Ανησυχείτε για τις καταθέσεις σας στις τράπεζες και σκεφθήκατε ότι η καλύτερη λύση είναι να πάρετε τα λεφτά σας σπίτι σας. Είσαστε ήρεμοι για την "εξυπνάδα" σας, όπως οι 'Ελληνες καταθέτες στις κυπριακές τράπεζες πριν το κούρεμα.
Είσαστε απολύτως σίγουροι για την ασφάλεια της επιλογής σας αυτής; H παρακάτω ιστορία (αληθινή) θα σας βγάλει από τις ψευδαισθήσεις σας. Βρισκόμαστε στις 25 Μαρτίου του 1922.
Η εκστρατεία στην Μικρά Ασία και ο πόλεμος έχει δημιουργήσει ανυπέρβλητα προβλήματα στην Ελληνική κυβέρνηση που αναζητά τρόπο φτηνού δανεισμού από το εσωτερικό για να καλύψει τις ανάγκες της.
Το τραπεζικό σύστημα δεν ήταν τόσο αναπτυγμένο όσο σήμερα και οι περισσότεροι είχαν τα χρήματα τους στο σπίτι τους σε φυσική μορφή και όχι στις τράπεζες.
Τι σκέφτηκε ο τότε υπουργός οικονομικών Π. Πρωτοπαπαδάκης και ο πρωθυπουργός Δ. Γούναρης; Aποφάσισε το κόψιμο στα δύο των κυκλοφορούντων χαρτονομισμάτων δραχμών και τη μείωση κατά 50% της αξίας τους.
Αυτό ισοδυναμούσε με υποτίμηση κατά 50% του νομίσματος και δεν μπορούσε να το αποφύγει κανένας πολίτης, ακόμα και αυτοί που είχαν τα χρήματα τους στο σπίτι τους. Τα λεφτά που απέκτησε κατ' αυτόν τον τρόπο το κράτος τα χρησιμοποίησε για να καλύψει μέρος των εξόδων του.Δεν μπορούσε βλέπετε να δανεισθεί στο εξωτερικό.
Για την απώλεια τους αυτή οι κάτοχοι χαρτονομισμάτων αποζημιώθηκαν με έντοκο ομόλογο του δημοσίου 20ετούς διάρκειας που δεν αποπληρώθηκε ποτέ ως συνήθως.
Βρισκόμαστε στις 9 Απριλιου 1953. Ο τότε υπουργός Συντονισμού Σπύρος Μαρκεζίνης με μία ξαφνική υποτίμηση που δεν περίμενε κανένας όρισε την ισοτιμία της δραχμής σε σχέση με το δολάριο Αμερικής σε 30.000 δραχμές ανά δολάριο.
Τα κέρδη για τους μυημένους ήταν τεράστια και από τότε βγήκε η έκφραση: O μήνας έχει εννιά...
Σημαντική λεπτομέρεια: Στις 30 Ιανουαρίου του 1953 είχε γίνει χωρίς να εξηγηθεί επαρκώς η συγχώνευση της Εθνικής Τράπεζας με την Τράπεζα Αθηνών. Η Εθνική τράπεζα εμφάνιζε το έτος 1952 ζημίες ύψους 38 δις δραχμών.
Σαφώς και τότε όσοι είχαν χρήματα στο σπίτι τους βγήκαν ζημιωμένοι, γιατί δεν ήξεραν πως να προστατευθούν από τους πολιτικούς και τα σχέδια τους.
Τα ιστορικά αυτά περιστατικά αναφέρονται για διδακτικούς λόγους για όσους επιμένουν σε παραδοσιακές μεθόδους προστασίας.
Θα μπορούσαν βέβαια να επαναληφθούν μελλοντικά και σε μία μετάβαση από το ευρώ στην δραχμή με 50% υποτίμηση, σαν αυτή που προτείνουν διάφοροι οπαδοί του κόμματος της δραχμής.
Υπάρχει άραγε τρόπος προστασίας από τέτοιους ενδεχόμενους κινδύνους;
θα απαντήσω ναι.
Ακόμα και αν οι καταθέσεις σας σ' αυτές μειώνονταν κατά 50% λόγω μίας έκτακτης φορολογίας σαν αυτή της Κύπρου τα δάνεια των τραπεζών και οι απαιτήσεις τους από τους δανειολήπτες δεν θα μειώνονταν αντίστοιχα.
Η ενδεχόμενη συμμετοχή σας στην ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών θα εξασφάλιζε τα λεφτά σας, καθώς θα είχε αντίκρυσμα την περιουσία των τραπεζών που δεν θα μειωνόταν από μία τέτοια κίνηση.
Για κάθε μετοχή που θα αγοράσουν οι επενδυτές στις προσεχείς αυξήσεις κεφαλαίου θα αποκτήσουν το δικαίωμα να αγοράζουν συνολικά άλλες 9. Το δικαίωμα αυτό θα το ασκούν κάθε 6 μήνες για τρία χρόνια και θα αποκτούν τις μετοχές που θα έχει στην κατοχή του το ΤΧΣ με τιμή ιδιαίτερα χαμηλή και σταθερή.
Αν λοιπόν οι καταθέτες φροντίσουν να καλύψουν κατά 10% τις σχετικές αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου των 4 συστημικών τραπεζών θα έχουν εξασφαλίσει 9 φορές τις τοποθετήσεις τους από ένα παρόμοιο κίνδυνο για 3 χρόνια δηλαδή μέχρι το 2016.
Σκεφθείτε το λιγάκι και αποφασίστε.
Ποιόν εμπιστεύεστε περισσότερο; Tην κυβέρνηση ή τις τράπεζες;
Η προσωπική μου απάντηση: Kανέναν από τους δύο...
Γι' αυτό λάβετε τα μέτρα σας εγκαίρως και σκεφθείτε την υπόδειξη σοβαρά.
Καλή τύχη...
SON OFEON
ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕ. ΕΣΕΙΣ?