«Για όλους τους ιδιοκτήτες ακινήτων οι οποίοι επωμίζονται την προσωρινή και έκτακτη μείωση του μισθώματος, στο πλαίσιο του διαμοιρασμού των βαρών εξαιτίας της υγειονομικής κρίσης, προβλέπεται αναστολή καταβολής φορολογικών υποχρεώσεων και δόσεων ρυθμίσεων φορολογικών οφειλών για 4 μήνες ή, σε περίπτωση που δεν κάνουν χρήση της αναστολής και πληρώσουν εντός των προβλεπόμενων προθεσμιών, έκπτωση 25% επί των παραπάνω υποχρεώσεων».
Του Στρατή Μαζίδη
Η παραπάνω είναι η τελευταία παράγραφος της ανακοίνωσης του υπουργείου Οικονομικών σχετικά με τη μείωση του μισθώματος επαγγελματικών μισθώσεων και μισθώσεων κύριας κατοικίας κατά 40% για τον μήνα Απρίλιο, ώστε να καλυφθούν και οι επιχειρήσεις που έχουν πληγεί δραστικά από την πανδημία, καθώς και οι εργαζόμενοι σε αυτές.
Δυστυχώς αρκετές ημέρες μετά διαπιστώνουμε ότι όσον αφορά τους ιδιοκτήτες ακινήτων, όχι μόνο δεν υπάρχει καμία ισοδύναμη βοήθεια αλλά μάλλον εμπαίζεται από το υπουργείο για τον πολύ απλό λόγο ότι η αναστολή καταβολής φορολογικών υποχρεώσεων και δόσεων ρυθμίσεων φορολογικών οφειλών για 4 μήνες είναι κούφια καθώς οι συνεπείς φορολογούμενοι έχουν εξοφλήσει προ πολλού τόσο το φόρο εισοδήματος, όσο και τον ΕΝΦΙΑ. Την ίδια ώρα ένας πχ καταστηματάρχης μπαίνει στα 800 ευρώ, μπορεί να πληρώσει εισφορές με έκπτωση και του μειώνεται το ενοίκιο. Θα πει κανείς; Φτάνουν αύτα; Μάλλον όχι αλλά στην αναβροχιά καλό και το χαλάζι όταν άλλοι δε λαμβάνουν καμία βοήθεια.
Αρκετές εβδομάδες πλέον μετά την ανακοίνωση των πρώτων μέτρων εξακολουθεί να διαπιστώνει κανείς ότι αυτά ελήφθησαν πρόχειρα και δίχως κανένα υπολογισμό ως προς τις συνέπειές τους. Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν από την είσπραξη ενοικίων, ή συμπληρώνουν το εισόδημά τους καλύπτοντας ανελαστικές τους δαπάνες, είτε ακόμη συνδράμουν οικείους τους.
Ο όρος ιδιοκτήτης ακινήτου εξακολουθεί να παραμένει μια ενοχοποιημένη έννοια και για τη σημερινή κυβέρνηση, όπως ο ελεύθερος επαγγελματίας, η κατοχή ενός Ι.Χ. 1800 κυβικών κ.ο.κ. Η ιδιοκτησία ενός ακινήτου που μισθώνεται, δε σημαίνει ότι ο μισθωτής είναι "καπιτάλας", ούτε ότι παράλληλα δεν είναι εκμισθωτής άλλου ακινήτου.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα γνωστής μου περίπτωσης. Η Σ.Ζ. μισθώνει ένα ακίνητο σε φροντιστήριο. Με το ενοίκιο που εισπράττει πληρώνει το αντίστοιχο του σπιτιού της και της περισσεύει ένα μικρό ποσό. Τώρα τι θα κάνει; Πώς θα καλύψει τις δικές της υποχρεώσεις;
Η κυβέρνηση εφάρμοσε ένα οριζόντιο μέτρο δίχως καμία ενδελεχή εξέταση πάνω σε κλίμα πανικού. Εντελώς απαράδεκτα στέρησε από μια Α κατηγορία πολιτών, για να βοηθήσει μια άλλη ενώ θα έπρεπε να τις συνδράμει όλες. Δεν είναι όλα τα ενοίκια 3000 και 4000 ευρώ το μήνα, αλλά και να ήταν, αυτό δε σημαίνει πως τώρα κάποιοι δε μένουν ακάλυπτοι.
Οι ιδιοκτήτες ακινήτων, που έβαλαν πολύ μεγάλη πλάτη στα χρόνια των μνημονίων, με ένα σωρό άχρηστα πιστοποιητικά για να εκμεταλλευτούν το ακίνητό τους, βρίσκονται ξανά στο απόσπασμα. Κάτι ψιθυρίζεται περί έκπτωσης στον ΕΝΦΙΑ που θα πληρώσουν αλλά από τις φήμες ως το τι τελικά θα προκύψει, αν προκύψει, υπάρχει τεράστια απόσταση.
Καθώς κάποιοι επέλεξαν αντί να αποκτήσουν ακίνητο, να το εκμισθώσουν και τώρα να δυσκολεύονται να πληρώσουν, ομοίως κάποιοι άλλοι είτε επέλεξαν είτε βρέθηκαν να έχουν ακίνητο/α στην κατοχή τους.
Όπως λοιπόν η κυβέρνηση παρενέβη για να βοηθήσει τους ενοικιαστές σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία κι ενώ θα μπορούσε πχ να εξετάσει την περίπτωση της επιδότησης των ενοικίων έστω μέχρι ενός ορίου, οφείλει αντίστοιχα να μεριμνήσει ισοδύναμες βοήθειες και για τους ιδιοκτήτες των ακινήτων, οι οποίοι δεν έχουν πια άλλο γάλα να κατεβάσουν.