Βάσια Ζαριφοπούλου • Νίκος Γεωργαντζάς
Πολλές απαντήσεις πιθανώς ικανοποιούν την παραπάνω ερώτηση, στον τίτλο του άρθρου. Μία πρώτη απάντηση είναι, π.χ., ότι: το 1832, οι συνθήκες του Λονδίνου και της Νέας Ρώμης υποβίβασαν την τότε νεοσυσταθείσα Ελλάδα, από μία ελεύθερη χώρα, σε ένα προτεκτοράτο ξένων συμφερόντων.
Τούτου του προτεκτοράτου ‘Greece’ εξακολουθούμε να είμαστε οι ιθαγενείς-υπήκοοι, αν και κάποιες και κάποιοι, είτε εν αγνοία τους ή κοροϊδευτικά μας αποκαλούν «πολίτες». Μία δεύτερη απάντηση είναι ότι: στην πλειοψηφία μας, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες, πλήρως φαίνεται να έχουμε αποδεχθεί ότι δήθεν είναι ένα πολίτευμα ή πολιτικό σύστημα, η κατ’ επίφασιν ‘δημοκρατία’ της τυραννικής αριστερο-κεντρο-δεξιάς κομματοκρατίας, του αγγλοσαξονικού τύπου κοινοβουλευτισμού.
Ιστορικά, τούτο το καθεστωτικό μόρφωμα παράγει και εξακολουθεί να μας επιβάλλει, η ενάντια στην φύση, σιδηρά ράβδος εξουσίας του απολυταρχικού στέμματος της Αγγλίας. Εκατοντάδες φορές την ημέρα, πάρα πολλά καθεστωτικά φερέφωνα εμφανίζονται μέσα στο σπίτι μας, μέσω των μέσων μαζικής εξαπάτησης ή ΜΜΕ, ώστε να μας πείσουν πως δήθεν είμαστε οι πραγματικοί πολίτες μιας δήθεν ελεύθερης και δήθεν δημοκρατικής πολιτείας.
Μία τρίτη πιθανή απάντηση στην ερώτηση του τίτλου είναι ότι: επειδή στην πλειοψηφία μας, ίσως δεν κατανοούμε τους δυναμικούς συσχετισμούς μεταξύ μερικών βασικών εννοιών, όπως είναι, π.χ., οι έννοιες των πραγματικών ‘πολιτών’ και μιας ’πολιτείας’ εν ελευθερία. Χρήσιμο είναι λοιπόν, το να ξεκαθαρίσουμε στις σκέψεις μας, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες, την δυναμική πολυπλοκότητα του συσχετισμού μεταξύ μιας ελεύθερης πολιτείας και των πολιτών της.
Πολλές απαντήσεις πιθανώς ικανοποιούν την παραπάνω ερώτηση, στον τίτλο του άρθρου. Μία πρώτη απάντηση είναι, π.χ., ότι: το 1832, οι συνθήκες του Λονδίνου και της Νέας Ρώμης υποβίβασαν την τότε νεοσυσταθείσα Ελλάδα, από μία ελεύθερη χώρα, σε ένα προτεκτοράτο ξένων συμφερόντων.
Τούτου του προτεκτοράτου ‘Greece’ εξακολουθούμε να είμαστε οι ιθαγενείς-υπήκοοι, αν και κάποιες και κάποιοι, είτε εν αγνοία τους ή κοροϊδευτικά μας αποκαλούν «πολίτες». Μία δεύτερη απάντηση είναι ότι: στην πλειοψηφία μας, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες, πλήρως φαίνεται να έχουμε αποδεχθεί ότι δήθεν είναι ένα πολίτευμα ή πολιτικό σύστημα, η κατ’ επίφασιν ‘δημοκρατία’ της τυραννικής αριστερο-κεντρο-δεξιάς κομματοκρατίας, του αγγλοσαξονικού τύπου κοινοβουλευτισμού.
Ιστορικά, τούτο το καθεστωτικό μόρφωμα παράγει και εξακολουθεί να μας επιβάλλει, η ενάντια στην φύση, σιδηρά ράβδος εξουσίας του απολυταρχικού στέμματος της Αγγλίας. Εκατοντάδες φορές την ημέρα, πάρα πολλά καθεστωτικά φερέφωνα εμφανίζονται μέσα στο σπίτι μας, μέσω των μέσων μαζικής εξαπάτησης ή ΜΜΕ, ώστε να μας πείσουν πως δήθεν είμαστε οι πραγματικοί πολίτες μιας δήθεν ελεύθερης και δήθεν δημοκρατικής πολιτείας.
Μία τρίτη πιθανή απάντηση στην ερώτηση του τίτλου είναι ότι: επειδή στην πλειοψηφία μας, ίσως δεν κατανοούμε τους δυναμικούς συσχετισμούς μεταξύ μερικών βασικών εννοιών, όπως είναι, π.χ., οι έννοιες των πραγματικών ‘πολιτών’ και μιας ’πολιτείας’ εν ελευθερία. Χρήσιμο είναι λοιπόν, το να ξεκαθαρίσουμε στις σκέψεις μας, οι Ελληνίδες και οι Έλληνες, την δυναμική πολυπλοκότητα του συσχετισμού μεταξύ μιας ελεύθερης πολιτείας και των πολιτών της.
Πολλές φίλες και πολλοί φίλοι στο διαδίκτυο, συχνά παρομοιάζουν αυτόν τον δυναμικό συσχετισμό, τούτη την δυναμικά πολύπλοκη αλληλεξάρτηση, μεταξύ της πολιτείας και των πολιτών της, με τον ευρέως γνωστό γρίφο της κότας και του αυγού. Π.χ., συχνά μας ρωτούν εάν είναι η πολιτεία που κάνει τους πολίτες ή εάν είναι οι πολίτες που κάνουν την πολιτεία.
Βέβαια, το να σκέπτεται κανείς μέσω αναλογιών, είναι μια επιστημονικά τεκμηριωμένη γνωστική προκατάληψη ή ένα ‘cognitive bias’. Μιας όμως και τόσο επιμένουν οι φίλες και οι φίλοι μας, ας προσπαθήσουμε μαζί να κατανοήσουμε, πρώτα την δυναμικά πολύπλοκη αλληλεξάρτηση μεταξύ της κότας και του αυγού, όπως και την επίσης δυναμικά πολύπλοκη αλληλεξάρτηση μεταξύ της πολιτείας και των πολιτών της.
Η αλληλεξάρτηση του αυγού και της κότας
Ως μία απάντηση στον ευρέως γνωστό γρίφο της κότας και του αυγού, το Σχ. 1α δείχνει την αυτο-τροφοδοτουμένη ή θετική (+) σπείρα της δυναμικά πολύπλοκης αλληλεξαρτήσεως του αυγού και της κότας. Οι 4 (τέσσερις) σχετικές μεταβλητές που συνδράμουν στην θετική (+) αυτή σπείρα ανάδρασης στο Σχ. 1α είναι: οι ‘Κότες και πετεινοί’, τα ‘Γονιμοποιημένα αυγά’, τα ‘Αρσενικά και θηλυκά κοτόπουλα’, που κατά φύσιν αναδύονται ως νεοσσοί από τα γονιμοποιημένα αυγά, και τα ‘Αποθανόντα πτηνά’.
Ακολουθώντας το κείμενο στο Σχ. 1α, που εξηγεί το τι ακριβώς σημαίνουν τα αριθμημένα βέλη, πρώτον, οι πετεινοί γονιμοποιούν και μετά οι κότες γεννούν τα αυγά τους. Δεύτερον, με κάποια χρονική καθυστέρηση, οι νεοσσοί αναδύονται από αυτά τα γονιμοποιημένα αυγά.
Τρίτον, επίσης με κάποια χρονική καθυστέρηση, οι νεοσσοί ωριμάζουν, ήτοι ωριμάζουν τα αρσενικά και θηλυκά κοτόπουλα, που αναδύονται από τα γονιμοποιημένα αυγά, ώστε οι νεοσσοί να γίνουν κότες και πετεινοί. Τέταρτον, μερικά από τα μεγαλύτερα σε ηλικία πτηνά αποθνήσκουν, συν τω χρόνω, παίρνοντας έτσι την θέση τους, από εν ζωή πτηνά σε αποθανόντα πτηνά.
Εν τω μεταξύ, οι κότες και οι πετεινοί συνεχίζουν το θαυμαστά φυσικό φαινόμενο της ζωής, μέσω της αναπαραγωγής του είδους τους. Ήτοι συνεχίζουν οι πετεινοί να γονιμοποιούν και μετά οι κότες να γεννούν τα αυγά τους, κ.ο.κ. (Σχ. 1α).
Βάσει λοιπόν του νομοτελειακού διαγράμματος στο Σχ. 1α, η απάντηση στον ευρέως γνωστό γρίφο, του εάν το αυγό έκανε την κότα ή εάν η κότα έκανε το αυγό, είναι: αμφότερα ή και τα δύο ισχύουν! Διαχρονικά ή δυναμικά, η κότα κατά φύσιν κάνει το αυγό, όμως από το κάθε γονιμοποιημένο αυγό, επίσης κατά φύσιν αναδύεται ένας νεοσσός, που συν τω χρόνω γίνεται είτε μία κότα ή ένας πετεινός.
Η αλληλεξάρτηση της πολιτείας και των πολιτών
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με την δυναμικά πολύπλοκη αλληλεξάρτηση μεταξύ της πολιτείας και των πολιτών της (Σχ. 1β). Αν και διαφέρει, η νομοτελειακή δομή του διαγράμματος στο Σχ. 1β, από την αντίστοιχη δομή στο Σχ. 1α, επίσης 4 (τέσσερις) είναι πάλι οι σχετικές μεταβλητές που συνδράμουν στην θετική (+) σπείρα ανάδρασης στο Σχ. 1β, όπου τα βέλη με διακεκομμένες γραμμές τώρα δείχνουν πράξεις που συμβαίνουν άπαξ, ήτοι πράξεις που γίνονται μία μόνον φορά.
Εδώ τα πάντα ξεκινούν από ‘Μια ομάδα νυν υπηκόων, που θέλουν να γίνουν πολίτες, ήτοι άνθρωποι κυρίαρχοι με ελευθερία’. Πρώτον, τα μέλη αυτής της ομάδος, από κοινού δημιουργούν την σφαιρική δομή της πολιτείας (βέλος #1, Σχ. 1β), ήτοι από κοινού δημιουργούν τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την αφ’ εαυτής ανάδυση της πολιτείας.
Aυτό που δημιουργούν είναι: ‘Η σφαιρική δομή λήψης κοινών αποφάσεων: άμεσα ανακλητοί, αιρετοί και κληρωτοί άρχοντες, που ταυτόχρονα άρχονται από το κοινό που άρχουν’. Δεύτερον, η πολιτεία αναδύεται αφ’ εαυτής, από την σφαιρική της δομή (βέλος #2, Σχ. 1β).
‘Η πολιτεία: αναδύεται την στιγμή που ολοκληρώνεται η δημιουργία της σφαιρικής της δομής’, ήτοι με μια μικρή χρονική καθυστέρηση, όσο δηλαδή χρειάζεται για να ολοκληρωθεί η σφαιρική δομή των αρχομένων, από το κοινό επί του οποίου άρχουν, αρχόντων. Τρίτον, με την ανάδυσή της, η πολιτεία αναβαθμίζει τους υπηκόους σε πολίτες, όπως δείχνουν τα βέλη με διακεκομμένες γραμμές #3α και #3β, δεξιά και κάτω στο Σχ. 1β.
Ενώ βέβαια η πολιτεία αναβαθμίζει τους υπηκόους σε πολίτες, ώστε πλέον να είναι άνθρωποι από την φύση τους κυρίαρχοι με ελευθερία, ταυτόχρονα, αναίμακτα και ειρηνικά, επίσης κάνει απολύτως περιττή την κάθε είδους, ενάντια στην φύση, εξουσία της τυραννικής αριστερο-κεντρο-δεξιάς κομματοκρατίας, του αγγλοσαξονικού τύπου κοινοβουλευτισμού. Από την στιγμή που αυτά πραγματοποιούνται, αμέσως παύουν να λειτουργούν όλα τα βέλη με διακεκομμένες γραμμές στο Σχ. 1β, ενώ ταυτόχρονα αρχίζει να λειτουργεί η αυτο-τροφοδοτουμένη ή θετική (+) σπείρα αειφορίας της πολιτείας, την οποία σπείρα σχηματίζουν τα βέλη με συνεχείς γραμμές #4 και #5, στο Σχ. 1β.
Η αλληλεξάρτηση του αυγού και της κότας
Ως μία απάντηση στον ευρέως γνωστό γρίφο της κότας και του αυγού, το Σχ. 1α δείχνει την αυτο-τροφοδοτουμένη ή θετική (+) σπείρα της δυναμικά πολύπλοκης αλληλεξαρτήσεως του αυγού και της κότας. Οι 4 (τέσσερις) σχετικές μεταβλητές που συνδράμουν στην θετική (+) αυτή σπείρα ανάδρασης στο Σχ. 1α είναι: οι ‘Κότες και πετεινοί’, τα ‘Γονιμοποιημένα αυγά’, τα ‘Αρσενικά και θηλυκά κοτόπουλα’, που κατά φύσιν αναδύονται ως νεοσσοί από τα γονιμοποιημένα αυγά, και τα ‘Αποθανόντα πτηνά’.
Ακολουθώντας το κείμενο στο Σχ. 1α, που εξηγεί το τι ακριβώς σημαίνουν τα αριθμημένα βέλη, πρώτον, οι πετεινοί γονιμοποιούν και μετά οι κότες γεννούν τα αυγά τους. Δεύτερον, με κάποια χρονική καθυστέρηση, οι νεοσσοί αναδύονται από αυτά τα γονιμοποιημένα αυγά.
Τρίτον, επίσης με κάποια χρονική καθυστέρηση, οι νεοσσοί ωριμάζουν, ήτοι ωριμάζουν τα αρσενικά και θηλυκά κοτόπουλα, που αναδύονται από τα γονιμοποιημένα αυγά, ώστε οι νεοσσοί να γίνουν κότες και πετεινοί. Τέταρτον, μερικά από τα μεγαλύτερα σε ηλικία πτηνά αποθνήσκουν, συν τω χρόνω, παίρνοντας έτσι την θέση τους, από εν ζωή πτηνά σε αποθανόντα πτηνά.
Εν τω μεταξύ, οι κότες και οι πετεινοί συνεχίζουν το θαυμαστά φυσικό φαινόμενο της ζωής, μέσω της αναπαραγωγής του είδους τους. Ήτοι συνεχίζουν οι πετεινοί να γονιμοποιούν και μετά οι κότες να γεννούν τα αυγά τους, κ.ο.κ. (Σχ. 1α).
Βάσει λοιπόν του νομοτελειακού διαγράμματος στο Σχ. 1α, η απάντηση στον ευρέως γνωστό γρίφο, του εάν το αυγό έκανε την κότα ή εάν η κότα έκανε το αυγό, είναι: αμφότερα ή και τα δύο ισχύουν! Διαχρονικά ή δυναμικά, η κότα κατά φύσιν κάνει το αυγό, όμως από το κάθε γονιμοποιημένο αυγό, επίσης κατά φύσιν αναδύεται ένας νεοσσός, που συν τω χρόνω γίνεται είτε μία κότα ή ένας πετεινός.
Η αλληλεξάρτηση της πολιτείας και των πολιτών
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με την δυναμικά πολύπλοκη αλληλεξάρτηση μεταξύ της πολιτείας και των πολιτών της (Σχ. 1β). Αν και διαφέρει, η νομοτελειακή δομή του διαγράμματος στο Σχ. 1β, από την αντίστοιχη δομή στο Σχ. 1α, επίσης 4 (τέσσερις) είναι πάλι οι σχετικές μεταβλητές που συνδράμουν στην θετική (+) σπείρα ανάδρασης στο Σχ. 1β, όπου τα βέλη με διακεκομμένες γραμμές τώρα δείχνουν πράξεις που συμβαίνουν άπαξ, ήτοι πράξεις που γίνονται μία μόνον φορά.
Εδώ τα πάντα ξεκινούν από ‘Μια ομάδα νυν υπηκόων, που θέλουν να γίνουν πολίτες, ήτοι άνθρωποι κυρίαρχοι με ελευθερία’. Πρώτον, τα μέλη αυτής της ομάδος, από κοινού δημιουργούν την σφαιρική δομή της πολιτείας (βέλος #1, Σχ. 1β), ήτοι από κοινού δημιουργούν τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την αφ’ εαυτής ανάδυση της πολιτείας.
Aυτό που δημιουργούν είναι: ‘Η σφαιρική δομή λήψης κοινών αποφάσεων: άμεσα ανακλητοί, αιρετοί και κληρωτοί άρχοντες, που ταυτόχρονα άρχονται από το κοινό που άρχουν’. Δεύτερον, η πολιτεία αναδύεται αφ’ εαυτής, από την σφαιρική της δομή (βέλος #2, Σχ. 1β).
‘Η πολιτεία: αναδύεται την στιγμή που ολοκληρώνεται η δημιουργία της σφαιρικής της δομής’, ήτοι με μια μικρή χρονική καθυστέρηση, όσο δηλαδή χρειάζεται για να ολοκληρωθεί η σφαιρική δομή των αρχομένων, από το κοινό επί του οποίου άρχουν, αρχόντων. Τρίτον, με την ανάδυσή της, η πολιτεία αναβαθμίζει τους υπηκόους σε πολίτες, όπως δείχνουν τα βέλη με διακεκομμένες γραμμές #3α και #3β, δεξιά και κάτω στο Σχ. 1β.
Ενώ βέβαια η πολιτεία αναβαθμίζει τους υπηκόους σε πολίτες, ώστε πλέον να είναι άνθρωποι από την φύση τους κυρίαρχοι με ελευθερία, ταυτόχρονα, αναίμακτα και ειρηνικά, επίσης κάνει απολύτως περιττή την κάθε είδους, ενάντια στην φύση, εξουσία της τυραννικής αριστερο-κεντρο-δεξιάς κομματοκρατίας, του αγγλοσαξονικού τύπου κοινοβουλευτισμού. Από την στιγμή που αυτά πραγματοποιούνται, αμέσως παύουν να λειτουργούν όλα τα βέλη με διακεκομμένες γραμμές στο Σχ. 1β, ενώ ταυτόχρονα αρχίζει να λειτουργεί η αυτο-τροφοδοτουμένη ή θετική (+) σπείρα αειφορίας της πολιτείας, την οποία σπείρα σχηματίζουν τα βέλη με συνεχείς γραμμές #4 και #5, στο Σχ. 1β.
Με τις κοινές τους αποφάσεις λοιπόν, όπως δείχνει το βέλος #4 στο Σχ. 1β, οι πολίτες εξασφαλίζουν την αειφορία της σφαιρικής δομής της πολιτείας. Στο βέλος #4, η χρονική καθυστέρηση δείχνει τον χρόνο που απαιτείται για την από κοινού λήψη αυτών των αποφάσεων, πάντοτε υπέρ της συλλογικής ―άρα και της ατομικής― ευδαιμονίας και ευημερίας των πολιτών.
Μέσω δε της από κοινού λήψης αυτών των αποφάσεων, η σφαιρική δομή της πολιτείας εξασφαλίζει την αειφορία των πολιτών της (βέλος #5, Σχ. 1β). Μία βέβαια, από κοινού απόφαση των πολιτών, που είναι υψίστης σημασίας, αφορά στο πραγματικό πολίτευμα ή πολιτικό σύστημα, το οποίο οι πολίτες από κοινού επιλέγουν ως ικανό, για την υλοποίηση των συλλογικών τους αποφάσεων.
Ήτοι, όπως είναι χρήσιμο να κατανοούμε την δυναμικά πολύπλοκη αλληλεξάρτηση μεταξύ της πολιτείας και των πολιτών της, επίσης είναι χρήσιμο να κατανοούμε την ειδοποιό διαφορά μεταξύ της σφαιρικής δομής λήψης των κοινών αποφάσεων της πολιτείας, από το πολίτευμα ή πολιτικό σύστημα, που είναι ικανό να υλοποιεί τις κοινές αποφάσεις των πολιτών της· περισσότερα επί τούτου, σε ένα προσεχές άρθρο.
Εν κατακλείδι
Απόλυτα σωστές και σωστοί είναι οι φίλες και οι φίλοι μας στο διαδίκτυο. Δομικά μπορεί να μην ταυτίζονται, όμως συνάδουν: ο ευρέως γνωστός γρίφος της κότας και του αυγού, με την δυναμικά πολύπλοκη αλληλεξάρτηση μεταξύ της πολιτείας και των πολιτών της.
Απεριόριστος είναι βέβαια ο αριθμός των προτάσεων, βελτιώσεων και αλλαγών, που μπορούν να συζητηθούν και από κοινού να αποφασισθούν στις τοπικές κοινωνίες ή συλλογικότητες, όπου μία ομάδα νυν υπηκόων δημιουργεί τοπικά τις απαιτούμενες προϋποθέσεις, για την αφ’ εαυτής ανάδυση της πολιτείας, συμπεριλαμβανομένων των ασφαλιστικών δικλείδων, για την αειφορία της πολιτείας και των πολιτών της. Αρκεί να ξεκινούμε θέτοντας πάντοτε ως θεμέλια την συλλογική ευθύνη, τον συνεχή έλεγχο και την άμεση ανακλητότητα, των από κοινού αρχομένων αρχόντων μας.
Μέσω δε της από κοινού λήψης αυτών των αποφάσεων, η σφαιρική δομή της πολιτείας εξασφαλίζει την αειφορία των πολιτών της (βέλος #5, Σχ. 1β). Μία βέβαια, από κοινού απόφαση των πολιτών, που είναι υψίστης σημασίας, αφορά στο πραγματικό πολίτευμα ή πολιτικό σύστημα, το οποίο οι πολίτες από κοινού επιλέγουν ως ικανό, για την υλοποίηση των συλλογικών τους αποφάσεων.
Ήτοι, όπως είναι χρήσιμο να κατανοούμε την δυναμικά πολύπλοκη αλληλεξάρτηση μεταξύ της πολιτείας και των πολιτών της, επίσης είναι χρήσιμο να κατανοούμε την ειδοποιό διαφορά μεταξύ της σφαιρικής δομής λήψης των κοινών αποφάσεων της πολιτείας, από το πολίτευμα ή πολιτικό σύστημα, που είναι ικανό να υλοποιεί τις κοινές αποφάσεις των πολιτών της· περισσότερα επί τούτου, σε ένα προσεχές άρθρο.
Εν κατακλείδι
Απόλυτα σωστές και σωστοί είναι οι φίλες και οι φίλοι μας στο διαδίκτυο. Δομικά μπορεί να μην ταυτίζονται, όμως συνάδουν: ο ευρέως γνωστός γρίφος της κότας και του αυγού, με την δυναμικά πολύπλοκη αλληλεξάρτηση μεταξύ της πολιτείας και των πολιτών της.
Απεριόριστος είναι βέβαια ο αριθμός των προτάσεων, βελτιώσεων και αλλαγών, που μπορούν να συζητηθούν και από κοινού να αποφασισθούν στις τοπικές κοινωνίες ή συλλογικότητες, όπου μία ομάδα νυν υπηκόων δημιουργεί τοπικά τις απαιτούμενες προϋποθέσεις, για την αφ’ εαυτής ανάδυση της πολιτείας, συμπεριλαμβανομένων των ασφαλιστικών δικλείδων, για την αειφορία της πολιτείας και των πολιτών της. Αρκεί να ξεκινούμε θέτοντας πάντοτε ως θεμέλια την συλλογική ευθύνη, τον συνεχή έλεγχο και την άμεση ανακλητότητα, των από κοινού αρχομένων αρχόντων μας.
Πολίτες, προς το παρόν, ΔΕΝ είμαστε. Μπορούμε όμως εύκολα να γίνουμε! Ιδού ένας οδηγός, για την κατά-τόπους δημιουργία των δομικών προϋποθέσεων, ώστε χωρίς κανένα καθεστωτικά ‘κεντρικό’ συντονισμό, από ιθαγενείς-υπήκοοι να γίνουμε ξανά άνθρωποι κυρίαρχοι με ελευθερία, ήτοι οι πραγματικοί πολίτες μιας πολιτείας εν ελευθερία:
Ελληνική γλώσσα: http://www.freepen.gr/2015/01/blog-post_255.html
Ελληνική γλώσσα: https://www.facebook.com/notes/νίκος-τανάλιας/η-σφαιρικη-δομη-λειτουργιασ-μιασ-εδεε/364037210466550?pnref=story
English language: https://www.facebook.com/notes/νίκος-τανάλιας/the-spherical-structure-of-a-cssc/366251626911775?pnref=story
ΥΓ: Για όσες και όσους γνωρίζουν την αγγλική γλώσσα, ιδού μια ακόμη χρήσιμη πηγή της πρότασης για την τοπική αυτο-οργάνωση και αυτο-διαχείριση των ανθρώπων, χωρίς βέβαια κανένα καθεστωτικά ‘κεντρικό’ συντονισμό:
English language: http://www.dimokratia.info/wp-content/uploads/2015/02/Politeia-SD.pdf
English language: http://content.iospress.com/articles/human-systems-management/hsm150828