 |
| cocoparisienne / pixabay |
Μάγκες, άντρακλες, μπρατσαράδες, δυνατοί αλλά μέχρι ένα σημείο. Ποιο; Αυτό που κυριαρχεί το σκοτάδι. Όταν αρχίσει να πέφτει φως, οι σκιές εξαφανίζονται και οι φιγούρες αποδεικνύονται ελάχιστες.
Του Στρατή Μαζίδη
Ο Ελληνας κατηγορεί τον Αλβανό. Ο Αλβανός κατηγορεί τον Ελληνα. Σχεδίαζαν μια βραδιά εκτόνωσης και τελικά κατέστησαν οι χειρότεροι εφιάλτες μιας κοπέλας για την οποία από χθες διαβάζουμε ότι είχε προχωρήσει πέρυσι σε καταγγελία ομαδικού βιασμού, αλλά η αστυνομία δεν ασχολήθηκε.
Οι δύο βαρύμαγκες λοιπόν με το φουσκωμένο κορμί αλλά τον αγύμναστο νου πήραν μια κοπέλα και πήγαν, όπως οι ίδιοι λένε, να τη βρουν στο εξοχικό. Η κατάσταση φαίνεται ότι εξελίχθηκε αλλιώς. Αυτοί, άνδρες γαρ, δε σήκωσαν πολλά πολλά. Σιδεριές, μπουνιές, χτυπήματα και καταδίκη σε ένα φρικτό θάνατο δια πνιγμού. Όλες αυτές τις ώρες δεν πετάχτηκε μέσα τους μια φωνή συνείδησης, κάτι να τους πει ΣΤΟΠ. Τι κι αν έκλαιγε η κοπέλα, τι κι να παρακαλούσε, τι κι αν έσβηνε ώρα με την ώρα... Καμία ένδειξη ζωής μέσα τους.
Ήξεραν πολύ καλά τι έκαναν. Αυτό που δεν υπολόγισαν είναι ότι θα αποκαλύπτονταν. Και πλέον οι δύο...φίλοι πετούν ο ένας στον άλλο την ευθύνη. Τώρα δεν υπάρχει σκοτάδι. Δεν είναι δύο άγνωστοι δράστες. Ήδη κυκλοφορούν φωτογραφίες τους, γίνεται η μεταγωγή τους και υπάρχει πλήθος που θέλει να ορμήσει επάνω τους.
Τα μπράτσα, οι γροθιές και τα νταηλίκια πήγαν περίπατο. Τώρα μας λένε το πόσο καλή κοπέλα ήταν το θύμα τους και ότι φταίει ο άλλος. Ίσως γίνουν πιστευτοί, ίσως όχι. Οι Ερινύες όμως σίγουρα θα τους επισκεφθούν.