Η ανερμάτιστη δήλωση του πρωθυπουργού, με αυτάρεσκο και έκδηλα δημαγωγικό θριαμβευτικό χαμόγελο, στο 1ο Αναπτυξιακό Συνέδριο, που πριν μερικές μέρες οργάνωσε το Υπουργείο Ανάπτυξης και η Ευρωπαική Επιτροπή, ότι η Ελλάδα περνάει "από το φαύλο κύκλο της ύφεσης στον ενάρετο της ανάπτυξης στο τέλος του 2023", όπου απέσπασε τα χειροκροτήματα και τις ιαχές κάποιων παρακολουθούντων εγκάθετων και τρωκτικών της "τρικέφαλης" κυβέρνησης των ανεγκεφάλων της εξουσίας, μόνο θλίψη και οργή προκαλεί...
του Στέλιου Συρμόγλου
Φαίνεται πασίδηλα πως ο Αντώνης Σαμαράς δεν είναι μόνο ανίκανος να συγχρονιστεί με τις ανάγκες των καιρών, είναι και ένας ψευδομανής νάρκισσος, ο οποίος δεν μπορεί να δει ο,τιδήποτε άλλο πέρα από τα είδωλα που του παράγει ο ρόλος του και ο καθρέπτης του σπιτιού του. Ως ύστατο απανθράκωμα παλιών τούβλινων πολιτικών τζακιών, χωρίς καμία αίσθηση της οδυνηρής εμπειρίας για την εξασφάλιση της επιβίωσης, δεν ξέρει τίποτα άλλο από μια έσχατη μεθοδολογία, που αποβλέπει στην πολιτική του επιβίωση και αυτοσυντήρηση.Ως ανήκων στους πολιτικούς που οιριοθετούν το έργο τους ανάλογα με το "πως και το πότε" των εκλογικών τους συμφερόντων, καθοδηγούνται από τα δημοσκοπικά ποσοστά, την αδηφαγία τους για περισσότερη παρουσία στο πολιτικό προσκήνιο και ενθαρρύνονται από τα όποια ανομολόγητα συμφέροντα, δεν διστάζει να προβαίνει σε δηλώσεις για...έξοδο από το τούνελ του οικονομικού λαβυρίνθου, χωρίς βέβαια να μας λέει ότι στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για "έξοδο", αλλά για είσοδο στην κόλαση...
Φαίνεται πως ο "οξυδερκής" πρωθυπουργός, αν και δεν γνωρίζει ότι η χώρα έχει και δεν έχει επί της ουσίας μόνο σταφίδα να εξάγει για την πουτίγκα της Αγγλίας, διακρίνει όλα εκείνα τα οικονομικά γνωρίσματα που ο "αφελής" λαός αδυνατεί να δει. Εκ των πρωτεργατών της εξαθλίωσης και της υποταγής ο Αντώνης Σαμαράς, συστοιχίζεται με τους ηθικούς αυτουργούς που καλλιεργούν ψευδαισθήσεις στους πολίτες για έξοδο από την ύφεση στο τέλος του 2013, αν και προηγήθηκαν δραματικές δηλώσεις του για απαρχή της ανάκαμψης από τον ερχόμενο Ιούνιο.
Επιδεικνύοντας προκλητική αδυναμία να εκμεταλλευτεί ακόμα και την κυνική ομολογία των "σχεδιαστών" του "προγράμματος διάσωσης", για λάθος στον "πολλαπλασιαστή" της ύφεσης, ένα πρόγραμμα που προσπαθεί απαρέγκλιτα, πλην όμως ανεπιτυχώς, να εφαρμόσει η τροτοκομματική κυβέρνηση της ανευθυνότητας, εγείροντας σε εβδομαδιαία βάση ενστάσεις και κάποιες εντάσεις σε ενδοκυβερνητικό επίπεδο, για λόγους εντυπώσεων και παραπλάνησης των πολιτών, ο "άφαντος" για λόγους επικοινωνιακούς πρωθυπουργός αναμηρυκάζει ασύγγνωστα τη λέξη της ανάπτυξης, που στην ελληνική νοσούσα οικονομική πραγματικότητα, έχει χάσει το εννοιολογικό της περιεχόμενο.
Κι ας πούμε ότι ήταν μια ακόμη έκρηξη μπουρδολογίας του πρωθυπουργού του "σωλήνα", στην εναγώνια προσπάθειά του να βελτιώσει τη δημοτικότητά του και να επιμηκύνει, επί ματαίω βέβαια, τη ζωή της κυβέρνησης. Μια έκρηξη πολιτικής ανοησίας που δεν είχε ίχνος ενδογενούς για τους ένδον πονηρίας και ειρωνίας. Αυτή η...χαζοχαρούμενη αντιμετώπιση της ασφικτικής πλέον κατάστασης της εξαθλιωμένης ελληνικής πραγματικότητας, το γεγονός ότι είμαστε για πέταμα, ότι η οικονομική μας υποδομή είναι τα σταφιδοχώραφα και από την άλλη μεριά φωνάζουμε "ελεήστε στραβοί τον ανοιχτομάτη", καταδείχνει την κατάντια κυβερνώντων και μη...
Θα σοβαρευτούμε ποτέ οι Ελληνες; Αυτά τα λεκτικά μαργαριτάρια του πρωθυπουργού, του Στουρνάρα και των διαφόρων "παπαγάλων" της κυβερνητικής παραπληροφόρησης, τα μαζεύουν προσεκτικά οι δανειστές και οι ξένοι γενικώς. Κι έτσι θα ξέρουν, με δικές μας επίσημες ομολογίες και αλλοπρόσαλλες δηλώσεις, πως θα μας κολλήσουν για μια ακόμη φορά στον τοίχο. Ο πολιορκημένος του Μεσολογγίου, όταν έλεγε στο σολωμικό στίχο, "έρμο ντουφέκι σκοτεινό, τι σ' έχω γω στο χέρι, όπου συ μούγινες βαρύ κι ο Αγαρηνός το ξέρει", το έλεγε με πολύ πίκρα και καημό, γιατί ήξερε την αδυναμία του ο πολιορκητής Τούρκος.
Για ποια ανάπτυξη μας μιλάει ο πρωθυπουργός, ο οποίος προσπαθεί να εξωραίσει τη σκληρή οικονομική πραγματικότητα και να επενδύσει πολιτικά στις προσδοκίες των πολιτών; Πως μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη, όταν:
- Πρατηρείται κατακρήμνυση της εμπορικής δραστηριότητας
- Συρρίκνωση της καταναλωτικής δαπάνης, εξαιτίας της φοροληστρικής επιδρομής σε μισθούς, συντάξεις και εισοδήματα.
- Η επίδοση της ελληνικής εμπορικής κινητικότητας είναι η χειρότερη στην Ευρωπαική Ενωση των 27 χωρών, όσο και των χωρών της Ευρωζώνης.
- Η βιομηχανική παραγωγή είναι σχεδόν ανύπαρκτη.
- Η γραφειοκρατία οργιάζει.
- Η φορολογία των επιχειρήσεων είναι αποτρεπτική για νέες επενδύσεις σε συνδυασμό με το ρευστό πολιτικό περιβάλλον...
- Το τραπεζικό σύστημα είναι επί της ουσίας πτωχευμένο.
- Χιλιάδες επιχειρήσεις έκλεισαν και καθημερινά μπαίνουν λουκέτα. Και μόνο ενεχυροδανειστήρια "φυτρώνουν¨σε κάθε γωνιά της ελληνικής επικράτειας, ώστε οι επιτήδειοι να εκμεταλλέυονται τον πόνο των δυσπραγούντων...
- Η γεωργία και η κτηνοτροφία δεν είναι ανταγωνιστικές μέσα στο ευρωπαικό περιβάλλον.
- Οι θαλασσοδανειζόμενες εταιρίες, οι κρατικοδίαιτοι των τελευταίων χρόνων, εξακολουθούν να κερδοσκοπούν...
- Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΕΛΣΤΑΤ και του ΚΕΠΕ η ανεργία αναρριχήθηκε στο 27% και στο τέλος του έτους θα προσεγγίσει το 30%. Με τους οικονομικά μη ενεργούς να είναι κατά 1,000,000 περισσότεροι από τους εργαζόμενους με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα δημόσια έσοδα, τους φόρους και τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία...
- Τα χρήματα των δανειστών που εισρέουν στα κρατικά ταμεία, δεν προορίζονται για τις ανάγκες της πραγματικής οικονομίας, αλλά για να καλύψουν τα αίσχη των τραπεζιτών, τα εξοδα του δημοσίου και τους δυσβάστακτους τόκους των δανείων..
- Τα χρήματα από το ΕΣΠΑ προορίζονται επίσης για κάλυψη εξόδων του δημοσίου, αν βέβαια απορροφηθούν...
- Το προσκλητήριο προς τους επενδυτές εξελίχθηκε σε κυβερνητικό και πολιτικό "ανέκδοτο".
Αυτή είναι η...ανάπτυξη που ευαγγελίζεται ο πρωθυπουργός;
Τελικά τόσο χάλασε τούτο το έθνος από την κορυφή ως τα νύχια. Αν αλαζονεύεται η δύναμη γίνεται προκλητική και ανοίγει την κεκρόπορτα της καταστροφής της. Οταν αλαζονεύεται η αδυναμία και βαράει το γύφτικο νταγερέ, τι την περιμένει; Ασφαλώς ο καγχασμός των άλλων, η περιφρόνηση και το σχοινί στο λαιμό. Θα μας πνίξουν οι άλλοι; Οχι, Τους πνιγμένους δεν τους πνίγει κανένας. Μόνοι μας σφίγγουμε τη θηλειά στο λαιμό μας ανεχόμενοι την πολιτική βλακεία. Ωσπου να το καταλάβουμε βέβαια θα χειροκροτούμε βλακώδεις πρωθυπουργικές δηλώσεις για ανάπτυξη και κουραφέξαλα ή αν δεν χειροκροτούμε θα "υφαίνουμε" υπομονετικά προσδοκίες, αλαλάζοντες την αθλιότητά μας...