Του Λευτέρη Χαμπίμπη
Η χώρα μας πριν την ένταξη στην Ε.Ε. είχε θετικό αγροτικό ισοζύγιο.
Σήμερα τα χωράφια έγιναν χέρσα. Δεν παράγουμε, δεν πουλάμε, δεν κερδίζουμε αλλά (ζούμε) με δανεικά.
Έτσι απλά φθάσαμε στο απόλυτο τέλμα. Κάναμε την πατρίδα μας αποικία χρέους.
Μία είναι η λύση να ξαναπαράγουμε, να πουλάμε, να κερδίζουμε και έτσι να ζούμε.
Η βάση για την ανασυγκρότηση της χώρας είναι το ξαναστήσιμο από την αρχή του πρωτογενούς τομέα και πρωτίστως της αγροτικής παραγωγής.
Η ανασυγκρότηση είναι δυνατή μόνο σε συνεταιριστική βάση.
Σήμερα πέρα από το ότι τα χωράφια έχουν γίνει χέρσα σε σημαντικό ποσοστό της καλλιεργήσιμης γης με τα γνωστά αποτελέσματα της μη κάλυψης των διατροφικών αναγκών της πατρίδας μας υφίσταται και κατακερματισμός της καλλιεργήσιμης γης, με αποτέλεσμα και εδώ που καλλιεργούμε να μην γίνεται ορθολογική εκμετάλλευση.
Η μόνη διέξοδος, ώστε να θεραπευτεί η σημερινή στρεβλή πραγματικότητα, είναι η δημιουργία αγροτικών παραγωγικών συνεταιρισμών.
Οι ΑΠΣ θα δώσουν την δυνατότητα συνένωσης.
1. Στα ήδη καλλιεργούμενα κτήματα προαιρετικά.
2. Στα μη καλλιεργούμενα κτήματα υποχρεωτικά έναντι ενός προκαθορισμένου τιμήματος.
3. Στα κρατικά κτήματα υποχρεωτικά και
4. Στα εκκλησιαστικά κτήματα προαιρετικά.
Αυτοί οι ΑΠΣ να συντηρούν και κτηνοτροφική μονάδα, ώστε να γίνεται αλληλοκάλυψη αναγκών.
1. Πλήρη μέλη των ΑΠΣ να γίνονται όσοι είναι διαθέσιμοι να εργασθούν σ’ αυτούς επαγγελματικά και φυσικά θα έχουν το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι στα όργανα των συνεταιρισμών.
2. Επίτιμα μέλη όσοι θέλουν να συνεισφέρουν τον συνεταιρισμό χωρίς το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι αλλά με ορισμένα οφέλη π.χ. εκπτώσεις επί των αγορών που θα πραγματοποιούν.
Ας εξετάσουμε τον τρόπο λειτουργίας των κιμπούτς των Ισραηλιτών και του Mondragon της χώρας των Βάσκων και ας ξεκινήσουμε σήμερα.