Η αποκάλυψη του "ΠΑΡΟΝ της Κυριακής" ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν διαμήνυσε μέσω του πρέσβη στο Παρίσι ότι παραχώρηση φρεγατών Fremm στην Ελλάδα με λίζινγκ θα σημάνει το κλείσιμο του εργοστασίου της Renault είναι ένα πολύ σπουδαίο μάθημα για εμάς.
Του Στρατή Μαζίδη
Ήταν τέτοια η απειλή που το Παρίσι χάλασε το πολύ καλό deal με τις Fremm διότι όπως πολύ σωστά έγραψε ο Τειρεσίας στο Voria.gr δεν είναι καθόλου άσχημα φρεγάτες που ούτως ή άλλως πλέουν στην περιοχή, να αλλάξουν σημαία, όνομα, πλήρωμα, να φυλάττουν και τη δική σου πλατφόρμα εξόρυξης της Total και τα κορόιδα που θα το κάνουν αυτό, να σε πληρώσουν κιόλας!
Ο Ερντογάν όμως είναι πρόεδρος μιας χώρας που έχει επιλογές και η οποία κινήθηκε έτσι ώστε να αποκτήσει αυτές τις επιλογές.
Όταν η Ελλάδα έδιωχνε πχ την Pirelli, αυτή δεν κάθισε να σκάσει. Απλά πήγε απέναντι. Όταν η Ελλάδα διόριζε στο δημόσιο και μετά από 15-20 χρόνια έψαχνε παράθυρα να βγάλει κόσμο στη σύνταξη, η Τουρκία επένδυε, καλούσε, προχωρούσε.
Η Ελλάδα προωθούσε την τεμπελιά και εμπόδιζε - έθαβε ό,τι καλό προέκυπτε, η Τουρκία εκινείτο αντίθετα.
Η Τουρκία απέκτησε επιλογές, δυνατότητες, σεβασμό. Εμείς τίποτε. Μείναμε με το διεθνές δίκαιο και τις αυστηρές δηλώσεις στο χέρι. Δε μας υπολογίζει κανείς. Δε μας φοβάται κανείς. Αν βήξουμε, δε θα κολλήσει κανένας.