Το βράδυ της Δευτέρας σκάφος της Τουρκικής Ακτοφυλακής ανοίγει ταχύτητα και πλέει κατάπλωρα με σκοπό να εμβολίσει το εντός ελληνικών χωρικών υδάτων αγκυροβολημένο σκάφος του Λιμενικού Σώματος 090-ΓΑΥΔΟΣ. Δηλαδή μια καθαρά επιθετική ενέργεια κατόπιν εισβολής. Το πλήρωμα αιφνιδιάζεται, δεν περίμενε αυτήν την επίθεση, εμβολίζεται στη μέση και βυθίζεται. Αρκετά μέλη του πληρώματος σκοτώνονται / πνίγονται και άλλα "διασώζονται" από τους Τούρκους.
Ωπ ωπ. Πάμε λίγο πίσω.
Το πλήρωμα δεν αιφνιδιάζεται. Στα ελάχιστα δευτερόλεπτα που έχει περιθώριο για να σκεφτεί, αντιλαμβάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά. Ο κυβερνήτης δίνει εντολή για τέρμα τις μηχανές και φουλ μπροστά. Το ΓΑΥΔΟΣ ξεκινά και ο Τούρκος το πετυχαίνει στην πρύμνη. Οι ζημιές είναι σημαντικές αλλά κανείς στο ΓΑΥΔΟΣ δεν έπαθε το παραμικρό ενώ το πλοίο μπορεί να πλεύσει.
Αυτή είναι η λεπτομέρεια για την οποία σήμερα δε βρισκόμαστε σε πόλεμο με την Τουρκία. Η αντίληψη του κυβερνήτη και των υπολοίπων μελών του πληρώματος. Η ικανότητά τους να εκτιμήσουν και να αντιδράσουν γρήγορα.
Το ίδιο ισχύει φυσικά και με την περίπτωση της Κ/Φ ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ η οποία δέχθηκε μια παρόμοια επίθεση μερικές εβδομάδες νωρίτερα. Και τότε η ικανότητα του κυβερνήτη απέτρεψε άλλες εξελίξεις.
Τα δύο αυτά περιστατικά που έκριναν το μέλλον στις λεπτομέρειες αναδεικνύουν την προστιθέμενη αξία των αξιωματικών μας.
Παράλληλα αναδεικνύουν την ανικανότητα όσων αποφασίζουν για αυτούς στέλνοντας πχ στα Ιμια το άοπλο ΓΑΥΔΟΣ. Αυτών που μοιράζουν κάθε χρόνο 600 εκ. ευρώ για να μοιράσουν χρήματα σε κόσμο που δεν εργάστηκε πολλά χρόνια και δεν έβαλε ένσημα, αντί να έχουν μετατρέψει αυτό το δημιουργικό πλεόνασμα σε κουμπαρά της εθνικής άμυνας. Για σκεφθείτε, 600 εκ ευρώ το 2014, το 2016 και το 2017 επί 3 μας κάνει 1,8 δις ευρώ, συν τα χρόνια που έρχονται, πόσα μαχητικά 5ης γενεάς θα μπορούσαμε να αγοράσουμε; Δεκάδες. Αν κόβαμε τα 600 εκ. ευρώ επιδότηση των ΔΕΗτζήδων, πόσες σύγχρονες φρεγάτες θα παραγγέλναμε; Όσες χρειαζόμαστε!