Τις τελευταίες ημέρες διαβάζουμε στις ειδήσεις της γειτονικής χώρας ότι η TPAO (Turkish Petroleum) έχει καταθέσει σχετικές αιτήσεις για έρευνες υδρογονανθράκων στην ανατολική Μεσόγειο με βάση το μνημόνιο με την κυβέρνηση της Τρίπολης στη Λιβύη ενώ χθες η τουρκική Yeni Safak δημοσίευσε και χάρτες με συγκεκριμένα οικόπεδα ερευνών εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας.
Του Στρατή Μαζίδη
Διαβάζουμε ότι το πλοίο που θα σταλεί, θα είναι το τρίτο και τελευταίο απόκτημα της εταιρείας, το πλωτό γεωτρύπανο "Kanuni", πρώην "Sertao".
Το "Kanuni" ναυπηγήθηκε το 2012 ως "Sertao" για λογαριασμό της βραζιλιάνικης Schahin Group έναντι 750 εκ.
δολαρίων ΗΠΑ και αμέσως ναυλώθηκε στη γνωστή εταιρεία Petrobras μέχρι
τον Απρίλιο του 2015 όποτε διεκόπη η ναύλωση λόγω των τιμών του
πετρελαίου και η πλοιοκτήτρια χρεοκόπησε.
Όπως είναι γνωστό, οι ναυτιλιακές εταιρείες είτε ναυπηγούν είτε αγοράζουν κάποιο πλοίο, στηρίζονται κατά βάση σε δανεισμό με το πλοίο να μπαίνει σε υποθήκη στην τράπεζα.
Αναλυτικότερα για το πλοίο είχα γράψει εδώ στις 18-2-2020 > Ο Ερντογάν αγόρασε το SERTAO για γεωτρύπανο ή υποβρύχιο; Γεμάτη τρύπες η λαμαρίνα του αλλά κι η ιστορία του
Μόλις η Schahin Group χρεοκόπησε, η εταιρεία Dleif Drilling, που εδρεύει στις ΗΠΑ, και μετείχε ως afilliate στη βραζιλιάνικη, πήρε την πλοιοκτησία του πλοίου στις 30
Σεπτεμβρίου 2015 με δικαστική απόφαση του δικαστηρίου του Sao Paolo [oedigital.com] και
αντικατέστησε την Schahin Petróleo e Gás S.A., ως διαχειρίστρια του
πλοίου.
Το πλοίο απέπλευσε για το Ηνωμένο Βασίλειο ενώ ανετέθη στους μεσίτες PB και Pareto Offshore της Νορβηγίας να ψάξουν για ναύλωση. Ωστόσο μόλις το πλοίο έφτασε στον προορισμό του, στο Teeside συνελήφθη με εντολή της τράπεζας και το χρέος να έχει φτάσει στα 800 εκ. δολάρια.
Η τράπεζα στην οποία είχε μπει η υποθήκη, όπως είχαμε τονίσει στο παραπάνω άρθρο μας ήταν η DEUTSCHE BANK TRUST COMPANY AMERICAS.
Αναλυτικά μπορείτε να διαβάσετε την υπόθεση είτε στο παραπάνω κείμενό μας είτε απευθείας στην πηγή όπου βρίσκεται όλο το έγγραφο [casemine.com/judgement/uk/5b2897ed2c94e06b9e19dda8].
Το συνολικό βάρος στο πλοίο είχε φτάσει το 2015 στα US$ 808,108,836.81 σύμφωνα με το Lloyd's Maritme Law.
Η V Ship που είχε την πρακτόρευση του πλοίου μέχρι να πουληθεί σε πλειστηριασμό επιβεβαιώνει ότι η υποθήκη ήταν στην προαναφερθείσα τράπεζα [cyprusshippingnews.com/2020/02/21/official-statement-made-by-v-ships-group-regarding-the-drill-ship-sertao-sold-to-turkish-interests/].
Θα επαναλάβω ορισμένα ερωτήματα με ορισμένες προσθήκες:
α. Σε ποιον ανήκει η Dleif Drilling με έδρα τις ΗΠΑ και πως σε πρώτο χρόνο πήρε το πλοίο ενώ είχε βάρη όπου απλά το πέρασε απέναντι; Μπορεί να σχετίζεται με την τράπεζα της υποθήκης;
β. Γιατί η Dleif φέρεται να απέρριψε πρόταση του 2016 για 75 εκ. δολάρια με βάση δημοσιεύματα του offshoreenergytoday.com αλλά και του oilandgaspeople.com;
γ. Πόσο καιρό μπροστά είχε συμφωνηθεί η πώληση του πλοίου στους Τούρκους; Ήδη από τις αρχές Δεκεμβρίου του 2019 η Yeni Safak μιλούσε για την απόκτηση ενός ακόμη πλωτού γεωτρύπανου [freepen.gr/2019/12/3_9.html] μετά τη συμφωνία Αγκυρας - Τρίπολης.
Επιπλέον στις φωτογραφίες που είχαμε παρουσιάσει φαινόταν ότι το πλοίο χρόνο με το χρόνο ρήμαζε γεμίζοντας τρύπες ώσπου στις αρχές του 2020 εμφανίζεται με αυτές μπαλωμένες ΠΡΙΝ το πλοίο πουληθεί. Επίσης το καράβι πρέπει κάτω από το νερό να ήταν γεμάτο στριδώνα από την ακινησία. Αποκλείεται να έφυγε σε τέτοιο χάλι από τη Βρετανία. Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι η πώληση είχε κλείσει προ πολλού και γίνονταν οι αναγκαίες εργασίες για να πλεύσει και να έρθει στη Μερσίνα για περαιτέρω επισκευές.
δ. Το πλοίο σύμφωνα με την Daily Sabah αποκτήθηκε τον περασμένο Ιανουάριο έναντι περίπου 40 εκ. δολ. και με την τουρκική ιστοσελίδα να εκτιμά την αξία του στα 120 εκ. δολ.
Όμως 808 εκ. μείον σκάρτα 40 εκ. μας κάνει μια διαφορά σχεδόν 770 εκ. δολάρια.
Αν λοιπόν χρειαστεί, τα ελληνικά υποβρύχια θα κληθούν να βυθίσουν ένα 100% τουρκικό ή μήπως και γερμανικό γεωτρύπανο;