ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΟΥΛΓΑΡΑΚΗΣ
Τις προηγούμενες μέρες, διάβασα σε μια ανάρτηση φίλου, ένα άρθρο κάποιου «πατριωτικού» blog, το οποίο κάτι μου θύμιζε.
Το άρθρο αφορούσε ένα, πραγματικά πολύ «θερμό» (μάλλον παραλίγο καυτό) επεισόδιο, σε κρίσιμη περιοχή του Αιγαίου. Η δημοσίευση (ανακίνηση) του, με εξέπληξε, διότι το επεισόδιο αυτό, ουδέποτε είχε δημοσιοποιηθεί και είχε περάσει στις «ανέκδοτες» αναμνήσεις, όσων ενεπλάκησαν.
Στο δημοσίευμα όμως, τόσο το «πνεύμα» του, όσο και τα σχόλια των αναγνωστών του, που το ακολούθησαν, με προκάλεσαν και με προβλημάτισαν, διότι έτυχε να το γνωρίζω, πλήρως και λεπτομερώς, καθώς τότε είχα βάρδια ΑΦΕ Ναυτικών Επιχειρήσεων, στο Εθνικό Κέντρο Επιχειρήσεων (ΕΘΚΕΠΙΧ).
Παρακινούμενος λοιπόν, από την «πρόκληση» του άρθρου, ξεσκόνισα τις αναμνήσεις μου, από τη σήμανση του «συναγερμού», μέχρι και το πέρας αυτού. Μετά όμως από ώριμη σκέψη, αποφάσισα τελικά να μην δημοσιοποιήσω τα πραγματικά περιστατικά, για ΠΟΛΛΟΥΣ λόγους. Είμαι απόλυτα βέβαιος, ότι και θα απογοήτευε πολλούς και ότι θα έβλαπτε ποικιλοτρόπως, διότι το δημοσίευμα αυτό, έλεγε τη μισή αλήθεια και οδηγούσε σε επισφαλή συμπεράσματα.
Το «περιστατικό» αυτό, είναι ένα από τα πολλά παρόμοια, που γίνονται κάθε τόσο στο Αιγαίο και περνούν «διακριτικά» της προσοχής μας, χωρίς θόρυβο και συνέπειες, κάνοντας όμως τους αρμόδιους, όλο και περισσότερο ανήσυχους και (ελπίζω) πιο «σοφούς». Είναι δηλαδή μια πολύτιμη εμπειρία, που πρέπει να τη μεταβιβάζουνε αυτοί που πρέπει, ΜΟΝΟ, στο επίπεδο που πρέπει.
Πραγματικά λυπάμαι που δεν μπορώ να σας βάλω ΟΛΟΥΣ, στο «πνεύμα» και στο χαρακτηριστικό νόημα, αυτού του δραματικού και επικίνδυνου περιστατικού, αλλά νομίζω ότι, με επίγνωση της κατάσταση, θα πρέπει να επισημάνω τρία (3) γενικότερα πράγματα:
1. Το μεγαλύτερο βάρος, της παρατεταμένης αυτής πίεσης και της έντασης που επικρατεί στο Αιγαίο (ξηρά-θάλασσα-αέρα), το σηκώνουν νεαρά στελέχη των Ε.Δ., που ναι μεν είναι άρτια εκπαιδευμένα, αλλά δεν παύει να είναι και άνθρωποι και επομένως ποτέ δε θα εκλείψει, το κρίσιμο ενδεχόμενο, παρανοήσεων, υποτιμήσεων και υπερτιμήσεων, μιας έκτακτης «υπό πίεση» κατάστασης. Ας έχουμε πάντα ΟΛΟΙ υπόψη μας, ότι «η τόλμη χωρίς σύνεση, είναι διπλή τρέλα» και ότι το ΗΘΙΚΟ μιας κοινωνίας, όσο εύκολα φτάνει στο ζενίθ, άλλο τόσο εύκολα βρίσκεται στο ναδίρ!
2. Ο μεγαλύτερος κίνδυνος της διαχείρισης μιας κρίσης, βρίσκεται πλέον στα χέρια των ΜΜΕ και Social Media, τα οποία και παραποιούν και φουσκώνουν, γεγονότα, τα οποία συνήθως, είτε δεν γνωρίζουν πλήρως, είτε καν δεν τα κατανοούν. Νομίζω ότι, για τις δημοσιεύσεις θεμάτων, που άπτονται της Εθνικής Ασφάλειας, θα πρέπει ΑΜΕΣΑ να θεσπιστούν σαφείς και αυστηροί Κανόνες, όπως σ’ όλα τα σύγχρονα Κράτη. Σε κάθε περίπτωση, τέτοια άρθρα, θα πρέπει να είναι ΠΑΝΤΑ … «επώνυμα», άλλως θα πρέπει να απορρίπτονται αβλεπεί. Κάποιος, που ΔΕΝ ΤΟΛΜΑ να βάλει το όνομα του, σε μια αναφορά του ή σε μια άποψη του, έχει πάντοτε, ποταπά κίνητρα.
3. Ο Ελληνικός λαός, μέσα στην πίεση και στη μιζέρια του, ψάχνει εναγωνίως να ανακαλύψει «ηρωικές» πράξεις και να ανακηρύξει «ήρωες», πολλές φορές, σε λάθος καταστάσεις. Αυτό, το πληρώνει ΠΑΝΤΑ ακριβά, αλλά ΠΟΤΕ δεν μετανιώνει, δεν συνετίζεται, κάνει το ίδιο ξανά και ξανά και έτσι, μονίμως είναι το θύμα, που θα χρωστά και θα πληρώνει (ξανά και ξανά), το κόστος, από τα ίδια και τα ίδια λάθη του και τις ίδιες λάθος επιλογές του. Δυστυχώς, ο λαός μας, ψάχνει μονίμως τα «πρότυπα» του, στη θεωρία και τελικά, αναδεικνύει τα «κακέκτυπα» τους, στην πράξη.
Οι Ένοπλες Δυνάμεις της Χώρας, πρέπει να εμπνέουν σιγουριά και αίσθημα ασφάλειας στους πολίτες. Όποιος υποσκάπτει αβάσιμα, αυτό το αίσθημα ασφάλειας, βλάπτει άμεσα τα Εθνικά Συμφέροντα και την Ανεξαρτησία μας. Απαιτείται σεβασμός προς τις Ένοπλες Δυνάμεις της Χώρας μας, που πρέπει να ξεκινά πρώτιστα, από την εμπιστοσύνη των πολιτών. Αν δεν υπάρχει εμπιστοσύνη, δεν υπάρχει και σεβασμό, άρα ούτε και αξιόμαχο των Ε.Δ. για την προάσπιση της Πατρίδας, έτσι ώστε Πολιτεία και Κοινωνία, να μπορούν απερίσπαστοι και με σιγουριά, να ασχοληθούν με την παραγωγή, την ανάπτυξη, την πρόοδο και την ευημερία της Χώρας.
Σήμερα, όλοι νιώθουμε ότι, η Εθνικής Ασφάλεια μας απειλείται και ότι η Πατρίδα μας κινδυνεύει, όχι μόνο με απώλειες Εθνικών Συμφερόντων, αλλά και με απώλειες εδαφών και αλλαγές των συνόρων μας. Όποιος δεν το βλέπει, απλά εθελοτυφλεί. Η προκλητικότητα ΟΛΩΝ γύρω μας αυξάνεται, όσο πιο αδύναμοι και ανοργάνωτοι φαινόμαστε. Περιστατικά, σαν αυτό, που τότε ζήσαμε ορισμένοι, δείχνουν πόσο κρίσιμα απρόβλεπτες, μπορούν να γίνουν οι εξελίξεις, ανά πάσα στιγμή.
- Αν είμαστε έτοιμοι, θα πρέπει να αντιδράσουμε και να τους το δείξουμε, σαφέστατα!
- Αν δεν είμαστε έτοιμοι, θα πρέπει να προσέχουμε, ευέλικτα!