Το κοριτσάκι με τα σπίρτα, πεινασμένο και ξεπαγιασμένο, κάθισε σ' ένα πεζοδρόμιο κι άναψε ένα σπίρτο για να ζεσταθεί. Στη ζωηρή του φλόγα είδε μια αχνιστή, ξεροψημένη γαλοπούλα. Λιγώθηκε το κοριτσάκι κι άπλωσε το χέρι για να γευτεί το λαχταριστό έδεσμα, όμως το σπίρτο έσβησε. Ονειροφαντασίες.... Που βαστούν όσο το αναβόσβησμα μιας αστραπής!
του Στέλιου Συρμόγλου
Το κοριτσάκι άναψε και δεύτερο σπίρτο. Στη λάμψη του είδε ένα χνουδωτό παλτουδάκι, απ' αυτά που φοράνε τα παιδιά των πλουσίων. Ανατρίχιασε το παγωμένο κορμάκι κι άπλωσε το χέρι για ν' αρπάξει το παλτό, όμως κι αυτό το σπίρτο έσβησε. Αντικατοπτρισμός της λαχτάρας... Όνειρο της ανάγκης...
Το κοριτσάκι κατέβασε το κεφάλι λυπημένο και συμβιβασμένο. Άλλη η μοίρα των πλουσίων, άλλη η μοίρα των φτωχών. Η μοίρα των φτωχών είναι να ονειρεύονται όλα αυτά που απολαμβάνουν οι πλούσιοι εις βάρος των φτωχών!
Καθώς πλησιάζουμε προς το χαρμόσυνο γεγονός της Χριστιανοσύνης (χαρμόσυνο για τους εκλεκτούς...) αρχίζει να διαφαίνεται καθαρά ένα "ταξικό μίσος". Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της Eurostat, το 31% του ελληνικού πληθυσμού βρίσκεται στα όρια της φτώχειας (χώρια αυτοί που έχουν ήδη πτωχεύσει, και που όλοι μαζί φτάνουν στο 35%)... Ένα 35% (παραπάνω από το 1/3 του πληθυσμού), που βλέπει με εχθρικό μάτι πλέον ένα άλλο 40% περίπου που διαβιοί με άνεση και απόλυτη αξιοπρέπεια... και ένα 25% που κολυμπάει στον πλούτο -νομίμως ή παρανόμως κτηθέντα- και που λειτουργεί σαν να μην έχει καν ακούσει τη λέξη "οικονομική κρίση".
Αυτό το "ταξικό μίσος" των πληβείων προς τους πατρικίους, των μουζίκων προς την τσαρική αριστοκρατία, του πόπολου προς τους Λουδοβίκους... είναι ο πρόδρομος κάθε κοινωνικής επανάστασης. Συναίσθημα αρνητικό, δηλητηριώδες, καθόλου χριστιανικό (και επί γης ειρήνη!...), όμως σ' αυτό το λίκνο αναπτύσσεται ο σπόρος των κοινωνικών εκρήξεων και της ανατροπής της όποιας καθεστηκυίας τάξης.
...Το κοριτσάκι με τα σπίρτα στην Ελλάδα του 2012, πεινασμένο και ξεπαγιασμένο, σηκώνει το λυπημένο του κεφαλάκι και ανάβει το τελευταίο σπίρτο που βρίσκεται στο κουτί. Μέσα στη φλόγα του όμως, δεν βλέπει πια γαλοπούλες και παλτουδάκια, ούτε βέβαια την ψυχούλα του να φτερουγίζει τρισευτυχισμένη κι απαλλαγμένη επιτέλους απ' όλα τα όνειρα που προδόθηκαν. Το κοριτσάκι με τα σπίρτα στην Ελλάδα του 2012, μέσα σ' αυτήν την τελευταία φλόγα του τελευταίου σπίρτου, φοβούμαι πως θα δει ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΟΥ να βγαίνουν τσουρουφλισμένα μέσα απ' τη φωτιά και ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΕΚΔΙΚΗΣΗ !!!
του Στέλιου Συρμόγλου
Το κοριτσάκι άναψε και δεύτερο σπίρτο. Στη λάμψη του είδε ένα χνουδωτό παλτουδάκι, απ' αυτά που φοράνε τα παιδιά των πλουσίων. Ανατρίχιασε το παγωμένο κορμάκι κι άπλωσε το χέρι για ν' αρπάξει το παλτό, όμως κι αυτό το σπίρτο έσβησε. Αντικατοπτρισμός της λαχτάρας... Όνειρο της ανάγκης...Το κοριτσάκι κατέβασε το κεφάλι λυπημένο και συμβιβασμένο. Άλλη η μοίρα των πλουσίων, άλλη η μοίρα των φτωχών. Η μοίρα των φτωχών είναι να ονειρεύονται όλα αυτά που απολαμβάνουν οι πλούσιοι εις βάρος των φτωχών!
Καθώς πλησιάζουμε προς το χαρμόσυνο γεγονός της Χριστιανοσύνης (χαρμόσυνο για τους εκλεκτούς...) αρχίζει να διαφαίνεται καθαρά ένα "ταξικό μίσος". Σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της Eurostat, το 31% του ελληνικού πληθυσμού βρίσκεται στα όρια της φτώχειας (χώρια αυτοί που έχουν ήδη πτωχεύσει, και που όλοι μαζί φτάνουν στο 35%)... Ένα 35% (παραπάνω από το 1/3 του πληθυσμού), που βλέπει με εχθρικό μάτι πλέον ένα άλλο 40% περίπου που διαβιοί με άνεση και απόλυτη αξιοπρέπεια... και ένα 25% που κολυμπάει στον πλούτο -νομίμως ή παρανόμως κτηθέντα- και που λειτουργεί σαν να μην έχει καν ακούσει τη λέξη "οικονομική κρίση".Αυτό το "ταξικό μίσος" των πληβείων προς τους πατρικίους, των μουζίκων προς την τσαρική αριστοκρατία, του πόπολου προς τους Λουδοβίκους... είναι ο πρόδρομος κάθε κοινωνικής επανάστασης. Συναίσθημα αρνητικό, δηλητηριώδες, καθόλου χριστιανικό (και επί γης ειρήνη!...), όμως σ' αυτό το λίκνο αναπτύσσεται ο σπόρος των κοινωνικών εκρήξεων και της ανατροπής της όποιας καθεστηκυίας τάξης.
...Το κοριτσάκι με τα σπίρτα στην Ελλάδα του 2012, πεινασμένο και ξεπαγιασμένο, σηκώνει το λυπημένο του κεφαλάκι και ανάβει το τελευταίο σπίρτο που βρίσκεται στο κουτί. Μέσα στη φλόγα του όμως, δεν βλέπει πια γαλοπούλες και παλτουδάκια, ούτε βέβαια την ψυχούλα του να φτερουγίζει τρισευτυχισμένη κι απαλλαγμένη επιτέλους απ' όλα τα όνειρα που προδόθηκαν. Το κοριτσάκι με τα σπίρτα στην Ελλάδα του 2012, μέσα σ' αυτήν την τελευταία φλόγα του τελευταίου σπίρτου, φοβούμαι πως θα δει ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΟΥ να βγαίνουν τσουρουφλισμένα μέσα απ' τη φωτιά και ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΕΚΔΙΚΗΣΗ !!!