Το γνωστό παραμύθι περί ανάπτυξης επί περιόδου Σαμαρά, επαναλαμβάνεται και τώρα. Ομοίως, όπως και τότε, θα το ξεσκεπάσουμε.
Ο φίλος και καθηγητής Οικονομικών επί σειρά ετών στο Πανεπιστήμιο Πειραιά, Θεόδωρος Κατσανέβας μου έλεγε κάποτε: "δώσε μου στατιστικά νούμερα να σου παρουσιάσω ό,τι θες".
Υπάρχει λοιπόν ανάπτυξη; Στατιστικά ναι, πραγματικά ΟΧΙ.
Αν πχ καεί ένα ολόκληρο δάσος, θα έχουμε 100% καταστροφή. Αν πεταχτεί όμως ένα δενδράκι, στατιστικά από το 0% θα πάμε στο 0,001% πρασίνου, το δάσος όμως παραμένει καμμένο.
Ας το δούμε και με ένα παράδειγμα μέσα από την αγορά εργασίας. Έστω ότι σε μια Α πόλη υπήρχαν το 2010 12 καταστήματα οπτικών, το 2012 ήταν 7, το 2014 5, το 2015 2 και το 2016 έγιναν 3. Στατιστικά σε σύγκριση με το 2015 έχουμε ανάπτυξη και μάλιστα σε ποσοστό 33,33%. Σε σύγκριση με το 2010 όμως;
Συνεπώς κοιτάζοντας ολόκληρο το κάδρο η καταστροφή παραμένει ίδια και χειρότερη.
Όταν είχες σε ένα τομέα 30 επιχειρήσεις, έγιναν 5 και μετά 8, αυτό δε λέγεται ανάπτυξη.
Και σε όλα αυτά θα πρέπει πάντα να συνυπολογίζουμε τους εργαζόμενους οι οποίοι είχαν μια Α προϋπηρεσία, μισθό / δικαιώματα που πέρασαν στην ανεργία και επανέκαμψαν ή αντικαταστάθηκαν από άλλους με σαφέστατα μειωμένες αποδοχές και λιγότερα δικαιώματα.
Ανάπτυξη και ανεργία μαζί; Ναι! Και είδατε πόσο απλό είναι.