 |
| GregMontani / pixabay |
Απλώς ο βυθός απομακρύνεται συνεχώς γι' αυτό και δεν ακούστηκε η σύγκρουση ακόμα.
Μαφιόζικη δολοφονία δημοσιογράφου, μέρα μεσημέρι, γεγονός που δείχνει όχι μόνο σε τι σημείο θράσους μπορεί να φθάσει ο σύγχρονος ''άνθρωπος'', αλλά και ότι έχει εκλείψει παντελώς ο φόβος των συνεπειών.
''Άνθρωπος'' στο Πήλιο έσφαξε με μαχαίρι την πρώην σύζυγο του και μετά τελείωσε και τον αδελφό της. Έτσι απλά.
Προ μηνός, αναρχικός όχλος επετέθη σε αστυνομικό τον οποίο άφησε, μόνον επειδή πίστεψε ότι ήταν νεκρός από τα χτυπήματα. Και την πράξη αυτή βρέθηκαν πρόθυμοι να την δικαιολογήσουν.
Και αναρωτιέσαι, είναι φυσιολογική αυτή η κατάσταση; Και ακόμα χειρότερα, τι ακολουθεί άραγε;
Από ποιές οικογένειες βγαίνουν άνθρωποι που δεν δίνουν δεκάρα για την ανθρώπινη ζωή; Ποιά παιδεία οδηγεί ανθρώπους στο να μην υπολογίζουν τον ανθρώπινο πόνο; Πως μπορεί να υπάρξει κοινωνία όταν εξιδανικεύεται η ατομική επιλογή και μόνον;
Βεβαίως αυτά τα περιμέναμε όσοι στην πορεία της μεταπολιτευτικής Ελλάδας είδαμε την σταδιακή διάλυση της κλασικής ελληνικής παιδείας. Αυτής που έδινε έμφαση στην γενική παιδεία, ιδίως στο Γυμνάσιο και το Λύκειο και δεν προετοίμαζε εξειδικευμένους υποψηφίους για πανελλαδικές.
Όσοι είδαμε και καταλάβαμε την υποβάθμιση της ελληνικής γλώσσας, της ελληνικής λογοτεχνίας. Όσοι λυπηθήκαμε που σταδιακά το ευκολότερο στο σχολείο, βαφτίστηκε και καλύτερο.
Όσοι είδαμε με έκπληξη να λοιδορείται η ευγένεια, οι καλοί τρόποι, να επικρατεί το πρόχειρο παντού, για κάθε περίσταση, χωρίς διάκριση.
Όσοι είδαμε να θεοποιείται το χρήμα, οι ανθρώπινες επινοήσεις και η ύλη και να μπαίνει στο περιθώριο ο Κτίστης.
Δυστυχώς στην υλιστική κοινωνία που ζούμε, τα πρόσωπα χάνουν την αξία τους μπροστά στα πράγματα. Χωρίς επιστροφή στην παιδεία που οδηγεί στην αρετή από την Α' Δημοτικού, δεν υπάρχει μέλλον.
Και μάλλον δεν υπάρχουν και δάσκαλοι πλέον που να οδηγήσουν μαθητές στην αρετή. Όχι μόνο με την διδασκαλία τους, αλλά κυρίως, με το παράδειγμα τους.