Ποιός είναι ο "μέσος Ελληνας" ; Μήπως είναι ο Έλληνας που ζει στη μέση; Δηλαδή, πότε μόνο από τη μέση και πάνω, πότε από τη μέση και κάτω, πότε από την αριστερή πλευρά, που είναι η καρδιά του και πότε από τη δεξιά, που είναι η...σκωληκοειδίτιδά του. Από την άποψη αυτή έχει τεράστιο ενδιαφέρον, δηλαδή ενδιαφέρον για το πως καταφέρνει να ζει. Είναι ένα μοναδικό φαινόμενο ο "μέσος Έλληνας", αφού δεν κατόρθωσε ούτε μια στιγμή να λειτουργήσει ολόκληρος. Πάντα αναγκασμένος να εκφράζεται και να επικοινωνεί σαν να είναι κομμένος στα δύο. Στη μέση. Και αλοίμονο αν οι μελέτες των εμβριθών κοινωνιολόγων βασίζονταν στους...ολόκληρους Έλληνες.
του Στέλιου Συρμόγλου
Εκτός που είναι απειροελάχιστοι και δακτυλοδεικτούμενοι, έχουν σημαντικά αναπτυγμένο αμυντικό σύστημα σ' αντίθεση με τον "μέσο", ο οποίος είναι μέσου αναστήματος, μέσων πολιτικών πεποιθήσεων, έχει ενίοτε μουστάκι, πιστεύει στην παραοικονομία, στον αθλητισμό έως ποδόσφαιρο, όπως και στον κλασσικό ωχαδερφισμό και τον τελευταίο καιρό έχει πολύ ...σφιγμένο ζωνάρι λόγω της οικονομικής καχεξίας του.
Ο "μέσος Έλληνας" είναι μοναδικός. Έχει πιστέψει πολλά κι έχει προδοθεί. Μέχρι πρόσφατα τον κατηγορούσαν ότι είχε τις περισσότερες αργίες στη δουλειά, χωρίς να υπολογίζουν κι όλες τις κοπάνες που κατά καιρούς κάνει. Πολέμησε και πάλεψε για να πετύχει πράγματα στη ζωή, αλλά ζει για τη στιγμή που θα πάρει τη σύνταξή του και θα κάαααθεται. Έδωσε μάχες για εργασιακά δικαώματα και ήδη διαπιστώνει ότι εν μια στιγμή "τινάζονται" όλα στον αέρα και βρίσκεται εκτεθειμένος στη δίνη των μνημονίων και των πολιτικών πρακτικών της συμφοράς, που, ωστόσο, ο ίδιος συνέβαλε στην εδράιωση ενός σάπιου πολιτικού συστήματος!
Η τιμή μετράει πολύ γι' αυτόν και συχνά παλεύει για ένα φιλότιμο... Γελάει πολύ, συνήθως με τους άλλους, και γίνεται θηρίο όταν τολμήσεις να τον θίξεις σατιρίζοντάς τον. Επαναπαύεται στο θαυμασμό που οι ξένοι έχουν για τους προγόνους του. Γκρινιάζει και φωνάζει πολύ. Προχωράει βιαστικός στο δρόμο, αλλά πάντα ρίχνει και μια κλεφτή ματιά στις διερχόμενες γυναίκες προσμετρώντας το libido του. Ρίχνει τις γόπες από τα τσιγάρα του στο δρόμο. Σπρώχνει για να μπεί στο λεωφορείο και το μετρό και μουτζώνει εκστομίζοντας αχαρακτήριστες βρισιές όταν οδηγεί και ενοχλείται από τη συμπεριφορά των άλλων οδηγών.
Διαμαρτύρεται για όσα συμβαίνουν εν Ελλάδι και είναι αθυρόγλωσσος και επιπόλαιος στις πολιτικές του εκτιμήσεις. Κάτι που εκμεταλλέυονται τα κομματικά "μαγειρία" και διασφαλίζουν αμνηστία με την αμνησία του "μέσου Έλληνα". Είναι ειδήμων όχι μόνο στην πολιτική και στην οικονομία , αλλά και στο σέξ. Γλεντάει κι αγαπά το καλό φαγητό, το ποτό και την καλοπέραση, αδιαφορώντας για τη χοληστερίνη του και τις επιβαρυντικές επιδράσεις των τουρκοπακιστανικής προέλευσης μουσικών ήχων στην ακοή του.
Είναι ο "μέσος Έλληνας", αυτός που συναντάμε όλοι στο δρόμο. Είναι ο άνθρωπός μας! Αυτός ο μέσος Έλληνας που φιλοτέχνησε την εικόνα της σημερινής Ελλάδας και γαλούχησε τους σημερινούς "σωτήρες" της. Είανι ο μέσος Έλληνας που ανέχεται και αποδέχεται μια προιούσα εκφυλιστική κατάσταση. Κακότυχα τα δέκα εκατομμύρια ΄Ελληνες- πολούσιοι και φτωχοί- γιατί στο κορμί τους φυτεύτηκαν χιλιάδες βδέλλες που μας ρουφάνε το αίμα. Όποιος έχει αντίρρηση, ας ψαχτεί. Βδέλλες θα βρεί!
Ο "πάσα ένας" σκέφτεται τα "καλά και τα συμφέροντα". Τι να πρωτοαναφέρει κανείς για την νοοτροπία του "μέσου Έλληνα" και τις αντιδράσεις του. Τις συνειδήσεις που χωρίς αναστολή τεντώνονται κατά που βολεύει σαν λαστιχάκια; Τον ταξικό φθόνο, που καταλήγει στη βουλιμία της κατακρεούργησης του συνανθρώπου; Στην αμοραλιστική πίστη που κινεί τη γλώσσα στο να κραυγάζει ο "θάνατός σου η ζωή μου;". Στον πολιτισμό που εκτρέφει το ανθρώπινο κτήνος με τα ξυλοκέρατα του μηδενός;
Ψάξτε να βρείτε κάτι όρθιο. Τζάμπα κόπος. μονάχα τα κλάματα "νηπίων και θηλαζόντων" είναι γνήσια και ανθρώπινα. Χρηστότητα; Δε βλέπετε πως και οι κότες ακόμη μάθανε να κλέβουν, να ληστεύουν και να υπεξαιρούν; Δικαιοσύνη; δεν είδατε τίποτα; Ανέβλεψε η τυφλή Θέμιδα και ξέρετε τι βλέπει; Σκότος και ζόφο. Τι έχουν να δούν ακόμη τα μάτια μας... "Μέσοι" και μη Έλληνες. Και μετά καταριόμαστε τη μοίρα μας και το ριζικό μας και αφορίζουμε άσκεφτα και αβασάνιστα τους περιθωριακούς, όσοι τέλος πάντων κι απ' αυτούς έμειναν. Και που τελικά είναι οι μόνοι που αντιστέκονται και δεν θέλουν να μπούν στο μεγάλο οίκο ανοχής, όπου ξημεροβραδιάζουμε εμείς. Δίκαια, λοιπόν, τραγουδάνε με τον ποιητή: "Πουτ...ριό της γης το χάνι, ακόμα κι ο θεός τα χάνει".
του Στέλιου Συρμόγλου
Εκτός που είναι απειροελάχιστοι και δακτυλοδεικτούμενοι, έχουν σημαντικά αναπτυγμένο αμυντικό σύστημα σ' αντίθεση με τον "μέσο", ο οποίος είναι μέσου αναστήματος, μέσων πολιτικών πεποιθήσεων, έχει ενίοτε μουστάκι, πιστεύει στην παραοικονομία, στον αθλητισμό έως ποδόσφαιρο, όπως και στον κλασσικό ωχαδερφισμό και τον τελευταίο καιρό έχει πολύ ...σφιγμένο ζωνάρι λόγω της οικονομικής καχεξίας του.Ο "μέσος Έλληνας" είναι μοναδικός. Έχει πιστέψει πολλά κι έχει προδοθεί. Μέχρι πρόσφατα τον κατηγορούσαν ότι είχε τις περισσότερες αργίες στη δουλειά, χωρίς να υπολογίζουν κι όλες τις κοπάνες που κατά καιρούς κάνει. Πολέμησε και πάλεψε για να πετύχει πράγματα στη ζωή, αλλά ζει για τη στιγμή που θα πάρει τη σύνταξή του και θα κάαααθεται. Έδωσε μάχες για εργασιακά δικαώματα και ήδη διαπιστώνει ότι εν μια στιγμή "τινάζονται" όλα στον αέρα και βρίσκεται εκτεθειμένος στη δίνη των μνημονίων και των πολιτικών πρακτικών της συμφοράς, που, ωστόσο, ο ίδιος συνέβαλε στην εδράιωση ενός σάπιου πολιτικού συστήματος!
Η τιμή μετράει πολύ γι' αυτόν και συχνά παλεύει για ένα φιλότιμο... Γελάει πολύ, συνήθως με τους άλλους, και γίνεται θηρίο όταν τολμήσεις να τον θίξεις σατιρίζοντάς τον. Επαναπαύεται στο θαυμασμό που οι ξένοι έχουν για τους προγόνους του. Γκρινιάζει και φωνάζει πολύ. Προχωράει βιαστικός στο δρόμο, αλλά πάντα ρίχνει και μια κλεφτή ματιά στις διερχόμενες γυναίκες προσμετρώντας το libido του. Ρίχνει τις γόπες από τα τσιγάρα του στο δρόμο. Σπρώχνει για να μπεί στο λεωφορείο και το μετρό και μουτζώνει εκστομίζοντας αχαρακτήριστες βρισιές όταν οδηγεί και ενοχλείται από τη συμπεριφορά των άλλων οδηγών.Διαμαρτύρεται για όσα συμβαίνουν εν Ελλάδι και είναι αθυρόγλωσσος και επιπόλαιος στις πολιτικές του εκτιμήσεις. Κάτι που εκμεταλλέυονται τα κομματικά "μαγειρία" και διασφαλίζουν αμνηστία με την αμνησία του "μέσου Έλληνα". Είναι ειδήμων όχι μόνο στην πολιτική και στην οικονομία , αλλά και στο σέξ. Γλεντάει κι αγαπά το καλό φαγητό, το ποτό και την καλοπέραση, αδιαφορώντας για τη χοληστερίνη του και τις επιβαρυντικές επιδράσεις των τουρκοπακιστανικής προέλευσης μουσικών ήχων στην ακοή του.
Είναι ο "μέσος Έλληνας", αυτός που συναντάμε όλοι στο δρόμο. Είναι ο άνθρωπός μας! Αυτός ο μέσος Έλληνας που φιλοτέχνησε την εικόνα της σημερινής Ελλάδας και γαλούχησε τους σημερινούς "σωτήρες" της. Είανι ο μέσος Έλληνας που ανέχεται και αποδέχεται μια προιούσα εκφυλιστική κατάσταση. Κακότυχα τα δέκα εκατομμύρια ΄Ελληνες- πολούσιοι και φτωχοί- γιατί στο κορμί τους φυτεύτηκαν χιλιάδες βδέλλες που μας ρουφάνε το αίμα. Όποιος έχει αντίρρηση, ας ψαχτεί. Βδέλλες θα βρεί!
Ο "πάσα ένας" σκέφτεται τα "καλά και τα συμφέροντα". Τι να πρωτοαναφέρει κανείς για την νοοτροπία του "μέσου Έλληνα" και τις αντιδράσεις του. Τις συνειδήσεις που χωρίς αναστολή τεντώνονται κατά που βολεύει σαν λαστιχάκια; Τον ταξικό φθόνο, που καταλήγει στη βουλιμία της κατακρεούργησης του συνανθρώπου; Στην αμοραλιστική πίστη που κινεί τη γλώσσα στο να κραυγάζει ο "θάνατός σου η ζωή μου;". Στον πολιτισμό που εκτρέφει το ανθρώπινο κτήνος με τα ξυλοκέρατα του μηδενός;
Ψάξτε να βρείτε κάτι όρθιο. Τζάμπα κόπος. μονάχα τα κλάματα "νηπίων και θηλαζόντων" είναι γνήσια και ανθρώπινα. Χρηστότητα; Δε βλέπετε πως και οι κότες ακόμη μάθανε να κλέβουν, να ληστεύουν και να υπεξαιρούν; Δικαιοσύνη; δεν είδατε τίποτα; Ανέβλεψε η τυφλή Θέμιδα και ξέρετε τι βλέπει; Σκότος και ζόφο. Τι έχουν να δούν ακόμη τα μάτια μας... "Μέσοι" και μη Έλληνες. Και μετά καταριόμαστε τη μοίρα μας και το ριζικό μας και αφορίζουμε άσκεφτα και αβασάνιστα τους περιθωριακούς, όσοι τέλος πάντων κι απ' αυτούς έμειναν. Και που τελικά είναι οι μόνοι που αντιστέκονται και δεν θέλουν να μπούν στο μεγάλο οίκο ανοχής, όπου ξημεροβραδιάζουμε εμείς. Δίκαια, λοιπόν, τραγουδάνε με τον ποιητή: "Πουτ...ριό της γης το χάνι, ακόμα κι ο θεός τα χάνει".