Του Στρατή Μαζίδη
Ο πράος, ήπιος, μειλίχιος ή αλλιώς άχρωμος, άοσμος και άγευστος αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμου (ή Συριζώνυμου όπως τον χαρακτηρίζουν σήμερα αρκετοί στο ραδιόφωνο) τελείωσε χθες.
Ένας ασήμαντος πλέον ανθρωπάκος σε ένα πλοίο δίχως τιμονιέρη. Οι Μητροπολίτες της Μακεδονίας και ο απλός κλήρος διέσωσαν το κύρος της Εκκλησίας και άδειασαν με μεγαλοπρέπεια τον προκαθήμενο που συναγελάζεται με πρωθυπουργούς και βουβούς προέδρους της δημοκρατίας.
Και χθες ο Ανθιμος, αυτός για τον οποίο έχουμε γράψει πάρα πολλά όπως η απαράδεκτη στάση του στο Δημοψήφισμα, στάθηκε στο ύψος του. Όχι μόνο προέτρεψε τον κόσμο να διαδηλώσει αλλά τελικά παρέστη κι ίδιος διασώζοντας την υστεροφημία του.
Η εικόνα των Ιεραρχών χθες πάνω στην εξέδρα ήταν η ακύρωση του Ιερώνυμου. Ο θριαμβευτικός παραγκωνισμός του.
Η Εκκλησία της Ελλάδος είναι από χθες ουσιαστικά ακέφαλη. Ο Ιερώνυμος καλείται πλέον να κάνει το αυτονόητο. Να αναγνωρίσει την πραγματικότητα και να παραιτηθεί.
Η Εκκλησία χρειάζεται καπετάνιο και όχι σιωπηλό συνεπιβάτη. Οι Μητροπολίτες θα πρέπει να αναλάβουν τις ευθύνες τους πριν ο άνθρωπος αυτός με όσα λέει (και δε λέει) βάλει στο κάδρο της οργής της κοινωνίας και την Εκκλησία.
Θέλουμε έναν παπά παπά και όχι ζευγά ζευγά.