Φοβάμαι αυτούς που σκέφτονται για την υγεία μου, πριν από μένα και για μένα.
Φοβάμαι τον μπαμπά - κράτος και την μαμά - πολιτική ορθότητα που με προστατεύουν από όλα τα κακά κι άσχημα που θέλουν να με κατασπαράξουν.
Αφήστε με να επιλέξω εγώ την καταστροφή μου, μόνο αυτή η επιλογή μου έμεινε.
Κι αν τελικά σωθώ, θα σωθώ μόνο γιατί εγώ θα το θελήσω.
Η υποκρισία δεν έχει όρια.. κάθε φορά που ένας νόμος για την σωτηρία μας ψηφίζεται δες αντικαπνιστικός, έλεγχος προσωπικών δεδομένων, κλιματική αλλαγή... με 100 τρόπους - κάτω από το τραπέζι - σε σκοτώνουν.. Αλλά το χειρότερο φίλε μου είναι ότι σου αφαιρούν κάθε φορά ένα κομμάτι ατομικής ελευθερίας, μέχρι στο τέλος να πάψεις να είσαι άτομο και να γίνεις μάζα, κοινή γνώμη, απλή λογική.. Σε κατασπαράζουν σε δόσεις.