Του Νίκου Αναγνωστάτου. «Ανάπτυξη από το τέλος του 2013», προβλέπει ο κ.Πρωθυπουργός. Πολλοί αμφισβητούν την πρόβλεψη αυτή και δυστυχώς υπάρχει φόβος να επαληθευτούν. To 2013 θα είναι το οδυνηρότερο έτος για τους πολίτες, το οποίο θα πλησιάσει αν δεν ξεπεράσει την περίοδο της κατοχής. Η διαφορά είναι ότι, στη μεν κατοχή πέθαιναν από την πείνα, στη δε εποχή μας οι άνθρωποι που υποφέρουν αυτοκτονούν.Για να αποφευχθούν τέτοιες τραγικές στιγμές, θα πρέπει η ανάπτυξη να αρχίσει από τις αρχές του2013 και όχι από το τέλος. Φοβάμαι ότι τα ψηφισθέντα μέτρα τα οποία πρόκειται να εφαρμοστούν από το νέο έτος, σε συνδυασμό με τις φορολογικές αφαιμάξεις που θα έρθουν, όσοι δεν τα αντέξουν υπάρχει φόβος να εξεγερθούν, με συνέπεια , πέραν της κοινωνικής αναστάτωσης, να μη καταστεί δυνατό τα μέτρα αυτά να αποδώσουν τα αναμενόμενα, λόγω αδυναμία πληρωμής.
Αυτό που ισχυρίζονται ορισμένοι, κυρίως οι της αντιπολίτευσης, ότι θα αναγκαστεί η Κυβέρνηση να πάρει πρόσθετα μέτρα αν δεν επιτευχθούν οι στόχοι, βρίσκονται εκτός πραγματικότητας, διότι παραβλέπουν το γεγονός ότι η αντοχή των Ελλήνων έχει ήδη ξεπεραστεί και ότι θα επέλθει κατάρρευση των πάντων με νέα μέτρα.
Είναι επομένως αδήριτη ανάγκη η επανεκκίνηση της οικονομίας να αρχίσει αμέσως, με παράλληλο συνδυασμό επενδύσεων, αλλά και περεταίρω ορθολογισμό των δαπανών του Δημοσίου, όπου υπάρχουν ακόμη περιθώρια αδικαιολόγητων δαπανών και υψηλών μισθών. Μία τέτοια κατηγορία, σημειολογική ίσως και όχι ουσιαστική, είναι οι της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας. Σημειολογική για να αποδείξουν στην κοινή γνώμη, ότι είναι και αυτοί διατεθειμένοι να υποστούν της συνέπειες της λιτότητας. Δηλαδή οι Βουλευτές και οι Υπουργοί, Υφυπουργοί και Γεν. Γραμματείς, έτσι ώστε πέραν της σημειολογίας και οικονομίας, θα εξαλειφθεί η συνταγματική ανωμαλία που πολύ σωστά επικαλούνται οι της δικαστικής εξουσίας, δηλαδή Δικαστές και Εισαγγελείς. Ο χρυσός κανόνας να είναι ΚΑΝΕΙΣ ΜΙΣΘΟΣ ΜΕΓΑΛΥΤΡΟΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ!!!
Μερικές ακόμη πηγές ορθολογικής διευθέτησης μισθών και δαπανών, είναι:
(α) οι λεγόμενες Ανεξάρτητες Αρχές, οι οποίες στη σημερινή δύσκολη εποχή, αμφισβητείται η αναγκαιότητά τους και σε κάθε περίπτωση, οι αποδοχές είναι υψηλότατες και ανεξέλεγκτες,
(β) να μειωθεί το περιττό ακριβοπληρωμένο προσωπικό των Πρεσβειών μας και τα έξοδα μεταφοράς οικοσκευών των Πρέσβεων και να υπάρχουν επιπλωμένες κατοικίες για την οικογένεια (;) κάθε μετακινούμενο Πρέσβη,
(γ) οι τέσσερεις κρατικοί τηλεοπτικοί σταθμοί, συμπεριλαμβανομένου αυτού της Βουλής, όσο ευχάριστοι και χρήσιμοι και αν είναι, στην σημερινή εποχή της αιματηρής λιτότητας, είναι πολλοί,
(δ)Οι Μ.Κ.Ο. , όση και αν, ελάχιστες από αυτές, παρέχουν κοινωνική προσφορά, τη στιγμή που περικόπτονται όλα τα κοινωνικά επιδόματα και όχι μόνο, πρέπει να καταργηθούν, (ε) τα περιβόητα μυστικά κονδύλια, πρέπει να περιοριστούν στο ελάχιστο και κατόπιν διακομματικού ελέγχου, μόνο για αυτά των εθνικών συμφερόντων,
(στ) να καταργηθούν στο δημόσιο υπερωρίες, οδοιπορικά και εκτός έδρας, τη στιγμή που θεωρείται ότι περισσεύουν οι δημόσιοι υπάλληλοι.
Είναι βέβαιο ότι υπάρχουν και άλλες πηγές μη αναγκαίων εξόδων, τις οποίες μπορούν εύκολα να τις εντοπίσουν και εξαλείψουν οι αρμόδιοι Υπουργοί, φθάνει να υπάρχει πολιτική και κυρίως εθνική βούληση.
Όσον αφορά την ανάπτυξη, πέραν των όσων έχουμε επανειλημμένως αναφερθεί, θεωρούμε πιο άμεσο την κατάργηση του «χαρατσιού» επί των ακινήτων, ώστε να κινηθεί η οικοδομική δραστηριότητα στην οποία ασχολούνται διακόσια επαγγέλματα και επιχειρήσεις και την ενεργοποίηση των Ελλήνων εφοπλιστών για επενδύσεις στη στεριά, αγνοώντας τις ανόητες (χωρίς νόημα) επικλήσεις του ΣΥΡΙΖΑ και τις φθονερές αναφορές της Suddeusche Zeitung, για δήθεν φοροαπαλλαγές. Για όσους δεν το γνωρίζουν, δεν είναι οι δήθεν φοροαπαλλαγές που κατέστησαν την ελληνική εμπορική ναυτιλία πρώτη στον κόσμο, αλλά το επιχειρηματικό δαιμόνιο και η εργατικότητα του Έλληνα στο διεθνή στίβο, χωρίς η Ελλάδα να του έχει προσφέρει τίποτε, εκτός του ότι δεν μπορούσε η ελληνική γραφειοκρατία να τους εμποδίσει. Το ναυτιλιακό χρήμα που εισέρχεται κάθε χρόνο στη χώρα μας, το οποίο ήταν σε συνάλλαγμα πριν μπούμε στο Ευρώ, είναι περί 18 δις Ευρώ το χρόνο και αντιστοιχεί στο 24% μέχρι το 32% του ετήσιου προϋπολογισμού μας, αναλόγως της ναυλαγοράς. Καθόλου ευκαταφρόνητο! Οι φοροαπαλλαγές μας μάραναν. Η Κίνα βέβαια είναι ένας σημαντικός επενδυτής, που έχει επιλέξει την Ελλάδα ως την πύλη της Ευρώπης και πρέπει να ανοίξουμε μεγάλη δημιουργική συζήτηση μαζί τους. Μία ελιά αν φάει κάθε Κινέζος, όπως λέω χαρακτηριστικά, λύσαμε το οικονομικό μας πρόβλημα.
Η γραφειοκρατία και έλλειψη σταθερών όρων επιχειρηματικότητας, είναι δύο σοβαροί λόγοι και αιτίες ανάσχεσης επενδύσεων και για το λόγο τούτο πρέπει να επιλυθούν. Θα υπενθυμίσω προτάσεις μου για την εξάλειψη και των δύο. Όσον αφορά την μάστιγα της γραφειοκρατίας, αυτή παρατηρείται ως επί το πλείστον στις αδειοδοτούσες αρχές, όπου λιγότερο από ένα έτος δεν μπορείς να πάρεις άδεια μιας επιχείρησης, καλώς εχόντων. Μπορεί να εξαλειφθεί σχεδόν αυτομάτως, αν η αρμόδια αρχή συντάξει μία κατάσταση των αναγκαίων «στοιχείων» που απαιτούνται για να εκδοθεί η άδεια. Η κατάσταση αυτή των «στοιχείων» να αναγράφεται σε μια υπεύθυνη δήλωση και αν ο επενδυτής αισθάνεται βέβαιος ότι μπορεί να τα προσκομίσει σε ένα έτος ή όποιο άλλο χρονικό διάστημα οριστεί, θα υπογράφει αυτή την υπεύθυνη δήλωση και θα παίρνει την άδεια αμέσως και επί τόπου, επί ποινή ακυρώσεώς της αν δεν αποδειχθεί συνεπής. Με τον τρόπο αυτό, όχι μόνο θα εξαλειφθεί η γραφειοκρατία, αλλά κάθε φορά θα μειώνονται τα απαιτούμενα «στοιχεία» αφού δεν θα χρησιμεύουν πλέον ως επιχειρήματα … ταλαιπωρίας.
Η σταθερότητα των επιχειρηματικών όρων είναι επίσης εύκολο και απλό να επιτευχθεί, αν συμπληρώσουμε το άρθρο 107 του Συντάγματος, το οποίο εξασφαλίζει την εφαρμογή του Ν.Δ. 2687/1953 για την προστασία κεφαλαίων εξωτερικού και με την έκδοση εγκριτικών διοικητικών πράξεων, διασφαλίζεται η σταθερότητα των όρων της επιχείρησης. Η συμπλήρωση έγκειται στην απάλειψη της λέξεως «εξωτερικού» ή την συμπλήρωση «και εσωτερικού», ώστε να ισχύει και για ελληνικά κεφάλαια, με νόμο κατ’ αρχήν και στο Σύνταγμα στη συνέχεια. Ίσως πρέπει να τεθεί ελάχιστο όριο κεφαλαίου, ας πούμε ένα ή δύο εκατομμυρίων Ευρώ επένδυση και χρονικό όριο ισχύος, ας πούμε τουλάχιστο δέκα ετών αν όχι είκοσι ή και περισσότερο.
Οι δύο αυτοί ανασχετικοί παράγοντες αν αποκατασταθούν όπως πιο πάνω εξηγήσαμε, θα εδραιωθεί η εμπιστοσύνη των επενδυτών και είναι βέβαιο πως θα προσελκυσθούν επενδυτές, συμπεριλαμβανομένων των Ελλήνων εφοπλιστών με τους οποίους πρέπει να γίνει ανάλογη συζήτηση και οι οποίοι γνωρίζουν την αξία της αποκατάστασης αυτών των παραγόντων. Τώρα η Κυβέρνηση έχει τον λόγο να αξιοποιήσει το γρηγορότερο κάθε δυνατότητα ανάπτυξης, αφού προβεί σε όλες τις αναγκαίες περικοπές, όπως πιο πάνω σημειώσαμε και να το πράξει γρήγορα και αποτελεσματικά, ώστε ο λαός να ανασάνει με ανακούφιση και να εμπιστευθεί την Κυβέρνηση. Ποτέ όμως Ε.Ο.Ζ.
Ελάφρυνση των οδυνηρών για τους αδύνατους μέτρων μπορεί να γίνει χρησιμοποιώντας, ακόμη και προκαταβολικά, τα πρωτογενή πλεονάσματα που θα προκύψουν και το 2013, έτσι ώστε να αποφευχθεί είτε η πλήρης κατάρρευση είτε η πιθανότητα εξέγερσης. Όταν το Eurogroup συμφώνησε την αναστολή πληρωμής χρεολυσίων για δεκαπέντε χρόνια και την πληρωμή τόκων για δέκα χρόνια του χρέους του πρώτου μνημονίου και αυτό για να μπορέσουμε να αναπνεύσουμε, είναι αντιφατικό να μας δεσμεύεται το πρωτογενές πλεόνασμα και αν κάτι τέτοιο ισχύει, πρέπει να διορθωθεί αμέσως. Αυτά και ας ελπίσουμε το καλύτερο.
thiakos