Δημήτρης Τσιμούρας
Ζούμε σε μια Ελλάδα που η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της συνεχίζει να ανεβαίνει το δικό της Γολγοθά, χωρίς να υπάρχει το παραμικρό στοιχείο που να προϊδεάζει Ανάσταση. Ίσα-ίσα, ακριβώς το αντίθετο μάλιστα συμβαίνει, παραμονές και νέων αναδρομικών αλλά και… προληπτικών εγκληματικών μέτρων κατά του ελληνικού λαού.
Βέβαια, κανείς δε θα μπορούσε να αντικρούσει -ακόμη και οι αυτοχρισμένοι σωτήρες- ότι πρόκειται για μια πορεία εξαθλίωσης και θανάτου. Ας παρακολουθήσουμε όμως πώς αυτή η πορεία θανάτου πιστοποιείται από τα ίδια τους τα στατιστικά στοιχεία.
Από τους πίνακες της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας διαπιστώνουμε ότι ενώ από το 2003 μέχρι και το 2008 είχαμε κάθε χρόνο μια συνεχή αύξηση στις γεννήσεις, από το 2009 και μετά αρχίζει μείωση, με το ρυθμό της μείωσης συνεχώς να αυξάνει με μεγάλη ταχύτητα, μπαίνοντας στη μνημονιακή καταιγίδα.
Επίσης μπορούμε να παρατηρήσουμε ότι το 2003 οι γεννήσεις ήταν κατά 10 χιλιάδες περισσότερες των θανάτων, δηλαδή είχαμε αύξηση του πληθυσμού της χώρας και αυτό συνέβαινε μέχρι και το 2010.
Το 2014 είχαμε το χαμηλότερο αριθμό γεννήσεων σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια. Συγκεκριμένα, οι γεννήσεις το 2014 ήταν κατά 12 χιλιάδες λιγότερες σε σχέση με το 2003 και κατά 26 χιλιάδες λιγότερες σε σχέση με το 2008, όπου τότε είχαμε τον μεγαλύτερο αριθμό γεννήσεων.
Βέβαια, τα παραπάνω στοιχεία λογικά δεν μπορεί να εκπλήσσουν κανέναν. Λόγω της υπεραυξημένης, πέρα από κάθε όριο, ανεργίας και ιδιαίτερα αυτής των νέων, αυτοί εκ των πραγμάτων αδυνατούν να φτιάξουν δική τους οικογένεια. Και αντί οικογένειας αναγκάζονται σε πολύ μεγάλο ποσοστό να συγκατοικήσουν και να συντηρηθούν από το πενιχρό εισόδημα των γονιών τους, ή να καταφύγουν σε άλλες χώρες, όπου γης, ως οικονομικοί μετανάστες.
Είναι αυτονόητο λοιπόν ότι λόγω της υπογεννητικότητας αλλά και λόγω της οικονομικής μετανάστευσης έχουμε βίαιη γήρανση του πληθυσμού της χώρας μας, μία ακόμη συνέπεια της βάρβαρης πολιτικής τους, μια ακόμη απόδειξη του μεγάλου εγκλήματος, των κάθε απόχρωσης μνημονιακών κυβερνώντων, εις βάρος του ελληνικού λαού.
Από την άλλη, μελετώντας τον αριθμό των θανάτων στο φάσμα της μνημονιακής περιοχής διαπιστώνουμε ότι ενώ μεν έχουμε μια σχετικά μικρή αύξηση θανάτων, αυτό όμως που αυξάνει ταχύτατα είναι ο ρυθμός της διαφοράς μεταξύ θανάτων και γεννήσεων, μ’ αποτέλεσμα το 2014 οι θάνατοι να υπερτερούν των γεννήσεων κατά 21.592. Ένας τόσο μεγάλος αριθμός για μια τόσο μικρή χώρα!
Συνέπεια αυτού η χώρα μας να χάνει κάθε χρόνο σε πληθυσμό τους κατοίκους μιας μικρής πόλης, χωρίς φυσικά να υπολογίζονται οι απώλειες λόγω της οικονομικής μετανάστευσης που μας γυρίζει τουλάχιστον 60 χρόνια πίσω.
Όμως, τα στοιχεία αυτά των προηγούμενων μνημονιακών χρόνων, αλλά και η συνέχιση με ακόμη πιο βίαιο τρόπο αυτής της πολιτικής -από μια κυβέρνηση που είχε υποσχεθεί ότι θα σταματήσει τον κατήφορο, εξαπατώντας και αυτή το λαό- έχει ως αποτέλεσμα την συνολική επιβάρυνση της υγείας του πληθυσμού λόγω της ταχείας υποβάθμισης των υπηρεσιών της δημόσιας υγείας, της πολύ κακής διαβίωσης, αλλά και της συνεχούς ψυχολογικής πίεσης που του ασκείται, κυρίως λόγω έλλειψης δουλειάς αλλά και του κινδύνου της απώλειας των περιουσιακών του στοιχείων, κύρια της πρώτης του κατοικίας, μας επιτρέπουν να προβλέψουμε για το πια θα είναι η συνέχεια.
«…Παρακαλούμε σημειώστε επίσης ότι, εξαιτίας των πολιτικών του Μνημονίου Συνεννόησης/ ΜΟΧΠ, η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα σε καιρό ειρήνης η οποία το 2012 διανύει το πέμπτο διαδοχικό έτος βαθιάς ύφεσης….
…Πρέπει επειγόντως να διασφαλίσουμε την οικονομική και κοινωνική σταθερότητα στη χώρα μας. Για το σκοπό αυτό, οφείλουμε να αναλάβουμε κάθε δυνατή πολιτική πρωτοβουλία, προκειμένου να αντιστρέψουμε τη λιτότητα και την ύφεση. Γιατί, πέραν της έλλειψης δημοκρατικής νομιμοποίησης, η συνέχεια της εφαρμογής του προγράμματος εσωτερικής υποτίμησης οδηγεί την οικονομία στην καταστροφή, χωρίς να δημιουργεί προϋποθέσεις ανάκαμψης. Η εσωτερική υποτίμηση τείνει να οδηγήσει σε κρίση ανθρωπιστική…»
Αυτά μεταξύ άλλων έγραφε το 2012 σε επιστολή του ο Αλέξης Τσίπρας με την ιδιότητα του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και του
Αντιπροέδρου του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς προς την ευρωπαϊκή ηγεσία (10.5.2012 topontiki.gr)
Και βέβαια, αν επιπλέον πάρουμε υπόψη μας, τέσσερα χρόνια μετά τις παραπάνω διαπιστώσεις του σημερινού πρωθυπουργού, ότι, ενώ έχουμε μια συνεχή απομύζηση-ληστεία του πλούτου του ελληνικού λαού, προϊόν δουλειάς του, ότι το χρέος προς τους δανειστές συνεχώς αυξάνει, τη στιγμή μάλιστα που οι βασικές κρατικές υποδομές αλλά και συνολικά η δημόσια περιουσία εκποιείται με ταχείς ρυθμούς, στερώντας την πατρίδα μας από τα «ζωτικά της όργανα», ότι τα νέα ακόμη πιο βάρβαρα μέτρα… «σωτηρίας» είναι προ των πυλών,
ποιος θα μπορούσε να μας πείσει ότι δεν οδηγείται, από τους κυβερνώντες, στο «θάνατο» η Ελλάδα και κυριολεκτικά στη γενοκτονία ο λαός της;
Έγκλημα χωρίς τιμωρία;
ΥΓ. α) Βέβαια είναι αυτονόητο ότι η κρίση δεν αφορά όλους. Έδωσε την ευκαιρία αφενός σε μερίδα πλουσίων Ελλήνων να πολλαπλασιάσουν τα πλούτη τους και στους δανειστές να λεηλατήσουν κυριολεκτικά αυτή τη χώρα, ενώ το πολιτικό τους προσωπικό «νομιμοποιεί» κάθε ανομία!
β) Ενώ από την Εθνική Στατιστική Υπηρεσία είχαν δοθεί στοιχεία γεννήσεων και θανάτων μέχρι και το 2014, είναι αυτά που δείχνουν οι οι πίνακεςστην αρχή του κειμένου και έχουν αντιγραφεί την ΕΛΣΤΑΤ το Νοέμβρη του 15, σήμερα 3 Μαΐου του 16 και ενώ θα περίμενε κανείς να έχουν δοθεί και τα αντίστοιχα στοιχεία του 2015 η Στατιστική Υπηρεσία απέσυρε και αυτά του 2014 και δίνει στοιχεία μέχρι το 2013.
Αν συγκρίνει κανείς όμως τα στοιχεία του 2014 από τους αντίστοιχους πίνακες παρατηρεί ότι το άνοιγμα μεταξύ θανάτων και γεννήσεων μεγαλώνει απότομα πίνακα κάτι που πλέον δεν εμφανίζεται στους πίνακες που δίνουν στοιχεία μέχρι το 2013.
Και το ερώτημα που τίθεται είναι: Θέλουν να τα μαγειρέψουν για να μας εμφανίσουν το μαύρο άσπρο; Εδώ θα μπορούσε να απαντήσει κανείς στις μπανανίες όλα γίνονται…