Σε όλη την Ευρώπη έχει ξεκινήσει εδώ και μήνες ένας εντονότατος δημόσιος διάλογος για το λεγόμενο «Οικουμενικό Σύμφωνο του ΟΗΕ για το Μεταναστευτικό», που πρόκειται να υπογραφεί πανηγυρικά στις 11 Δεκεμβρίου στο Μαρόκο (βλ. http://ardin-rixi.gr/archives/209576…).
Υπάρχουν όμως και χώρες της ΕΕ (Αυστρία, Ουγγαρία, Κροατία, Τσεχία) που ήδη ανακοίνωσαν ότι δεν θα το υπογράψουν, καθώς θίγεται η εθνική κυριαρχία και ουσιαστικά «θεσπίζεται»-επιβάλλεται ένα διεθνές «εθιμικό δίκαιο» που στην πράξη, μεταξύ πολλών άλλων αρνητικών, αναγορεύει την παράνομη μετανάστευση σε "ανθρώπινο δικαίωμα" και την εξισώνει με τη νόμιμη. Αρνητική αναμένεται να είναι επίσης η Δανία, η Ιταλία και η Πολωνία, ενώ σε πολλές άλλες χώρες (πλην Γερμανίας που θα το υπογράψει) ο διάλογος συνεχίζεται, όπως και η – ακόμα και πολωτική - πολιτική αντιπαράθεση. ΗΠΑ και Αυστραλία ανακοίνωσαν επίσης ότι δεν θα το υπογράψουν.
Μόνο στη ονειρώδη χώρα της «φαιδράς πορτοκαλέας» δεν υπάρχει κάποια κυβερνητική ενημέρωση για το θέμα, ούτε ασφαλώς και από τα ΜΜΕ, αλλά ούτε καν κάποιες, έστω υποτυπώδεις, κοινωνικές αντιδράσεις. Ιδιαίτερα που η Ελλάδα είναι μια «χώρα συνόρων», και μάλιστα ανοιχτών, όπως θέλει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Κι αυτό όταν είναι δεδομένο ότι ο αριθμός των εν δυνάμει μεταναστών ανέρχεται σήμερα, ανάλογα με τη εκτίμηση, στα 190 έως 250 εκατομμύρια. Η κυβέρνηση είναι σαφές ότι θα υπογράψει το σύμφωνο με «κλειστά τα μάτια» - γι αυτό και η απόκρυψη του θέματος. Το ερώτημα είναι τι κάνει η κοινωνία και ο ταλαίπωρος ελληνικός λαός.