Θλίψη και γέλωτα προξενούν οι όψιμοι εναγκαλισμοί και τα φληναφήματα του Αλέξη Τσίπρα προς τον Βλαδίμηρο Πούτιν και τη μεγέθυνση τους από τα εδώ κατοχικά ΜΜΕ. Πως είναι δυνατόν ο επικεφαλής μιας κυβέρνησης που είναι ι απόλυτα υποταγμένη στη δύση, να συναγελάζεται και να χαριεντίζεται με τον μεγάλο εχθρό, τον ¨κακό¨ Πούτιν. Φυσικά δύσκολα ξεγελούν όλα αυτά. Ο Αλέξης και η καρεκλοκενταυρολάγνα παρέα του, έχουν την απόλυτη έγκριση των αφεντικών τους από Ουάσιγκτον μεριά για ότι κάνουν. Φυσικά καμιά σοβαρή συμφωνία ιδιαίτερα στον ευαίσθητο ενεργειακό τομέα δεν πρόκειται να υλοποιηθεί
Κάποια παρόμοια ανοίγματα που έκανε στο παρελθόν ο Κωσταντίνος Καραμανλής ο νεότερος, του στέρησαν όχι μόνο την πρωθυπουργία αλλά κόντεψαν σχεδόν να τον στείλουν στον άλλο κόσμο με τη μη διαψευσμένη δολοφονική απόπειρα εναντίον του, που αποκάλυψαν Ρώσοι πράκτορες.
Όλα τα "ταρατατζούμ", οι υποκλίσεις, τα χαμόγελα, οι βαρύγδουπες συμφωνίες με τους Ρώσους, έγιναν φυσικά με πλήρη έγκριση των αφεντικών της Ουάσιγκτον. Και δεν έχουν άλλο λόγο, από το να δημιουργήσουν κλίμα ευφορίας προς όφελος της Ελληνικής κυβέρνησης, η οποία πιάνεται από τα μαλλιά της για να διασωθεί μέσα στην καταιγίδα της εποχής.
Φυσικά ο πανέξυπνος Βλαδίμηρος τα ξέρει όλα αυτά γι’ αυτό και μίλησε κυρίως για τις δυνατότητες προώθησης περισσότερων Ρώσων τουρστών στην Ελλάδα, αφού η τουριστοκτόνος συνθήκη Σέγκεν βάζει μεγάλα εμπόδια για το σκοπό αυτό. Γεγονός είναι πως με την εδώ παρουσία του στα πλαίσια και του έτους Ελλάδας-Ρωσίας, βάζει υποθήκη για το μέλλον, αφού το γεωπολιτικό του ενδιαφέρον για την Ελλάδα και την ευρύτερη περιοχή είναι δεδομένο.
Μια πατριωκεντρική κυβέρνηση θα μπορούσε αυτό να το αξιοποιήσει κατάλληλα, γνωρίζοντας ότι στις διεθνείς σχέσεις, πάνω απ' όλα, μπαίνει το συμφέρον της κάθε χώρας. Αλλά για το σκοπό αυτό χρειάζεται μια κυβέρνηση που να έχει για δόγμα την αρχή "Πρώτα η Ελλάδα", να μην είναι ξενοκεντρικά εθελόδουλη και ιδεολογικά ασυνεπής.