Κατανοώ πως όταν η οικονομική συγκυρία είναι δύσκολη, βρίσκεσαι για 6η συνεχή χρονιά σε ύφεση και γενικώς αποπνέει αρνητικό κλίμα ότι είναι δύσκολο να έχεις υψηλές απαιτήσεις.
του Στρατή Μαζίδη
Αλήθεια, αυτά τα ακριβοπληρωμένα στελέχη, έστω και εκτελούντα έξωθεν εντολές, κάθισαν ποτέ να σκεφθούν τι ακριβώς ζήτησαν; Αναλογίστηκαν πως ζητούν να πληρώνουν μισθό μηνιαίο όσα αμοίβονται αυτοί την ημέρα;
Σκέφτηκαν αν μπορεί να ζήσει άνθρωπος με τα χρήματα αυτά;
Και τα € 300,00 θα είναι μεικτά ή καθαρά; Διότι αν είναι μεικτά, τότε με προϋποθέσεις μιλάμε για € 200,00.
Κι αν αύριο τους πετάξουν κι αυτούς έξω; Το σκέφθηκαν; Πώς θα βάλουν βενζίνη στο τζιπ και θα πληρώσουν το 3G του smartphone;
Και με τα δεδομένα αυτά για τι επενδύσεις μας μιλούν; Η επένδεση προϋποθέτει ότι βάζεις κάτι, αναλαμβάνεις ένα ρίσκο. Αλλιώς δεν είναι επένδυση, είναι χάρισμα.
Άρα μάλλον για επενγδυτές πρέπει να μιλάμε παρά για επενδυτές.
Από την άλλη πλευρά οφείλουμε να μη μένουμε στα όσα διατυπώνονται επίσημα για λόγους εντυπωσιασμού. Δυστυχώς τα 300αρια είναι μια πραγματικότητα και μάλιστα για 8ωρο.
Πριν λίγες ημέρες θυμάμαι φίλο να μου λέει για γνωστό πρόσωπο που έπιασε δουλειά 8ωρη με μισθό € 375,00. Αν αφαιρέσουμε τα ναύλα και τα λοιπά σχετιζόμενα με τη δουλειά έξοδα, τότε πέφτουμε στα € 300,00.
Γνωστό και η περίπτωση που μας ανέφερε αναγνώστρια όπου της προτάθηκε εργασία με € 600,00 και ασφάλιση ΟΑΕΕ, δηλαδή € 600,00 - € 265,00 = € 335,00 για οκτάωρο.
Ας μην πέφτουμε λοιπόν από τα σύννεφα όταν τέτοιες ειδήσεις ή προτάσεις αποκτούν δημοσιότητα διότι δυστυχώς αποτελούν ήδη καθημερινή πρακτική.
Κι ας μην επιχειρούν κάποιοι φαιδροί τύποι να κάνουν λόγο για ανάπτυξη με τέτοιες προϋποθέσεις. Η Νιγηρία, η Κένυα και το Μπαγκλαντές μας προειδοποιούν για τη συνέχεια αν δεν αλλάξει κάτι δραστικά σε αυτό τον τόπο.