Μας δουλεύουν ψιλό γαζί! Πήραμε τα μέτρα για την κάσα και μετά μας λένε δόση δεν θα πάρετε. Έχουμε καταντήσει τοξικομανείς. Θα πάρουμε την δόση μας ή όχι; Αυτό είναι ένα ρητορικό ερώτημα…
του Ευάγγελου Σταυριανάκη
Μα για ποια δόση μας μιλάνε ; Αυτή που θα πάνε στους τραπεζίτες; Δεν μας νοιάζει!!
Η οικονομία πρέπει να εξαρτάται από την κοινωνία και όχι από τραπεζίτες!
Είναι απλό! Οι τράπεζες είναι εταιρείες. Αν πάνε καλά , πάνε καλά. Αν δεν πάνε καλά , πρέπει να κλείσουν. Ποιος τυπώνει το νόμισμα ; Αυτές;
Το νόμισμα είναι ένα κομμάτι χαρτί. Έχει αντίκρισμα; Δεν ισχύει ο χρυσός κανόνας. Ότι χρυσό έχεις, τόσο νόμισμα πρέπει να παράγεις. Καταντήσαμε το παγκόσμιο ΑΕΠ να είναι κάποια τρισεκατομμύρια δολάρια και η περιουσία των πλουσίων να είναι 800 τρισεκατομμύρια. Υπάρχει αντίκρισμα; Και βέβαια όχι. Η οικονομία που έχουν φτιάξει και έχουμε και εμείς υπογράψει είναι μια εικονική πραγματικότητα που μόλις κλείσεις το κουμπί του υπολογιστή χάνεται και αυτή. Με ένα πάτημα κουμπιού εξαγοράζεις ολόκληρα κράτη. Σαν μια e-Μονόπολη είναι η κατάσταση.
Και η Ελλαδίτσα; Τώρα πληρώνει το τίμημα. Ξεπούλημα και πάλι ξεπούλημα! Η Αγγλία, η Γαλλία και άλλες χώρες ήδη ξεπουλούν κάστρα και μνημεία 400 χρόνων. Τι άλλο θα μας ζητήσουν;
Οι κυβερνόντες δε ξέρουν τι σημαίνει πατρίδα. Αφού οι περισσότεροι γαλουχήθηκαν με άλλες ιδέες. Ζήσανε σε χώρες που δεν είχαν ιστορία, δεν είχαν τίποτα, μόνο οικονομία από την βιομηχανική επανάσταση.
Σε ποιους θα μιλήσεις για πατρίδα; Σε αυτούς που ονειρεύονται μια παγκόσμια τάξη;
Ας μείνουμε μετεξεταστέοι. Ας μην πάμε στην τάξη τους. Έχουν κακούς καθηγητές και δασκάλους. Θέλουμε την δική μας τάξη , το δικό μας σχολείο, τα δικά μας μαθήματα. Που ξέρεις ,μπορεί στις εξετάσεις να αντιγράψουν από εμάς…. Απλά θα είναι κοπιές , αλλά το πρωτότυπο το έχουμε εμείς….
Μην μιλάνε για διάσωση.. Μου θυμίζουν το Baywatch! Δεν θέλουμε τέτοιους σωτήρες. Το σωσίβιο το έχουμε εμείς. Ας χαθούν στο βυθό που έφτιαξαν μόνοι τους.
Εμείς θα παίζουμε με την σφεντόνα μας. Αυτοί ας παίξουν με τα στρατιωτάκια τους και τα παιχνιδάκια τους. << Μα εγώ από τον ύπνο μου την έκανα κοπάνα>> ( Β. Παπακωσταντίνου). Τώρα την κάναμε κοπάνα όλοι μας. Ραντεβού στην γωνία απέναντι από την παιδική χαρά.