Διχοτομημένοι, στη μέση του κυκλώνα, περιστοιχισμένοι από εχθρούς και "φίλους" και φυσικά ...ξεχασμένοι από τη μαμά Ελλάδα, οι Κύπριοι δείχνουν ότι δεν καταλαβαίνουν.
του Στρατή Μαζίδη
Έτσι λοιπόν πληροφορήθηκα σήμερα από υψηλόβαθμο στέλεχος της αγοράς πως γερμανική αλυσίδα καταστημάτων βρίσκεται σε ελεύθερη πτώση στην Κύπρο καθώς οι πωλήσεις των εκεί καταστημάτων της σημείωνουν κάμψη που αυτή τη στιγμή αγγίζει το 70%.Την ίδια στιγμή, χαράς ευαγγέλια για την ελληνική εταιρεία "Μαρινόπουλος Α.Ε." που καταγράφει αντίστοιχες αυξήσεις των πωλήσεων της τάξης του 60%.
Αντίστοιχα πληροφορήθηκα πως στη γειτονική Ιταλία, η ίδια εταιρεία δε δραστηριοποιείται διότι όταν το επιχείρησε δειλά δειλά στον ιταλικό βορρά, δε βρήκε ανταπόκριση.
Στην Ελλάδα όμως ο όρος μποϊκοτάζ είναι κάτι το ξεχασμένο.
Το είχαμε εφαρμόσει επιτυχώς στις αρχές της δεκαετίας του 1990 με τα ολλανδικά και δανέζικα προϊόντα λόγω του σκοπιανού, λίγο αργότερα με το γνωστό αναψυκτικό που πάει με όλα λόγω της Ολυμπιάδας που χάθηκε και το ξεχάσαμε.
Τρία χρόνια στο Μνημόνιο, τρία χρόνια στο κρεββάτι του Προκρούστη και ακόμη αντίδραση δεν υπάρχει. Η Κύπρος πάλι, πριν καν ψηφιστεί το Μνημόνιο, έστειλε στον πάτο της ανατολικής Μεσογείου τα γερμανικά σαλάμια, μπύρες και μπισκότα.
Εμείς ως λαός (για να μην αδικήσω κάποιους) ούτε αυτό δεν είμαστε ικανοί να κάνουμε...