Η δύναμη που έχουν τα ιερά και τα όσια του Ελληνισμού να εμψυχώνουν τις καρδιές μας με φρόνημα και Πίστη σε δύσκολες στιγμές, φάνηκε από την κοσμοσυρροή που παρατηρήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα στίς εκκλησίες για την τελευταία μέρα των Χαιρετισμών όπου ψάλλεται ο Ακάθιστος Ύμνος.
Του Δημήτρη Γιαννόπουλου
Το ίδιο θα γίνει σίγουρα και τη Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών και της Αναστάσεως καθώς θα μετέχουμε στη Θεία Οδύνη πριν από τη Νίκη επί του Θανάτου με ανάσταση Ελευθερίας, πέρα και πάνω από τον φυσικό θάνατο.
Το Μήνυμα των ημερών που αγγίζει τον καθένα μας χωριστά, χάνεται μέσα στη μυσταγωγία των κοινών συμβόλων ή ψαλμωδιών.
Καλό είναι όμως να μοιραζόμαστε κάπου-κάπου και το προσωπικό μας βίωμα μέθεξης στην Αλήθεια της Αναστάσεως:
Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Γιατί συμβαίνουν όλα αυτά; Ποιό το νόημά τους; Τι σκοπό εξυπηρετεί τόσος πόνος και στεναγμός στη ζωή των ανθρώπων;
Το ερώτημα απαντάται με Παραβολές σε όλα τα Ευαγγέλια, αλλά συμπυκνώνεται μεταφορικά στις προτροπές της Επί του Όρους Ομιλίας:
«Υμείς εστέ το Φώς του Κόσμου... Υμείς εστέ το Άλας της Γης...».
Προορισμός δηλαδή των ανθρώπων είναι να φωτίσουν τον Κόσμο που σκιάζεται από το σκότος, να νικήσουν το Απόλυτο Κακό και να αναστήσουν το «εκπεσόν» κομμάτι της Δημιουργίας.
Αλλά ο αγώνας του Ανθρώπου ενάντια «στις αρχές και εξουσίες, στους σημερινούς κοσμοκράτορές του Σκότους και στη πνευματική διαφθορά του Πονηρού» (Εφεσ. 6:12) είναι απίστευτα άνισος, ολισθηρός και εξουθενωτικός.
Αδύνατον να κερδηθεί η Μάχη, χωρίς Σύμμαχο απείρως ισχυρότερο, ο οποίος μάλιστα έχει αποδείξει, πέραν πάσης αμφιβολίας, με ποιό στρατόπεδο συντάσσεται ...μέχρι της τελικής Επικράτησης.
Στις Μέρες του Πάσχα λοιπόν εορτάζουμε και κοινωνούμε αυτή την αδιαμφισβήτητη Απόδειξη που συνοψίζεται στο Κατά Ιωάννη 3:16
«Ούτω γαρ ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον υιόν αυτού τον μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις Αυτόν, μη απόληται αλλ’ έχη ζωήν αιώνιον».
Καλή Ανάσταση, μέ Ανάταση και Ελπίδα Ελευθερίας για όλους μας!