Υπάρχουν πολιτεύματα που σέβονται τα ατομικά δικαιώματα του ανθρώπου και συγχρόνως υπηρετούν την ευημερία της κοινωνίας. Είναι οι δημοκρατίες στις οποίες η όλη πολιτειακή οργάνωση, η δομή και η λειτουργία αποβλέπουν σε έναν ιστορικής σημασίας συγκερασμό του ατομικού καλού και του κοινωνικού. Στην αυτονομία και αυτάρκεια του προσώπου μέσα σε μια ισχυρή και ευνομούμενη, αλλά όχι καταπισεστική πολιτεία. Αυτός είναι ο άθλς της δημοκρατίας. Η δημοκρατία σήμερα, όμως, στην Ελλάδα απειλείται και το μέλλον της φαίνεται θανάσιμα παγιδευμένο. Οι λόγοι είναι πολλοί και οι κίνδυνοι εξαιρετικά σοβαροί. Ο σοβαρότερος κίνδυνος, ωστόσο, εκπορεύεται από το ήθος των πολιτικών, από την τυραννική λογική των κρατούντων, που εν μέση δημοκρατία αρχίζει να δημιουργείται...
του Στέλιου Συρμόγλου
Πρόκειται για ένα είδος σύγχρονου τυράννου που παράγει και ανέχεται η δημοκρατική εποχή μας και η ζωή μας.Ο σύγχρονος και μάλιστα δημοκρατικά εκλεγμένος τύραννος, έχει έναως Ηθος και έτσι οικοδομεί μια καινούργια Ηθική του Μη Ηθικού, που σημαίνει μιαν ανήθικη Ηθική! Προς αυτήν προσανατολίζει, παραδειγματίζει και εθίζει τους πολίτες.Είναι μέσα στον αβυσσαλέο χαρακτήρα του τυραννικού κυβερνήτη και στη φύση των πραγμάτων η εκμηδένιση κάθε αντίστασης. Ετσι αισθάνεται ασφαλής, μοναδικός και ιστορικά αναγκαίος. Ανήκει στη δικαιοδοσία της ψυχοπαθολογίας η αιτιολόγηση μιας τέτοιας συμπεριφοράς απέναντι σε φίλους και αντιπάλους. Τον βλέπετε, άλλωστε, όταν εμφανίζεται ενώπιον σας για τη συνηθισμένη πλύση εγκεφάλου σας: Η προχωρημένη ανισορροπία του καθρεπτίζεται στο βλέμμα του, λοξό και βαθύ, γεμάτο δόλια συλλογη και συγκρατημένο χαμόγελο που σβήνει μέσα σε μιαν αδιόρατη οργή και ελεγχόμενο υβριστικό πείσμα, με μια "δόση από γιαλεντζή μαγκιά" νεοελληνικού ύφους....
Την εξόντωση των πολιτικών του αντιπάλων ο αρχομανής τύραννος θεωρεί περίπου σαν αυτονόητο χρέος του. Επινοεί προς τούτο και επιστρατεύει τα πλέον αντικοινοβουλευτικά μέσα. Από τον οργανωμένο συκοφαντικό ψίθυρο έως τη "λαική" διαπόμπευση. Γνωρίζοντας οτι η ζωή και η κοινωνία είναι θεμελιωμένες όχι τόσο επάνω σε ιδανικά, όσο επάνω στη φύση των ανθρώπων, που "στρέφονται προς τα εύκολα και δεν ταλαιπωρούνται να ζητούν κάθε φορά την αλήθεια", αιφνιδιάζει με βόμβες εντυπώσεων σε ώρα επίκαιρη, θέλοντας να καταργήσει στις συνειδήσεις τους το όποιο μείζον θέμα, που θα μπορούσε να τους απασχολήσει. Επιδιώκοντας την ανάπτυξη του κοινωνικού αυτοματισμού και τη διασπορά διχόνοιας ανάμεσα στις διάφορες κοινωνικές ομάδες...
Είναι μέσα στο ήθος του τυραννικού πολιτικού ανδρός, η δειλία. Κατά βάθος τον βόσκει ο φόβος. " Τους ανδρείου, αναφέρει ο Ξενοφών στον ιέρωνα, τους φοβείται μην προβούν σε κανένα τόλμημα χάριν της ελευθερίας. Τούς σοφούς μην επινοήσουν κάτι καινούργιο και τους δίκαιους μήπως ο λαός εκφράσει την επιθυμία να κυβερνηθεί από αυτούς". Γι' αυτό κατέχεται από ερημία ψυχική και αγωνία έναντι φίλων, αντιπάλων και λαού. Με απαράμιλλη ευστοχία και πικρή ειρωνεία το έχει επισημάνει ο Πλάτων στην "Πολιτεία" του: "Πρέπει με μεγάλη οξυδέρκεια να διακρίνει ποιος είναι ανδρείος, ποιος μεγαλόφρων, ποιος φρόνιμος, οιος πλούσιος, για να καθαρίσει τελείως την πόλη από αυτούς".
Ο φόβος του τυραννικού κυβερνήτη, μήπως χάσει την εξουσία, η βαθύτερη μοναξιά του και η επίγνωση ότι φόροι βαρείς και υποσχέσεις ψευδείς διογκώνουν την οργή του λαού εναντίον του, τον αναγκάζουν να αναζητεί πιστούς δορυφόρους. Πέραν δε του φόβου, την ερημιά και τη συναίσθηση της αποτυχίας, η ίδια η άσκηση της εξουσιας προσθέτει στις τόσες αθλιότητες του τυραννικού προσώπου, νλεα γνωρίσματα: "Φθονερός, άπιστος, άδικος, ανόσιος, πανδοχείο και τροφείο κάθε κακ΄λιας, δυστυχής ο ίδιος και συνάμα αφορμή δυστυχίας σε όσους τον πλησιάζουν", όπως λέει ο Πλάτων.
Ο βίος και η πολιτεία του είναι ακριβώς αντίθετη προς τις δηλώσεις του. Κατά βάθος δεν πιστεύει ούτε σε ό,τι νομίζεται ως αρετή της δημοκρατίας, δηλαδή στον ελεύθερο και γνήσιο διάλογο. Γι' αυτό και, όταν διεκδικεί την εξουσία, την εκτρέπει σε στηνή δημαγωγία.Όταν δε την κατακτήσει, βαθμιαία καταργεί το δημοκρατικό διάλογο. Και με αντίληψη και λογική αυταρχική, με επινοήματα και ερμηνείες των διατάξεων του νόμου, καταργεί ατομικά δικαιώματα και επιβάλλει τον εργασιακό μεσαίωνα.
Αναθέτει στους παρατρεχάμενους του την προπαγάνδα, τα επικοινωμιακά τεχνάσματα και την παραπληροφόρηση, που αντικαθιστά την ενημέρωση. Εκμεταλλευόμενος περίτεχνα ενίοτε την αδράνεια του λαού ή τις αδυναμίες των αντιπάλων του να συμφωνήσουν και να ενωθούν για κοινή δράση, κυβερνά σχετικά εύκολα, έχοντας ως κύρια ειδικότητα την παραπλάνηση και τη ραδιουργία. Ούτε που ενδιαφέρεται για τη διατήρηση της προσωπικότητας των ανθρώπων, γιατί γνωρίζει καλά ότι σε ένα πολυάνθρωπο κράτος η προσωπικότητα και η δημοκρατία πεθαίνουν συχνά υπό το κράτος της ανάγκης.
Αυτός ειναι ο σύγχρονος τύραννος...Για τους "Μακαρίους" Ελληνες, τους ορώντες και μη βλέποντες ή τους αλλήθωρους, ότι τον "άρτον ορώντες πέτρας ροκανίζουσι και χορταίνοντες κοιμούνται μακαρίως", μπορεί να μην δέχονται την ύπαρξη κατά καιρούς τέτοιου τυραννικού πολιτικού στην ελλαδική πραγματικότητα. Και με αυτή τη λογική τους είναι "Μακάριοι" οι γελοίοι, γιατί γλίτωσαν από τη σοβαρότητα...
Και είναι κακότυχοι όσοι Ηρακλείδες, γιατί γνωρίζουν καλά τον τυραννικό κυβερνήτη και την κοπριά του Αυγεία....Και είναι κακότυχοι επειδή βλέπουν, αισθάνονται, αντιδρούν. Κακότυχοι γιατί αγαπάνε τον τόπο τούτο, γιατί υπερπλήθυναν όσοι τον μισούν και με οσφυοκαμψία "μπάτλερ" υποδέχονται και δέχονται αποφάσεις και παρανοικές ενέργειες του όποιου τυραννικού κυβερνήτη...