"Και τι θα γίνει αν ο ιδιοκτήτης του σπιτιού δεν έχει να πληρώσει το φόρο;" ρωτά όλος αγωνία ο δημοσιογράφος τον υιό Βαρβιτσιώτη.
του Στρατή Μαζίδη
"Ας πουλήσει το ακίνητο" απαντά με αφοπλιστική ωμότητα ο γεμάτος κάλους στα χέρια Μιλτιάδης.
Πώς έκανε ο Νίκος Σαμοΐλης όταν τον φώναζαν οι καταχρεωμένοι που ξαφνικά ανακάλυπταν στον ασπροπίνακα ότι χρωστούν και το βρακί που φοράνε; Και τι συμβούλευε τότε ο παρουσιαστής; Το σφυρί. Πράγμα λογικό για κάποιον καταχρεωμένο που τα έκανε θάλασσα.
Αλλά και ο βουλευτής να μιλά έτσι; Να λέει με τόση ευκολία, ας το πουλήσει;
Δηλαδή ρε Μίλτο για να χουμε καλό ρώτημα έκανε ο άλλος το σκατό του παξιμάδι, έμεινε άνεργος χάρη σε σένα και τους υπόλοιπους 299 φίλους σου και θα πουλήσει το σπίτι του; Ένα σπίτι που αρκετοί με άλλη αξία το αγόρασαν, με εκείνη το ξεπληρώνουν και αν το πουλήσουν έτσι στην ανάγκη όπως βρίσκονται δε θα πιάσουν ούτε τα μισά;
Κι αν κανένας φουκαράς κληρονόμησε κάτι από τη μάνα του, το θειο του, τη γιαγιά του, πρέπει να το σκοτώσει;
Έτσι απλά δηλαδή. Πουλήστε το. Δεν πάει να χει ο άλλος εκεί μέσα τις παιδικές του αναμνήσεις, τις καλές και κακές στιγμές, όλη του τη ζωή. Να μεγάλωσε, να παντρεύτηκε, να χάρηκε, να πένθησε, να κατέφυγε...
Να το πουλήσει να πληρώσει το φόρο.
Κι ας το χτισε πετραδάκι πετραδάκι.
Κι ας μείνει μετά στο δρόμο.
Δηλαδή κι αν κάποιον τον πονά το πόδι του, να το κόψει.
Είναι κι αυτή μια άποψη.
Εγώ πάλι ρε Μίλτο έχω μια άλλη ιδέα μιας και έγινες βουλευτής για να προσφέρεις στην πατρίδα και το λαό. Μιας και για σένα ισχύει το "ουκ ήλθον διακονηθήναι αλλά διακονήσαι".
Γιατί δεν πουλάς εσύ το σπίτι σου να πληρωθούν φόροι ανθρώπων που δεν έχουν;