Ένα απίστευτο κρούσμα σηψαιμίας στο Σισμανόγλειο Νοσοκομείο είδε χθες τα φώτα της δημοσιότητας. Το ακόμη πιο παράδοξο είναι πως ο ασθενής δεν είχε αντιληφθεί το παραμικρό επί μακρόν.
του Στρατή Μαζίδη
Φυσικά αναφέρομαι στη χθεσινή είδηση ότι "ποντικοί" εξαφάνιζαν σημαντικές ποσότητες τροφίμων που προορίζονταν για τις ανάγκες των ασθενών.Μόνο 750 κιλά κρέατος έφυγαν προς άλλους προορισμούς το μήνα Δεκέμβριο, χώρια τα τυροκομικά. Μια καλή φάμπρικα μεταπώλησης φαίνεται πως είχε στηθεί και δούλευε ανενόχλητα επί χρόνια. Η έτερη μοναδική λογική εξήγηση είναι πως σύγχρονοι Ρομπέν των δασών τα μοίραζαν σε φτωχούς. Αλλά ποιος την πιστεύει;
Όσο κι αν οι αποθήκες ήταν δίπλα στο γκαράζ, όσο ότι κι αν θέλετε, 750 κιλά κρέατος δεν είναι μικρή ποσότητα που εύκολα φυγαδεύεται.
Το λυπηρό όμως της υπόθεσης δεν είναι η επικερδής μπίζνα που είχε στηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα. Απατεώνες παντού και πάντα θα υπάρχουν. Κι ακόμη περισσότερο όταν μια χώρα τελεί υπό κηδεμονία.
Το λυπηρό είναι πως όλα αυτά έγιναν αντιληπτά επειδή ελέω μνημονίου δεν είναι εύκολα τα κονδύλια για το παραμικρό και όλα περνούν από κόσκινο. Διαφορετικά ο λογαριασμός θα πήγαινε στα γνωστά κορόιδα. Όλους εμάς. Σε όλη αυτή την δημοσιοϋπαλληλική αλυσίδα που ενασχολούνται με τις προμήθειες, κανείς σε καιρό ειρήνης, δεν παραξενεύτηκε. Τι στην ευχή, πιράνχας φιλοξενούνταν στο νοσοκομείο; Κανείς δεν ήλεγχε ποτέ ποσότητες, δελτία αποστολής, υπογραφές παραλαβόντων κτλ;
Δηλαδή έπρεπε να έρθουν οι γερμανοί μπας και κάποια στιγμή αρχίζει να μπαίνει ένα φρένο σε "δουλειές" τύπου Σισμανογλείου; Γιατί ένας Θεός ξέρει πόσα άλλα ...Σισμανόγλεια υπάρχουν και τα πληρώνουμε ακόμη.
Πόσα έβγαλαν από αυτή τη δουλειά όσοι την έκαναν τόσα χρόνια;
Ποιοι την έκαναν;
Ποιος θα αποζημιώσει τον ελληνικό λαό;
Κι άραγε όταν έρχονται στην επιφάνεια τέτοια περιστατικά χωρούν απολύσεις στο δημόσιο; Όχι μόνο για τους νοσηρούς εγκέφαλους που κέρδισαν από αυτό αλλά και για αυτούς που υποτίθεται πως είναι επιφορτισμένοι με τη σωστή και κατά το δυνατό καλύτερη λειτουργία του τμήματος προμηθειών.