 |
| qimono / pixabay |
Του Στρατή Μαζίδη
Αυτό που πρέπει να ξεκαθαρίσουμε είναι ότι ήδη από τον Ιανουάριο του 2020 είχε διαφανεί το επερχόμενο κακό και συνεπώς η κυβέρνηση είχε δύο μήνες μπροστά της για να καταρτίσει και να ξεκινήσει να υλοποιεί ένα υγειονομικό πλάνο στο οποίο θα προσέθετε τόσο τους δύο μήνες του πρώτου lockdown μαζί με το χρονικό διάστημα που ακολουθούσε του τέλους της άνοιξης και του καλοκαιριού. Με άλλα λόγια είχε επί της ουσίας 9 μήνες για να μην κάνει τελικά απολύτως τίποτα.
Ας δούμε λοιπόν τι μπορούσε να κάνει.
1. Νοσοκομεία για κόβιντ
Βλέποντας από τις στατιστικές ήδη του Ιανουαρίου του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας διαπιστώνεται ο τρομακτικός ρυθμός εξάπλωσης του νέου ιού. Μελέτες και στατιστικές υπήρχαν δημοσιευμένες στο εξωτερικό. Η κυβέρνηση λοιπόν θα μπορούσε να προχωρήσει άμεσα στο άνοιγμα δύο, τριών ή τεσσάρων νοσοκομείων αποκλειστικά για τον ιό. Θα μπορούσε να αξιοποιήσει κάποιο ή κάποια από τα παροπλισμένα πλοία της επιβατηγού Ναυτιλίας αφού ως γνωστόν ότι έχει ξενοδοχειακή υποδομή μπορεί εύκολα να χρησιμοποιηθεί ως νοσοκομείο. Να θυμίσουμε πως η γειτονική Σερβία σήκωσε από το μηδέν, δύο ολοκαίνουργια νοσοκομεία αποκλειστικά μόνο για covid. Εμείς δεν εκμεταλλευτήκαμε ούτε παροπλισμένα πλοία, ούτε κλειστά ξενοδοχεία, ούτε νοσοκομεία που δεν λειτουργούσαν ώστε σήμερα να μας ζαλίσουν για την πίεση στο σύστημα.
2. Πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας
Η Πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας έχει παρατηθεί στην τύχη της τα τελευταία χρόνια. Ένα απλό παράδειγμα. Στη μονάδα του ΠΕΔΥ του Δήμου που διαμένω για να βρεις παθολόγο χρειάζεσαι περίπου ένα μήνα, καρδιολόγος δεν υπάρχει ούτε εδώ, ούτε στους γειτονικούς δήμους, γυναικολόγοι που κάποτε ήταν τρεις τώρα είναι κανένας κ.ο.κ. Μπορούσε λοιπόν η κυβέρνηση να ενισχύσει την Πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας με περισσότερες αρμοδιότητες και με γιατρούς οι οποίοι θα μπορούσαν να βλέπουν σχετικά σύντομα τους ασθενείς, να τους γράφουν την αγωγή και ενδεχομένως μέσω τηλεϊατρικής να έχουν μία επικοινωνία από την στιγμή κατά την οποία κάποιος θα έβγαινε θετικός στον ιό. Η εξαρχής σωστή παρακολούθηση του ασθενούς θα είχε ως αποτέλεσμα τη μεγιστοποίηση των πιθανοτήτων να πάνε όλα καλά. Άλλωστε εξαρχής ως ποσοστό, η θνητότητα είναι χαμηλή και χαμηλώνει, το πρόβλημα βρίσκεται στη διάδοση.
3. Ενίσχυση των δημόσιων νοσοκομείων
Το γεγονός ότι η κυβέρνηση λίγο πριν κλείσουμε δύο χρόνια σε αυτή την κατάσταση προχωρά σε επιστράτευση ιατρών δείχνει ότι δεν έγινε καμία πρόσληψη. Απεναντίας τέθηκαν σε αναστολή άνθρωποι της πρώτης γραμμής. Επίσης το γεγονός ότι έχουν αυξηθεί οι θάνατοι εντός των ελληνικών νοσοκομείων σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη δείχνει πως κάτι δε γίνεται σωστά για όσους νοσηλεύονται. Αυτός είναι και ο λόγος που κάποιοι αρνούνται τη διασωλήνωση. Δεν είναι αρνητές όπως συκοφαντικά και δυσφημιστικά τους αποκαλούν, φοβισμένοι είναι που προτιμούν να πεθάνουν στον ξύπνιο τους παρά στον ύπνο τους. Η διασωλήνωση όπως έλεγε ένας γιατρός είναι εύκολο να γίνει, το δύσκολο είναι η σωστή παρακολούθηση. Μας λένε ότι δεν είναι εύκολο να επανδρωθούν οι εντατικές. Δε διαφωνούμε αλλά έγιναν προσλήψεις εκεί που χρειαζόταν; Μάλλον όχι. Απευθύναμε κάλεσμα και σε αλλοδαπούς γιατρούς ή η χώρα μας δέχεται μόνο όσους περνούν τα σύνορα της παράνομα που έρχονται και να ζήσουν μία καλή επιδοματική ζωή; Δεν υπάρχουν γιατροί και σε άλλες χώρες οι οποίοι ενδεχομένως θα ήθελαν να έρθουν;
4. Θεραπείες
Η ιστορία με τα μονοκλωνικά αντισώματα που τώρα εισήχθησαν στη χώρα μας δείχνει ότι η κυβέρνηση για λόγους που μόνο αυτή γνωρίζει δεν εκμεταλλεύτηκε όλα τα διαθέσιμα όπλα για να σώσει και αυτή τη μία ζωή στο όνομα της οποίας ομνύει. Υπάρχουν κι άλλες μέθοδοι οι οποίες εφαρμόζονται σε ελληνικά νοσοκομεία και τις διαβάζουμε σε σοβαρές ιστοσελίδες που έχουν αποτελέσματα όπως στο νοσοκομείο της Πάτρας αλλά δε δίνεται η απαραίτητη διάσταση σε αυτές.
5. Εμβόλια
Η κυβέρνηση εργαλειοποίησε ένα ιατρικό σκεύασμα το οποίο βρίσκεται σε πειραματικό στάδιο. Από πιθανό όπλο κατά της πανδημίας το μετέτρεψε σε υγειονομικό ηλεκτρονικό πάσο, σε μέσο επιβολής που μπορεί ακόμη και να στερήσει το ψωμί μιας οικογένειας. Όταν έχεις στη διάθεσή σου ένα μέσο που πιστεύεις ότι μπορεί να βοηθήσει, τότε ούτε απειλείς, ούτε φοβερίζεις, ούτε τιμωρείς. Το έχεις πάνω στο τραπέζι ενημερώνεις αντικειμενικά τον κόσμο και λες όποιος θέλει ας το κάνει. Επίσης δεν κινείσαι γεωπολιτικά απέναντι στα εμβόλια. Γιατί στη χώρα μας δεν έρχεται ούτε το ρώσικο ούτε το κινεζικό εμβόλιο για το οποίο έχω ακούσει αρκετά καλά λόγια από γιατρό; Μα δεν πάμε για να αντιμετωπίσουμε την Πανδημία; Ως εκ τούτου έχει δημιουργηθεί ένα τεράστιο μπάχαλο και βέβαια τα εμβόλια που βγήκαν βιαστικά κι από πολλούς αμφισβητούνται ως προς το αν κάνουν για όλους, εξελίχθηκαν από ένα εν δυνάμει μέρος της λύσης, σε σημαντικό τμήμα του προβλήματος.
6. Ενίσχυση του ανοσοποιητικού
Η κυβέρνηση το μόνο που έκανε ήταν αφενός να κλειδώσει τον κόσμο μέσα απαγορεύοντας του ακόμη και να πάει μία βόλτα στο βουνό ή στη θάλασσα να κάνει ένα μπάνιο και όταν βγήκαν τα εμβόλια να τον πείσει να εμβολιαστεί. Ήταν πρόθυμη να δώσει 150 ευρώ ή ορισμένα δεδομένα στα κινητά. Όμως όλο αυτό το διάστημα δεν είδαμε απολύτως τίποτα για το πώς μπορούν οι άνθρωποι να ενισχύσουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα τόσο με φυσικούς τρόπους όσο και με σκευάσματα που πωλούνται στα φαρμακεία. Σε μία χώρα η οποία ήδη χρεώθηκε επιπλέον 22 δις από το περσινό έλλειμμα, μετράει για την ώρα αλλά 11,5 δις για φέτος και ποιος ξέρει που θα σταματήσει το κοντέρ του ελλείμματος και σε ποια χρονιά από αυτές που έρχονται, δεν ήταν προτιμότερο να επιδοτήσει και να βοηθήσει οικονομικά τους Έλληνες στο να ενισχύσουν το ανοσοποιητικό τους σύστημα; Δεν θα γλιτώναμε χρήματα από αυτό και κρατώντας την οικονομία ανοιχτή;
7. Tests
Το τεστ είναι ένα απαραίτητο όπλο το οποίο σε χώρες που χρησιμοποιήθηκε σωστά βοήθησε στην αντιμετώπιση και τον περιορισμό της πανδημίας. Το κόστος τους είναι αμελητέο, ωστόσο στη χώρα μας μέχρι προσφάτως στοίχιζε έως και 10 ευρώ για να διενεργηθεί. Τώρα έχει υποχωρήσει στα έως και 4 ευρώ ενώ στα τεστ που διενεργεί ο ΕΟΔΥ δύνανται να προσέλθουν μόνο οι εμβολιασμένοι οι οποίοι όμως με βάση τα ισχύοντα δεν είναι υποχρεωμένοι να τα πραγματοποιούν. Ακόμα κι αν βήχουν, φτύνουν, πονούν, υποφέρουν, νοσούν, κολλούν και μεταδίδουν, η κυβέρνηση δεν τους υποχρεώνει να ελέγχονται.
Απεναντίας εργαλειοποίησε τα τεστς ως μιας μορφής οικονομικό πρόστιμο εκείνων των ανθρώπων αποφάσισαν μέχρι στιγμής να μην εμβολιαστούν ωσάν να παρανομούν. Κλασικό παράδειγμα ότι η κυβέρνηση δε δέχεται να καλύψει ο εργοδότης το κόστος του τεστ αλλά πρέπει να το πληρώσει ο ανεμβολίαστος εργαζόμενος από την τσέπη του. Δεν υπάρχει πιο ωμή παραδοχή ότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με υγειονομική ανησυχία που καθιστά αναγκαίο τον έλεγχο αλλά με επιθυμία τιμωρίας και πίεσης που κάποιοι την βαπτίζουν πείθω.
Τα τεστ κανονικά θα έπρεπε να ήταν δωρεάν για όλους και με όλες τις μεθόδους Μιας και πολλοί δυσκολεύονται με το θέμα της μπατονέτας στη μύτη τους. Θα μπορούσε η κυβέρνηση να προβλέπει έναν αριθμό τεστ που θα μπορεί ένας πολίτης να κάνει δωρεάν κάθε μήνα και στη συνέχεια να δίνει στα φαρμακεία μία αποζημίωση ανάλογη των ελέγχων που θα είχαν πραγματοποιήσει. Αυτό θα ήταν πολύ καλύτερο, ο κόσμος θα έδινε μεγαλύτερη σημασία και θα ανταποκρινόταν περισσότερο.
Από εκεί και πέρα υπάρχουν ακόμη τρεις παράγοντες
> Η κυβέρνηση δρα τιμωρητικά. Θυμηθείτε πόσα πρόστιμα έφαγε ο απλός κοσμάκης για ένα sms που ξέχασε ή λάθος ημερομηνία στο εξοδόχαρτο για να πάρει ψωμί και γαλά, ή γιατί σε κάποια φάση κατέβασε λίγο τη μάσκα. Κανονικά δεν έπρεπε να υπάρχουν πρόστιμα, και όσα μπήκαν, να σβηστούν με εξαίρεση όσους πραγματικά έθεσαν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία (πχ κορωνοπάρτι).
> Τα ΜΜΕ γράφουν μια ακόμη καθόλου λαμπρή σελίδα ιστορίας. Αντί σε συνεννόηση με την κυβέρνηση να παρουσιάζουν ξερά τις ειδήσεις κι όλες τις επιστημονικές απόψεις για να υπάρξει μια σύνθεση μέσα από τον υγιή προβληματισμό, αντί για τρομολαγνικές εκπομπές με δραματική μουσική και ύφος στη φωνή, αντί να κουνάνε το δάκτυλο και να ζαλίζουν τον κόσμο με τους τηλε-ειδικούς, θα μπορούσαν να εστιάσουν στην υγεία αναδεικνύοντας κι άλλες πτυχές. Πχ αυτό που προαναφέραμε για το πως μπορούμε να ενδυναμώσουμε το ανοσοποιητικό μας.
> Η εκκλησία θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο αντί να στοχοποιηθεί και να μειωθεί. Εκτός του πνευματικού της ρόλου που είναι ιδιαίτερα σημαντικός διότι ιστορικά σε αντίστοιχες περιπτώσεις πάντα ήταν παρούσα και όχι κλειστή, θα μπορούσε να συνδράμει σε προσπάθειες ενημέρωσης και να ενεργοποιήσει τους πιστούς στο ζήτημα της ατομικής προσοχής και ευθύνης.
Εν κατακλείδι,
Ο γράφων δεν είναι προφήτης. Φαντάζομαι όμως με τον απλό μου νού ότι τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα αν πηγαίναμε με μία νοοτροπία του "όλοι μαζί" αντί για διχασμό κι απαρτχάιντ, πραγματική πειθώ μέχρι ένα σημείο με την ευχή όποιος εμβολιάζεται να μην έχει παρενέργειες και πραγματικά να αποκτήσει ανοσία και όποιος δεν εμβολιάζεται να μη νοσήσει ή αν νοσήσει να τα καταφέρει. Η κυβέρνηση δεν ήθελε τους πολίτες ενεργούς σε αυτή τη διαδικασία αλλά χειροκροτητές των σωτήριων αποφάσεών της όπως αυτές παρουσιάζονται από τα εντός εισαγωγικών μέσα ενημέρωσης.
Τελικά η σωτηρία μας έφερε εδώ που μας έφερε και κανείς δεν ξέρει που θα μας οδηγήσει όσο συνεχίζουμε σε αυτόν το δρόμο. Εύχομαι από καρδιάς έστω και τώρα να υπάρξει αλλαγή πορείας και όσοι τσιμπούν στα διχαστικά μηνύματα του οποίου κόμματος να σταματήσουν να το πράττουν. Η ζωή με τον έναν ή τον άλλο τρόπο θα συνεχιστεί και εμείς καλούμαστε να αποδείξουμε ότι ο ιός δεν κατάφερε τελικά να προσβάλει κάποια πράγματα μέσα μας. Να αποδείξουμε μια φορά πως είμαστε ικανοί και για το καλύτερο, άλλωστε το χρωστάμε στη μνήμη όσων -εν πολλοίς άδικα- χάθηκαν.