Μέσα σε 3,5 μόλις χρόνια η κυβέρνηση Συριζανέλ κατάφερε πλέον το ακατόρθωτο. ¨Οχι μόνο οι πολίτες να μην αισθάνονται καμμία ασφάλεια αλλά και αυτοί που έχουν το θεσμικό ρόλο να προστατεύουν τους πολίτες.
του Μιχάλη Χαιρετάκη
Στη συριζαϊκή ιονεσκική δήθεν ευρωπαϊκή χώρα του παραλόγου, χρειαζόμαστε επειγόντως μια αστυνομία για να προστατεύει την αστυνομία.
Το επεισόδιο στο αστυνομικό τμήμα της Ομόνοιας δε θα είναι σίγουρα το τελευταίο.
Απο την αστυνομία μπαμπούλα των δικτατορικών και απολυταρχικών καθεστώτων αντί να περάσουμε σε μια αστυνομία που θα σέβεται θα προστατεύει τους πολίτες και θα τη σέβεται ο πολίτης, περάσαμε σε μια αστυνομία με ανυποληψία.
Μια αστυνομία φοβισμένη, που οχυρώνεται τα βράδια με οδοφράγματα και αντί να προστατεύει τους πολίτες προστατεύει αστυνομικά τμήματα και αστυνομικούς όταν δεν κάνουν τις φιλιππινέζες των πολιτικών ασποσπασμένοι στις συνοδείες τους.
Αυτή η είδηση που θα δειτε παρακάτω καθώς και η φωτογραφία είναι απο το newsbeast.gr μπαγιάτικη, 7 ετών
https://www.newsbeast.gr/greece/arthro/201428/astunomiko-tmima-krummeno-piso-apo-odofragmata
και δείχνει ένα απο τα πρώτα οδοφράγματα που είχαν στηθεί. Σήμερα με τη λογική του Καραγκιόζη αντί να εξαλειφθούν οι αιτίες που τα δημιούργησαν, έχουμε ενα , δυο, πολλά οδοφράγματα, καθε αστυνομικό τμήμα και 5-6 οδοφράγματα τριγύρω.
Πλήρης απαξίωση της αστυνομίας.
Μια αστυνομία έρμαιο δήθεν "αριστερών" και δήθεν "αναρχικών" παρακρατικών δυνάμεων που λυμαίνονται τη χώρα θυμίζοντας Μεξικό και Κολομβία.
Δεν φταίει φυσικά η αστυνομία, αυτοί που υπηρετούν, αλλά αυτοί που αποφασίζουν κάθε φορά ποιο θα είναι το έργο της και ο ρόλος της στη χώρα.
Αυτοί που αποφυλακίζουν σκληρούς παραβατικούς, πολλοί απο τους οποίους έχουν πιαστεί με πολύ κόπο λίγο καιρό πριν.
Φταίνε αυτοί που χρησιμοποιούν την αστυνομία για να κοροιδεύουν τον λαό οτι του παρέχουν την ασφάλεια του που προβλέπει η Συνθήκη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ενα πικρό ανέκδοτο που δε γελάς φυσικά καθημερινά οταν διαπιστώνεις την αλήθειά του.
Η αστυνομία έχει καταντήσει μια κακοπληρωμένη δημόσια υπηρεσία, υπόδουλη του καθεστώτος και των παρακρατικών, που τη θυμούνται οι κυβερνώντες οταν είναι να καταστείλουν τις πορείες των εξαθλιωμένων πολιτών, όταν είναι να στηρίξει το σάπιο καθεστώς τους.
του Μιχάλη Χαιρετάκη
Στη συριζαϊκή ιονεσκική δήθεν ευρωπαϊκή χώρα του παραλόγου, χρειαζόμαστε επειγόντως μια αστυνομία για να προστατεύει την αστυνομία.
Το επεισόδιο στο αστυνομικό τμήμα της Ομόνοιας δε θα είναι σίγουρα το τελευταίο.
Απο την αστυνομία μπαμπούλα των δικτατορικών και απολυταρχικών καθεστώτων αντί να περάσουμε σε μια αστυνομία που θα σέβεται θα προστατεύει τους πολίτες και θα τη σέβεται ο πολίτης, περάσαμε σε μια αστυνομία με ανυποληψία.
Μια αστυνομία φοβισμένη, που οχυρώνεται τα βράδια με οδοφράγματα και αντί να προστατεύει τους πολίτες προστατεύει αστυνομικά τμήματα και αστυνομικούς όταν δεν κάνουν τις φιλιππινέζες των πολιτικών ασποσπασμένοι στις συνοδείες τους.
Αυτή η είδηση που θα δειτε παρακάτω καθώς και η φωτογραφία είναι απο το newsbeast.gr μπαγιάτικη, 7 ετών
https://www.newsbeast.gr/greece/arthro/201428/astunomiko-tmima-krummeno-piso-apo-odofragmata
και δείχνει ένα απο τα πρώτα οδοφράγματα που είχαν στηθεί. Σήμερα με τη λογική του Καραγκιόζη αντί να εξαλειφθούν οι αιτίες που τα δημιούργησαν, έχουμε ενα , δυο, πολλά οδοφράγματα, καθε αστυνομικό τμήμα και 5-6 οδοφράγματα τριγύρω.
Πλήρης απαξίωση της αστυνομίας.
Μια αστυνομία έρμαιο δήθεν "αριστερών" και δήθεν "αναρχικών" παρακρατικών δυνάμεων που λυμαίνονται τη χώρα θυμίζοντας Μεξικό και Κολομβία.
Δεν φταίει φυσικά η αστυνομία, αυτοί που υπηρετούν, αλλά αυτοί που αποφασίζουν κάθε φορά ποιο θα είναι το έργο της και ο ρόλος της στη χώρα.
Αυτοί που αποφυλακίζουν σκληρούς παραβατικούς, πολλοί απο τους οποίους έχουν πιαστεί με πολύ κόπο λίγο καιρό πριν.
Φταίνε αυτοί που χρησιμοποιούν την αστυνομία για να κοροιδεύουν τον λαό οτι του παρέχουν την ασφάλεια του που προβλέπει η Συνθήκη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, ενα πικρό ανέκδοτο που δε γελάς φυσικά καθημερινά οταν διαπιστώνεις την αλήθειά του.
Η αστυνομία έχει καταντήσει μια κακοπληρωμένη δημόσια υπηρεσία, υπόδουλη του καθεστώτος και των παρακρατικών, που τη θυμούνται οι κυβερνώντες οταν είναι να καταστείλουν τις πορείες των εξαθλιωμένων πολιτών, όταν είναι να στηρίξει το σάπιο καθεστώς τους.