Την Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2013, στις 7:00 το απόγευμα σε Δημόσια συνεδρίαση, έγινε η εγκατάσταση του νέου Προέδρου της Ακαδημίας Αθηνών για το έτος 2013.
της Κατερίνας Πρωτοσυγγελίδου-Φλατσούση
Ο επιβλητικός χώρος της Ακαδημίας, φιλοξένησε εκατοντάδες άτομα. Εκπροσώπους της εκκλησίας, των γραμμάτων, των τεχνών, της πολιτικής, αλλά και φίλους που παρακολούθησαν την τελετή εγκατάστασης του νέου Προέδρου.
Ο απερχόμενος Πρόεδρος, Γεώργιος Κοντόπουλος κατά τη διάρκεια της ομιλίας του αναφέρθηκε στο «έργο των κέντρων και γραφείων ερεύνης της Ακαδημίας κατά το έτος 2012».
Στη συνέχεια το λόγο έλαβε ο νέος Πρόεδρος Σπύρος Ευαγγελάτος, ο οποίος με τη λιτή υπόσχεση ότι θα φανεί αντάξιος της εμπιστοσύνης του Σώματος, ξεκίνησε την ομιλία του με τίτλο « Η τρέλα του Ορέστη στην Ορέστεια του Αισχύλου και η τρέλα του Άμλετ στον Άμλετ του Σαίξπηρ».
Κατά τη διάρκεια της εξαιρετικά ενδιαφέρουσας εισήγησής του, σταματά και ρωτά με την απλότητα, την αμεσότητα και τη φιλικότητα που τον χαρακτηρίζει: «Μήπως διαβάζω γρήγορα; Ευχαριστώ» και συνεχίζει τη γρήγορη ανάγνωση με το γνώριμο γρήγορο και ζωηρό ρυθμό του, που νόμιζες ότι σκηνοθετεί , ότι διδάσκει, ότι «παίζει», διοχετεύοντας σε όλους τη διάθεση να ακούσουν κι άλλα, να δεχθούν κι άλλα ερεθίσματα.
Η παραστατική ανάγνωσή του, σου γεννούσε εικόνες, σκηνές, συναισθήματα, σα να ζούσες μια θεατρική παράσταση από τη στιγμή της δημιουργίας της, μέχρι το χειροκρότημα του κοινού. Διαβάζει, αναλύει, παίζει, διδάσκει.
Διαβάζει γλαφυρά, ζωντανά, με το δικό του τρόπο.
Αναλύει συναισθήματα.
Παίζει διαβάζοντας όλους τους ρόλους των ηρώων. Του Ορέστη, της Κλυταιμνήστρας, του Αίγιστου, του Άμλετ, της Οφηλίας, του Οράτιου.
Διδάσκει, διδάσκει, διδάσκει!
Η ομιλία του νέου Προέδρου της Ακαδημίας Αθηνών κ. Σπύρου Ευαγγελάτου, τελειώνει. Κάθεται στην έδρα και λύει τη συνεδρίαση.
Φυσικά υπήρξε συνέχεια. Η ανάγκη των παρισταμένων να σφίξουν το χέρι του ανθρώπου που μοναδικά, στον ευρωπαϊκό χώρο, συνδυάζει τρεις τίτλους. Αυτόν του Ακαδημαϊκού, του Καθηγητή Πανεπιστημίου και του Σκηνοθέτη. Και που, εξίσου μοναδικά, συνδυάζει το ήθος, την ανθρωπιά, το συναίσθημα, την πίστη στις αρχές του και την απλότητα.
Κατεβαίνοντας τα σκαλιά της Ακαδημίας Αθηνών, ένοιωσα να δικαιώνεται η άποψή μου πως, όσο πιο ψηλά στέκεται κάποιος, τόσο πιο προσιτός είναι στον κόσμο.