Επεισοδιακοί ποδοσφαιρικοί αγώνες επι Γερμανικής κατοχής στην Αθήνα!

“Αέρα” και “κορόϊδο Μουσολίνι” φώναζαν οι Έλληνες στον αγώνα Γερμανίας- Ιταλίας

Του Τάσου Κ. Κοντογιαννίδη

Ένας ποδοσφαιρικός αγώνας ανάμεσα σε ελληνικές ομάδες και μάλιστα στρατευμένων, όταν γίνεται κάτω από συνθήκες κατοχής, όπως ήταν η Γερμανική, θα περίμενε κανείς να διεξαχθεί σε απόλυτη ηρεμία και χωρίς επεισόδια. Εν τούτοις το μικρόβιο του φανατισμού ξύπνησε πάθη και φανατισμό και οι ποδοσφαιριστές συνεπλάκησαν μεταξύ τους. Συνέβη το Μάη του 1941, λίγες μέρες μετά την κατάληψη της Αθήνας από τους Γερμανούς.

Εκείνες τις τραγικές μέρες, τα στρατευμένα παιδιά της Ελλάδος αφού παρέδωσαν τον οπλισμό τους στην ΄Ηπειρο, πήραν φύλλα πορείας και ξεκίνησαν πεζή για τις εστίες τους. Πολλοί κατέβηκαν στην Αθήνα γιατί δεν υπήρχαν τραίνα ούτε άλλο μέσο για να τους μεταφέρει. Τριγύριζαν κατάκοποι, βρώμικοι, νηστικοί και ρακένδυτοι στους δρόμους της πρωτεύουσας, θλιβερά απομεινάρια ενός ενδόξου Στρατού, του νικητή του αλβανικού Μετώπου.

Το θλιβερό θέαμα συγκίνησε εκκλησία και πολίτες που μάτωνε η ψυχή τους καθώς αντίκριζαν την κατάντια του εθνικού μας Στρατού, να ζητιανεύει στους δρόμους ένα κομμάτι ψωμί για να επιβιώσει!

Ο λαοπρόβλητος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χρύσανθος πριν παυθεί από τους Γερμανούς, έκανε συνεχείς εράνους με δυο γενναίες ελληνίδες, την Ιωάννα Τσάτσου- Σεφέρη και την ηθοποιό Μαρίκα Κοτοπούλη, ενώ παρακάλεσε τον Παναθηναϊκό να διοργανώσει αγώνα με αντίπαλο ομάδα στρατιωτών – παικτών ομάδων της Θεσσαλονίκης και οι εισπράξεις να διατεθούν στους βορειοελλαδίτες στρατιώτες. Ο αγώνας έγινε στις 4 Μαίου στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, ενώπιον 5.000 θεατών.

Ανάμεσα στους θεατές, υπήρχαν 500 ένστολοι Γερμανοί στρατιωτικοί . Παρά το γεγονός οτι οι ποδοσφαιριστές ήταν αγύμναστοι, υποσιτισμένοι και ταλαιπωρημένοι απο τον πόλεμο, απέδιδαν καλό ποδόσφαιρο. Δεν έλειπαν βεβαίως και τα σκληρά μαρκαρίσματα και οι συχνές διαμαρτυρίες στον καλύτερο τότε Έλληνα διαιτητή Σωτήρη Ασπρογέρακα. Στο β΄ ημίχρονο ο διαιτητής καταλόγισε πέναλτι υπέρ των Θεσσαλονικέων, αλλά οι παίκτες του Παναθηναϊκού διαμαρτυρήθηκαν και επιτέθηκαν εναντίον του. Τα επεισόδια γενικεύθηκαν όταν αναμίχθηκαν και οι ποδοσφαιριστές της Θεσσαλονίκης που επιδοκίμαζαν την απόφαση του Ασπρογέρακα.

Ένα κουβάρι έγιναν παίκτες και διαιτητής και κανένας δεν πήγαινε να τους χωρίσει, αφού δεν υπήρχε αστυνομία. Αγανακτισμένος ο διαιτητής διέκοψε τον αγώνα και αποχώρησε πετώντας την σφυρίχτρα. Τότε ένας γερμανός συνταγματάρχης από την κερκίδα, στέλνει έναν λοχαγό που είχε το πιστόλι στη ζώνη, παίρνει την σφυρίχτρα και συνεχίζει τον αγώνα. Ακόμα και στα φαλτσοσφυρίγματα δεν τολμούσε κανείς να διαμαρτυρηθεί. Ποιός θα τολμούσε να το κάνει; Μέσα στο γήπεδο, όπου εκνευρισμοί και βωμολοχίες δικαιολογούνται λόγω της εντάσεως, η παρουσία του Γερμανού λοχαγού με την σφυρίχτρα στο στόμα και το πιστόλι στη ζώνη, λειτουργούσε ανασταλτικά… Κάθισαν μέχρι το τέλος του αγώνα, όλοι σαν κότες, χωρίς την παραμικρή διαμαρτυρία, λέγοντας, καλύτερα να ήταν ο Ασπρογέρακας, τουλάχιστον θα μπορούσαμε να τον βρίσουμε… Για την ιστορία: Ο επεισοδιακός - πλήν για φιλανθρωπικούς σκοπούς διεξαχθείς - αγών, έληξε με 4-1 υπέρ του Παναθηναϊκού (ημίχρονο 2-1) με καλύτερο ποδοσφαιριστή τον Αντώνη Μηγιάκη.

Μια εβδομάδα μετά, δόθηκε δεύτερος αγώνας για την ενίσχυση των Μακεδόνων στρατιωτών - ποδοσφαιριστών που έληξε 1-0 υπέρ του Παναθηναϊκού. Οι οργανωτές πήγαν τότε στο γερμανικό Φρουραρχείο και ζήτησαν απο τον φρούραρχο να τους διαθέσει διαιτητή τον ίδιο λοχαγό που θεωρούσαν αμερόληπτο!

Την 1η Ιουλίου 1941 διεξήχθη ο τελευταίος πλέον ποδοσφαιρικός αγώνας, μεταξύ των δύο κατακτητών Γερμανίας και Ιταλίας στο Στάδιο Πανελληνίου ενώπιον 6.000 Αθηναίων, 800 Γερμανών και 500 Ιταλών στρατιωτικών, άπαντες εν στολή με την γερμανική μπάντα να παιανίζει…

Γκόλ με… « Κορόϊδο Μουσολίνι»

Οι Αθηναίοι αποδοκίμαζαν τους Ιταλούς και ζητωκραύγαζαν υπέρ των Γερμανών όταν επιτίθετο κι έβαζαν γκόλ, φωνάζοντας «Αέρα, Αέρα! συμπαρασύροντας τους Γερμανούς οι οποίοι τους εμιμούντο, χωρίς να γνωρίζουν τη σημασία του. Μόλις μπήκε το τρίτο γερμανικό τέρμα, οι Αθηναίοι άρχισαν, να τραγουδούν το «Κορόϊδο Μουσολίνι …» . Έβγαζαν το άχτι τους με την ανοχή των Γερμανών, που διασκέδαζαν, αδιαφορώντας αν λοιδορούντο οι σύμμαχοι τους. Τελικά νίκησαν οι Γερμανοί με σκόρ 4-0, ενώ οι Αθηναίοι που έχασαν το θέαμα, ρωτούσαν αν θα ξαναγίνει άλλος τέτοιος αγώνας για να μη το χάσουν!...