Πέρασαν δέκα ημέρες από εκτενέστατο δημοσίευμα δεκαπενθήμερου περιοδικού, που αποκάλυπτε τον «παρακρατικό» τρόπο διαμόρφωσης της κοινής γνώμης, μέσα από κατασκευασμένους υπόπτους, πράκτορες και δημοσιογραφικά «βαποράκια». Η ανάγνωση του πολυσέλιδου ρεπορτάζ μ’ έκανε ν’ ανατριχιάσω για τον αν ζούμε σε περίοδο ψυχροπολεμική, που η πολιτική χαράσσεται από τύπους που φορούν μαύρα γυαλιά, έχουν σηκωμένους τους γιακάδες της καμπαρτίνας τους και το γείσο του καπέλου τους καλύπτει τα φρύδια.
Το περιοδικό που έκανε την αποκάλυψη- εδώ και καιρό στο στόχαστρο της εκτελεστικής εξουσίας- αναφέρεται σε συγκεκριμένα πρόσωπα και πράγματα και φαίνεται τόσο εμπεριστατωμένο, ώστε να πείθεται και ο πλέον δύσπιστος αναγνώστης για την ορθότητα των στοιχείων που δημοσιοποιούνται.Τα ενδεχόμενα είναι δύο:
Το συγκεκριμένο περιοδικό, δια του έγκριτου και μη «ελεγχόμενου» δημοσιογράφου του, έχει βαλθεί να αποτελέσει το «χαλκείο» της μετά – «Αυριανικής» δημοσιογραφικής περιόδου. Δηλαδή, δημοσιεύει κατασκευασμένα ρεπορτάζ, ελεεινολογεί ασύστολα, βρίθει βαθέος «κίτρινου» στο δημοσιογραφικό του περιτύλιγμα, με απώτερο στόχο να πλήξει καίρια την κεντρική εξουσία, η οποία με «ανασηκωμένα τα μανίκια» καθώς είναι, πλήττεται αθέμιτα και «βρώμικα» από πρώην «κρατικοδίαιτους» δημοσιογράφους- καθώς θα ‘λεγε και ο σοφολογιότατος «Ευάγγελος».
Το άλλο ενδεχόμενο είναι το εκτενές και αναλυτικό δημοσίευμα να ανταποκρίνεται στην «αληθοφάνεια» και την επαρκή –φαινομενικά τουλάχιστον- τεκμηρίωση του και τότε … Τότε «κλάψτα Χαράλαμπε» και Αντώνιε και Ευάγγελε και Φώτιε!!! Αν αληθεύει το ρεπορτάζ αλί και τρισαλί Έλληνα. «Χαιρέτα την, τη … Δημοκρατία, που χάνεις»!!! όπως μαθαίναμε για πολύκροτες υποθέσεις παρακρατικών δράσεων της δεκαετίας του 1950 ή του 1960, έτσι θα μαθαίνουν στο μέλλον για τη δράση όχι παρακρατικών, αλλά κρατικών φορέων που «τσουβάλιαζαν» οποιονδήποτε δε «συμμορφωνόταν με τις υποδείξεις το 2013. κρίμα τον κόπο τους πάντως, όχι των ασκούντων την εκτελεστική εξουσία, αλλά των ασκούντων την «τέταρτη» εξουσία. «Τουμπεκί ψιλοκομμένο» δέκα ημέρες τώρα. Η «εγκυμοσύνη» είτε υπάρχει, είτε δεν υπάρχει. Η «Δημοκρατία» είτε είναι «γκαστρωμένη» -κυοφορώντας τερατόμορφο πλάσμα-, είτε δεν είναι, οπότε αυτός που διασπείρει τη «φήμη» της επικείμενης «τερατογένεσης» πρέπει να τιμωρηθεί γι’ αυτό. Τι πιο λογικό, αν απειλείται και αν διασύρεται σήμερα το «χ» μέσο, αύριο να διασυρθεί το «ψ»; αυτό λοιπόν το «ψ» μέσο, δεν αισθάνεται την ανάγκη τουλάχιστον να διερωτηθεί που σταματά το ψέμα και που αρχίζει η αλήθεια;
Το ερώτημα παραμένει λοιπόν και το θέτει ο οποιοσδήποτε πολίτης: «εν έτει 2013 χρησιμοποιούνται Κ(Ε)ΥΠατζίδικες μέθοδοι για να εξοντώνεται κάθε ενοχλητική φωνή ή υπάρχουν ευφάνταστοι δημοσιογράφοι με αρκετά όμως τεκμήρια για να «ξεβρακώσουν» πολιτικά-κομματικά «τραβεστί»;
Τελικά ,μπορεί να πείσει κάποιος ειδήμων το μέσο πολίτη ότι ζει σε καθεστώς δημοκρατίας ή όχι; Φοβάμαι ότι είμαστε τόσο απορροφημένοι στους «ρυθμισμένους» οφειλέτες και στους «επίορκους» δημοσίους υπαλλήλους, που μέχρι να περάσει η επήρεια των ναρκο-ρυθμίσεων θ’ αναφωνήσουμε μετ’ επιτάσεως κατά τα καβαφικά μέτρα του «απολείπειν ο θεός Αντώνιον», αν και ελαφρώς παραλλαγμένα το : «ΧΑΙΡΕΤΑ ΤΗΝ, ΤΗ …ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΠΟΥ ΧΑΝΕΙΣ».
tonoikaipnevmata.wordpress.com