Άκουσα το ηχητικό απόσπασμα στην Ελληνοφρένεια και για να είμαι ειλικρινής δεν το πίστεψα. Σκέφτηκα πως δεν μπορεί ο πρωθυπουργός να είναι εντελώς εκτός τόπου και χρόνου. Επίσης δεν παρατήρησα το θέμα να σηκώνεται στα ΜΜΕ.
Τελικά αναζήτησα το πλήρες κείμενο της ομιλίας του Αλέξη Τσίπρα στο πρώτο συνέδριο της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ:
Έχοντας ένα συγκροτημένο σχέδιο και πολιτική για την νέα γενιά. Για τους νέους σήμερα γύρω μας, όχι μόνο στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, αλλά και αυτούς που με ένα και δυο πτυχία και μεταπτυχιακά ψάχνουν να βρουν δουλειά, ματαίως, αδίκως… Των παιδιών που φτάνουν τα 30 και όταν ξυπνάνε το πρωί βρίσκονται μέσα στο παιδικό τους δωμάτιο. Που δεν μπορούν να χαρούν τις ερωτικές τους σχέσεις. Που δεν μπορούν να νιώσουν αυτόνομοι. Και αυτήν την κατάσταση είμαστε αποφασισμένοι να αλλάξουμε με σχέδιο και με ουσιαστικές παρεμβάσεις. Το επόμενο διάστημα, έχουμε σχεδιάσει και βάζουμε μπροστά ένα μεγάλο πρόγραμμα για την αξιοποίηση κτηρίων ιδιοκτησίας του δημοσίου, για να στεγαστούν σε αυτά νέοι άνθρωποι.
Δυστυχώς δεν ήταν πλάκα της Ελληνοφρένειας. Η κυβέρνηση μπορεί να μην έχει σχέδιο για την οικονομία ή τις γεωπολιτικές εξελίξεις σε Βαλκάνια και Μέση Ανατολή αλλά διαθέτει, και μάλιστα συγκροτημένο, για να χαρούν επιτέλους οι 30ρηδες τον έρωτά τους!
Διότι το πρόβλημα των νέων ανθρώπων σήμερα είναι το που θα παρθούν. Κατά τον πρωθυπουργό, το ότι δεν έχουν στον ήλιο μοίρα και τι στην ευχή θα τους ξημερώσει, δεν τους απασχολεί. Δεν σκέπτονται πως θα αξιοποιήσουν τα πτυχία ή τα προσόντα τους, τι θα φάνε και τι θα φορέσουν. Ούτε τους ενδιαφέρει που πιθανώς έχουν και γονείς ανέργους. Τη χαρά της ζωής θα τους τη δώσει μια γκαρσονιέρα, λες και πρόκειται για όντα κατώτερης μορφής.
Το πρόβλημα των 30ρηδων δεν είναι πως δεν έχουν το χώρο τους για να νιώσουν αυτόνομοι αλλά ότι ο κ. Τσίπρας και οι προκάτοχοί του δεν τους άφησαν χώρο να αναπνεύσουν, να αναπτυχθούν και να ζήσουν.
Φυσικά η δήλωση του πρωθυπουργού ταυτόχρονα με τα γέλια και την οργή, γεννά φόβο. Αυτό είναι το αύριο της Ελλάδας; Για εκεί προορίζουν την κοινωνία; Να έχει ταβάνι στις προσδοκίες της την επιδότηση μιας γκαρσονιέρας για ένα ξεπέταγμα; Νομίζω πως ούτε ο Μαδούρο δεν το έχει σκεφθεί αυτό.