'Όπως το είχαμε προβλέψει και αυτό το Eurogroup κατέληξε σε ένα ακόμα θλιβερό ναυάγιο. Η κυβέρνηση της ΠΦΑ με το κλείσιμο του ματιού της δήθεν αντιπολίτευσης της ΝΔ, ψήφισε το πολυνομοσχέδιο που σφαγιάζει το ήδη πενιχρό εισόδημα των Ελλήνων πολιτών, μισθωτών, συνταξιούχων, επαγγελματιών, οριστικοποιεί την κλοπή της ιδιωτικής και δημόσιας περιουσίας, αποδίδει στους δανειστές ετήσια πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ (6 δις) και επιπλέον 10% του ΑΕΠ (18 δις) από την πώληση των ασημικών του κράτους, ΔΕΗ, ΔΕΣΦΑ, ΕΥΔΑΠ, ΤΡΑIΝΟΣΕ, τράπεζες, Εθνική Ασφαλιστική, λιμάνια,ναυπηγεία, αεροδρόμια, εθνικοί οδοί, τουριστικά ακίνητα, κτηματική περιουσία κλπ).
Σε αντάλλαγμα οι ευρωμνημιακοί κυβερνώντες των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και οι δήθεν αντιπολιτευόμενοι της ΝΔ που και αυοί ομνύουν στην ευρωκατοχή, δεν πήραν απολύτως τίποτα, εκτός από χαμόγελα συγκατάβασης, πασπαλισμένα με αόριστες υποσχέσεις. Το πολυοαναμενόμενο κλείσιμο της αξιολόγησης και η ρύθμιση των χρεών, ανακοινώθηκε πως αναβλήθηκαν για αποφάσεις με νέο Eurogroup στις 15 Ιουνίου. Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση της ΠΦΑ απλώς κερδίζει λίγο χρόνο αφού μέχρι το τέλος του τρέχοντος Αυγούστου, λήγουν κρατικά,ομόλογα και χρέη της τάξης των 8-9 δις, τα οποία οι «δανειστές» απαιτούν να πληρωθούν στο ακέραιο. Το ποσό αυτό είναι αδύνατο να πληρωθεί χωρίς ρύθμιση των χρεών γεγονός που δε δέχεται το Βερολίνο ειδικότερα πριν από τις εκλογές στη Γερμανία τον ερχόμενο Σεπτέμβριο.Και το ΔΝΤ με την πίεση και του Ντόναλντ Τράμπ, δεν κάνει πίσω από την απαίτησή του για ελάφρυνση του χρέους, ζητώντας επόμενα αυτό να το επωμιστεί κυρίως το Βερολίνο.
Όπως έχουν τα πράγματα σήμερα, τα σενάρια της επόμενης μέρας είναι όλα ανατρεπτικά. Η ολοσχερής παράδοση της χώρας στις εξωφρενικές απαιτήσεις των ξένων επιδρομέων, ή η παραίτηση της κυβέρνησης και εκλογές αποτελούν δύο πιθανά εναλλακτικά σενάρια. Το τρίτο σενάριο οδηγεί στο Grexit με δεδομένη τη θέληση του Βερολίνου προς την κατεύθυνση αυτή. Παρόμοια είναι και η γραμμή της σημερινής ηγεσίας του Λευκού υπό τον Ντόναλντ Τράμπ, σε αντίθεση με την προηγούμενη του Μπαράκ Ομπάμα, η οποία ήταν και εκείνη που συγκράτησε την Ελλάδα μέσα στην ευρωζώνη το καλοκαίρι του 2015 και μετά.
Το τέταρτο, συνεπάγεται την εξαγωγή της κρίσης με επιχείρηση εθνικής συσπείρωσης μέσα από την προσφυγή σε σύντομο θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο με την Τουρκία, η οποία έτσι και αλλιώς προσφέρει πολλές τέτοιες ευκαιρίες. Οι ΗΠΑ που έχουν πλέον ξεγράψει τον Ερντογκάν, δεν αποκλείεται να ανεχθούν ή και να ευλογήσουν μια τέτοια εξέλιξη, τώρα μάλιστα που μεταφέρεται μέρος της βάσης τους από το Ιντσιρλίκ στη Σούδα, ενώ εκδηλώνεται έντονο ενδιαφέρον από Αμερικάνικες εταιρείες για τους υδρογονάνθρακες στην ευρύτερη ελλαδική περιοχή. Το τελευταίο σενάριο δεν μπορεί να αποκλειστεί με δεδομένο το γεγονός ότι, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν είναι διατεθειμένοι να παραδώσουν εύκολα την γλυκιά καρέκλα της δοτής τους εξουσίας και θα κάνουν τα πάντα για να την κρατήσουν. Το "πάση θυσία στο ευρώ" έχει και τη θλιβερή υποσημείωση : "πάση θυσία στην καρέκλα της εξουσίας"