Του Γιάννη Σιδέρη
Κάτι σοβαρό αρχίζει να αναδύεται στην κοινωνία, με αφορμή το προσφυγικό / μεταναστευτικό.
Οι κοινωνικές αντιδράσεις αρχίσουν να γίνονται εμφανείς. Ο φόβος που αρχικά εφύετο σιωπηρώς, τώρα εμφανίζεται αν-ενοχικά προς τα έξω. Η αρχική δυσαρέσκεια, συχνά και αγανάκτηση, ξεδιπλώνεται και απλώνεται σε επάλληλους γεωγραφικούς και κοινωνικούς κύκλους, που έχουν ως επίκεντρο τους χώρους όπου υπάρχει πολυπληθής συνάθροιση μεταναστών/προσφύγων.
Στην Ειδομένη και την γύρω περιοχή, η κατάσταση είναι εύφλεκτη και αρκεί ένα περιστατικό για να πυροδοτήσει την ανάφλεξη. Ο δήμαρχος Παιονίας -όπου υπάγεται η κοινότητα της Ειδομένης- Χρήστος Γκουντενούδης, δήλωσε στο iefimerida.gr ότι ήδη κάποιοι κάτοικοι αγοράζουν… όπλα! Και όχι μόνο στην περιοχή γύρω από τον καταυλισμό αλλά και σε πιο μακρινές περιοχές…
Μίλησε για μεγάλη ένταση, η οποία ανά πάσα στιγμή μπορεί να δημιουργήσει έκρηξη και να ξεφύγει η κατάσταση, να γίνουν ταραχές. Οι κάτοικοι εξεγείρονται και στους πρόσφυγες τελειώνουν τα χρήματα. Πολλοί κάτοικοι έχουν αρχίσει να ανησυχούν και για την ασφάλεια των παιδιών τους. Ενώ μέχρι πρότινος κυκλοφορούσαν ελεύθερα, τώρα πολλοί γονείς κάνουν τις μετακινήσεις των παιδιών τους με αυτοκίνητα για «παν ενδεχόμενο», όπως λένε.
Στη Χίο οι κάτοικοι οργάνωσαν πορεία διαμαρτυρίας και ήρθαν σε αντιπαράθεση με πορεία «αλληλέγγυων». Από τη συμπλοκή υπήρξαν τραυματίες.
Στον Πειραιά οι κατασκηνώσαντες αρνούνται να ακολουθήσουν τις προτροπές (όχι εντολές), της ελληνικής Πολιτείας, και να οδηγηθούν σε χώρους φιλοξενίας. Κάποιοι από αυτούς, κατάλληλα δασκαλεμένοι, έμαθαν ταχύρυθμα τα κόλπα του ελληνικού τρόπου διαμαρτυρίας, και ξεκίνησαν να κατασκηνώσουν στο Σύνταγμα. Δεν τους το επέτρεψαν οι αστυνομικοί, και παραδόξως ήταν η πρώτη φορά που εμφανίστηκε το ελληνικό κράτος και επέβαλε τη θέλησή του!
Η κυβέρνηση αδυνατεί δραματικά να αντιμετωπίσει το πρόβλημα. Μοιραίως το περιπλέκει εξαιτίας δύο γνωστών παραγόντων. Ο πρώτος είναι η εμφανής διοικητική της ανεπάρκεια. Δικαιολογητέα εν μέρει λόγω απειρίας, αλλά οι καιροί ου μενετοί και τα μαθήματα ενίοτε πληρώνονται ακριβά εν τη πράξει. Ο δεύτερος είναι η ιδεοληψία της μπολιασμένη με αφέλεια.
Η βαθειά θεώρησή της για το προσφυγικό (η οποία αναιρέθηκε φραστικώς και αναγκαστικώς εξαιτίας του κλεισίματος των συνόρων), είναι ότι ουσιαστικώς δεν υπάρχει διαχωρισμός προσφύγων και μεταναστών. Όλοι είναι άνθρωποι κατατρεγμένοι, ο καθένας από το δικό του πόλεμο, τη δική του μίζερη ζωή, άρα όλοι δικαιούνται θαλπωρής και προστασίας. Ακόμη, προφανώς, και αν πρόκειται για τυχοδιωκτικά στοιχεία, που απλώς έμαθαν ότι εδώ υπάρχει ένα… φιλόξενο κράτος, είδαν φως και μπήκαν.
Ρωτήσαμε αρμόδιο κυβερνητικό παράγοντα τι θα κάνει η κυβέρνηση εάν τελικά οι πρόσφυγες/μετανάστες δεν φύγουν από το λιμάνι, εάν η σιδηροδρομική γραμμή της Ειδομένης συνεχίσει να είναι επ’ αόριστον σε κατάληψη, εάν οι - ελληνικοί - δημόσιοι δρόμοι θα καταλαμβάνονται κάθε λίγο για να αναγκαστούν… τα Σκόπια να ανοίξουν τα σύνορά τους.
Η απάντηση της αμηχανίας ήταν «δεν μπορούμε να στείλουμε ΜΑΤ ενάντια σε μικρά παιδιά». Μα φυσικά δεν θα στείλουν ΜΑΤ εναντίον παιδιών, αλλά μεταξύ της πλήρους υποταγής της Πολιτείας στις απαιτήσεις όσων προσέτρεξαν στη χώρα μας ως ικέτες (θεωρητικά περί αυτού πρόκειται), και της επίθεσης των ΜΑΤ εναντίον παιδιών, υπάρχουν ποικίλες δράσεις αστυνομικών ενεργειών. Αυτό βέβαια το έχουν καταλάβει οι πρόσφυγες/μετανάστες και βάζουν τα παιδιά ως προμετωπίδα. Αυτό έγινε με τον ανεκδιήγητο στο λιμάνι που έχει πέντε παιδιά, και τι έγινε και αν χάσει το ένα, αρκεί να πάει Ευρώπη, αυτό έγινε και χθες στην Ειδομένη, όπου προέταξαν τα παιδιά σε διαμαρτυρία στα σύνορα. (παρεμπιπτόντως το να φύγεις από εμπόλεμη χώρα για να σώσεις τη ζωή σου και στη συνέχεια να θες οπωσδήποτε να πας Γερμανία γιατί έχει καλά επιδόματα, σε μεταβάλει από πρόσφυγα σε οικονομικό μετανάστη).
Το πρόβλημα πάντως δεν αφορά στις επιχειρησιακές δράσεις της αστυνομίας. Άπτεται της πολιτικής βούλησης της κυβέρνησης, εφόσον βέβαια αυτή έχει τη στοιχειώδη ικανότητα να κατανοήσει ότι κάτι σκοτεινό έχει αρχίσει να γεννιέται στην κοινωνία εξαιτίας του προσφυγικού/μεταναστευτικού.
Ας ελπίσουμε ότι είναι ικανή να το προλάβει. Και θα το προλάβει, εφαρμόζοντας απλώς τους νόμους, και απαιτώντας από όλους να εφαρμόσουν τις αποφάσεις της.
Από όλους όμως, όχι μόνο από τις γυναίκες της Χίου, όπως προχθές. Και αυτές παιδιά έχουν!