 |
| marineregions |
Κι εκεί που δύο μήνες είχαν κλείσει τα πάντα αδικαιολόγητα αντί να παραμείνουν ανοικτά με σαφείς κανόνες και κανείς δε διανοήθηκε να επιβάλλει την υποχρεωτική χρήση της μάσκας, έρχονται να την φορέσουν τώρα μέσα στο κατακαλόκαιρο κι αφού εδώ κι αρκετές ημέρες έχει επιστρέψει η κορωνοϋστερία.
Του Στρατή Μαζίδη
Όπως το πρώτο κύμα της πανδημίας ήρθε εξαιρετικά βολικά για να κλείσουν τα πάντα και να φορτωθεί στον ιό η ήδη από τα τέλη του 2019 κάμψη της ελληνικής οικονομίας, ομοίως το "δεύτερο" κύμα, έρχεται πάλι σε μια βολική στιγμή.
Θα ρωτήσει ίσως κανείς, αμφισβητείς την ύπαρξη του ιού; Όχι, αλλά την αποτελεσματικότητα κι αξιοπιστία όσων αποφασίζουν. Μη θυμηθούμε τι έλεγαν για τον ιό και τις μάσκες κάθε εβδομάδα από τα τέλη του Ιανουαρίου. Ό,τι έκανα τόσα χρόνια προσέχοντας και τηρώντας βασικούς κανόνες, το κάνω και τώρα.
Τώρα λοιπόν έχουμε μια Τουρκία να ξεσαλώνει σε όλα τα επίπεδα κατά της χώρας μας η οποία εμφανίζει διπλό πρόσωπο. Άλλοτε βγαίνει η πρωθυπουργική αδερφή διατυμπανίζουσα ότι ίσως πρέπει να δώσουμε κάτι κάπου [Καστελόριζο] για να διασφαλίσουμε κάποια άλλα αλλού [Λέρος] κι άλλοτε ο Α/ΓΕΕΘΑ δηλώνει πως πρώτα θα τους κάψουμε και μετά θα δούμε ποιοι ήταν.
Η ουσία είναι ότι η χώρα μας "κουβεντιάζει" τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Ήδη έδωσε κάτι στην Ιταλία καταργώντας de facto την έννοια της αποκλειστικότητας της ΑΟΖ. Σκέτη ΟΖ. Μετά πήγαμε στο Κάιρο κουβεντιάζοντας και παζαρεύοντας έως και το....50% της επήρρειας των νησιών. Στείλαμε μηνύματα στην Τουρκία ότι είμαστε συζητήσιμοι και προχωρήσαμε σε κρυφές συναντήσεις.
Τι "συζητάμε" όμως; Τα δικά μας; Αυτά που δικαιούμαστε; Δηλαδή συζητάμε πόσα θα χάσουμε; Και γιατί να χάσουμε και να μην κερδίσουμε, θα ρωτήσει ίσως κάποιος άλλος;
Σήμερα και με το υπάρχον πλαίσιο συζητά μόνο όποιος είναι πρόθυμος να κάνει πίσω βάζοντας πάνω στο τραπέζι τα δικά του. Αυτό το κάνει μόνο η Ελλάδα.
Όπως έδειξε το πρόσφατο παρελθόν με τα δύο μεγάλα συλαλλητήρια για τη Μακεδονία και η εξαφάνιση του ΣΥΡΙΖΑ λόγω της συμφωνίας των Πρεσπών, ο ελληνικός λαός διατηρεί ακόμη εθνικές ευαισθησίες. Ίσως όχι όσες θα έπρεπε, αλλά τόσες όσες χρειάζεται για να υποστεί κάποιος μια πολιτική ήττα και μετά να αρχίσει να αργοπεθαίνει. Το ίδιο θα συμβεί ξανά αν η ελληνική κυβέρνηση κάνει ακόμη μεγαλύτερες υποχωρήσεις από αυτές που είχε ήδη αποφασίσει για να ικανοποιήσει το μαξιμαλισμό σε Αγκυρα και Κάιρο.
Μπορεί λοιπόν τώρα να αρχίζουμε πάλι την κορωνοϋστερία και να φοράμε υποχρεωτική μάσκα στους Ελληνες ελπίζοντας ότι η υφασμάτινη θα κλείσει τα μάτια τους και ο αντιπερισπασμός της προσοχής τα μάτια και το νου τους μπουκώνοντάς τους με Χαρδαλιάδες και φοβία σε δελτία ειδήσεων που παρουσιάζει σύζυγοι βουλευτών και δημάρχων-ανηψιών.
Ας το γνωρίζουν όμως πολύ καλά και οι 300 της Βουλής που φοβούνται το πολιτικό κόστος. Το τρέμουν τόσο πολύ ώστε ενώ έχουν ορθάνοικτα σύνορα, μια χαρά ήξεραν να τα φυλάξουν στον Εβρο και το Αιγαίο για να μην καταρρεύσουν. Αλίμονο αν χαθεί το Καστελόριζο...ο συνδετικός κρίκος του Ελληνισμού διότι κάποια στιγμή οι μάσκες θα βγουν και τότε η ντροπή δε θα κρύβεται με τίποτε. Η Ιστορία θα τους σαρώσει.