"It's The End Of The World As We Know It" τραγουδούσαν πριν αρκετά χρόνια οι Rapid Eye Movement γνωστότεροι ως R.E.M. σε μια προσπάθεια ευαισθητοποίησης γύρω από τα ζητήματα του περιβάλλοντος.
του Στρατή Μαζίδη
Με τα ίδια λόγια μπορούμε πλέον να περιγράψουμε την καθημερινότητά μας όσον αφορά τους όρους αποκούμπι, ασφάλεια, τράπεζα, αποταμίευση, ώρα ανάγκης κτλ.Μεγαλώσαμε σε ένα κόσμο όπου η τράπεζα ήταν ένας αξιόπιστος σταθερός συνεργάτης ή αν προτιμάτε στηλοβάτης. Ένας επιβραβευτής θα λέγαμε του νοικοκύρη. Θυμάστε τα χρόνια της δραχμής με τα υψηλά επιτόκια; Λίγο λίγο έβαζες στην άκρη. Στεκόσουν στην ουρά με το βιβλιάριο και κάθε χρόνο περίμενες να πέσουν οι τόκοι που ήταν τότε ένα σεβαστό ποσό.
Πέρα όμως από αυτό η τράπεζα αποτέλεσε και το σίγουρο κουμπαρά. Ακόμη κι όταν το ατού των επιτοκίων άρχισε σταδιακά να εξαφανίζεται, η τράπεζα ενέπνεε τη σιγουριά έστω και σε θέμα φύλαξης παρά απόδοσης. Ούτε στρώμματα, ούτε κάτω από το θάμνο, ούτε στην κουφάλα του δένδρου.
Η γιαγιά άνοιγε λογαριασμό στην τράπεζα στα εγγόνια. Ο πατέρας και η μητέρα είχαν εκεί τις οικονομίες τους τόσο για τα παιδιά αν σε αυτούς συμβεί κάτι, όσο και για τη συγκέντρωση ενός ποσού που αργότερα θα στήριζε μια αγορά, μια επένδυση, μια αναποδιά, σπουδές, γάμους, γεράματα, οτιδήποτε.
Ακόμη κι όταν λέξεις όπως ομόλογα, ρίσκο, αμοιβαία, προϊόντα κτλ μπήκαν στη ζωή μας, οι καταθέσεις συνέχισαν να διατηρούν το μεγαλύτερο πλεονέκτημά τους.
Ποιο; Τη Σ Ι Γ Ο Υ Ρ Ι Α.
Τα λεφτά ήταν εκεί. Κανείς δεν τα πείραζε.
Ε αυτή η σιγουριά πλέον δεν υφίσταται. Το επερχόμενο κούρεμα της Κύπρου, το αντίστοιχο αποφασισθέν στην Ισπανία και αυτό που λογικά θα έρθει και στη χώρα μας έρχονται να επιβεβαιώσουν τους στίχους του τραγουδιού αναφορικά με τις σταθερές που είχαμε στην οικονομική μας ζωή.
Η σεισμική δόνηση της Κύπρου ολοκληρώνεται. Το τσουνάμι που θα σηκωθεί σύντομα θα φτάσει και στις ακτές της πατρίδας μας.
It's The End Of The (economic) World As We Know It