeia-SD.pdf