Του Θανάση Νικολαΐδη
ΔΕΝ περίσσεψαν οι φρουροί, δεν μας φτάνουν οι χωροφύλακες. Πίσω απ’ τους πολιτικούς; Πολλοί λουφάρουν στη Βουλή; Γραφιάδες σε ευάερα γραφεία με το μολύβι της γραφειοκρατίας, όταν συνάδελφοί τους βράζουν στο λιοπύρι με το δάκτυλο στη σκανδάλη;
ΕΤΣΙ κι αλλιώς, ακόμα κι άλλους τόσους να είχαμε δεν μας…προλάβαιναν. Τον κάθε κακομαθημένο, πολυμήχανο και ατιμώρητο μικρο-μεγαλοκομπιναδόρο που τα καταφέρνει και νιώθει ευτυχής. Για την εξυπνάδα του και για τη…βλακεία του διπλανού του. Και, βέβαια, για τη ραθυμία του Κράτους, αδύναμου να τον εντοπίσει.ΑΠΕΝΑΝΤΙ ένα Κράτος επιμελώς αδιάφορο. Δεκαετίες χωρίς μηχανογράφηση κι ήταν σκόπιμο και…αποτελεσματικό. Για ν’ απλώσει η γραφειοκρατία τα πλοκάμια της και να ξεζουμίζεται ο πολίτης απ’ τους μικροεκβιαστές με τη σφραγίδα. Να αρμέγεται (κατάχλωμη) η (Γ)Ελλάδα κι αυτοί να συνεχίζουν το πάρτι.
ΚΙ από ελεγκτικούς μηχανισμούς; Κι εδώ αδιαφορία στελέχωσης και υλικοτεχνικής υποδομής. Ακούσαμε για υψηλόβαθμους δικαστικούς που δεν τους παραχώρησαν γραφείο και γραμματέα. Για το ΣΔΟΕ που φορτώθηκε τους ελέγχους χιλιάδων επαγγελματιών και δεν προλαβαίνει να ξετρυπώσει τους «ποντικούς» ούτε μιας πόλης. Είναι, θα μου πεις, ο φόβος. Υπάρχει, ωστόσο, και η «λήξη». Με την απομάκρυνση των ελεγκτών του ΣΔΟΕ, ξανά η απόδειξη ατύπωτη (ή του διπλανού τραπεζιού μπροστά σου), ξανά η επαγγελματική αλητεία στη τσέπη ημεδαπών και αλλοδαπών, και το Κράτος στη γωνιά να επαιτεί.
ΠΑΜΕ στον επαγγελματία και δη της εστίασης. Ανάμεσα σε «επαγγελματίες» που τσέπωναν το 23% , δεν το απέδιδαν, ωστόσο, τσίριζαν για τους ανύπαρκτους δρόμους και τα νοσοκομεία χωρίς…γάζες. Βρήκε το πάτημα (για τους πολλούς μιλάμε) να προσαρμόσει προς τα πάνω τις τιμές κι αυτές παρέμειναν σκαρφαλωμένες, καρφωμένες και…ψηλοθωρούσες. Την πελατεία που θα τα σκάει κι αυτός θα τα τσεπώνει. Μάγκικα, (νεο)ελληνικά και απατεωνίστικα.
ΜΑΣ ξάφνιασαν με την αποφασιστικότητά τους (οι κυβερνώντες), μας ξαφνιάζουν και με την αναποφασιστικότητά τους. Με τα μισόλογα των «πιλοτικών» και τα δειλά των σχεδιασμών. Λες κι έχουν απέναντι πειθαρχημένους…σαντουιτσάδες, καφετζήδες και ταβερνιάρηδες. Λες και τα αφεντικά των παραπάνω εργαζομένων θα τσακιστούν να καταβάλουν τον ΦΠΑ.
ΕΚΕΙ, λοιπόν, που θα’ πρεπε να είναι αυστηροί και άτεγκτοι είναι εφεκτικοί και αναποφάσιστοι. Με καταγραφές τιμοκαταλόγων (που δεν θα γίνουν), με τις μπλε καρτούλες (που δεν θα επικολληθούν), με τις μερίδες λιποβαρείς (είναι βέβαιο). Το 10% (της έκπτωσης) ανήκει στο Κράτος και μη γελιόμαστε ποντάροντας σε «συμφωνίες κυρίων» κ. ά. φαιδρά. Μόνο στη θέα κάποιων «κρεμασμένων» θα το βάλουν στα πόδια οι «λαγοί».