Του Γιάννη Κουντουρογιάννη
Ήτανε λέει Αύγουστος ξανά... Διακοπές , θάλασσα, ήλιος, Ελλάδα...Αύγουστος ξανά... Στιγμές ανάσες που σε κρατούν ζωντανό στη βαρυχειμωνιά της καθημερινότητας σου.
Ήταν οι φωνές των παιδιών, τα γέλια των μεγάλων... Τα παιχνίδια στη θάλασσα μικρών και μεγάλων.
Ήταν και τα βλέμματα, οι ματιές των ερωτευμένων, τα μυστικά συνθηματικά εκείνων που ήταν έτοιμοι να γίνουν ένα.
Τ' Αστέρια και η Πανσέληνος στη Μουσική να ταξιδεύουν και η Αγάπη στις νότες να δίνει αφορμές..
Ήταν όλα εκεί...κι έκανε ξανά η Ψυχή σου Ταξίδι με πλώρη μια Ιθάκη και με χρώματα βγαλμένα από Ταξίδι στα Κύθηρα.
Εκεί που είναι η Πατρίδα σου βρίσκονταν όλα κι απλωμένα πάνω της τα όνειρα, τα δικά σου και όλων μας.
Ήταν εκεί η Ελλάδα σου...
Μόνο που τώρα εσύ μάλλον θα λείπεις...
Πολίτης σιωπηλός και φοβισμένος, με την ταυτότητα του τάχα ανέμελου το δρόμο θα πάρεις της επιστροφής τέλος του μήνα, χωρίς να είσαι σίγουρος πως το σπίτι σου θα βρεις...
Μα είναι ακόμα στο χέρι σου, δική σου απόφαση, δεμένο πάνω στη δική σου θέληση το Δεδικασμένο...
Τη Λευτεριά την εμποδίζει μονάχα η Σιωπή σου και φυσικά πως δεν γίνονται από μόνα τους τα Θαύματα...
Μπορεί να μην είσαι πια γενναίος, μα να ξέρεις πως κανείς ποτέ γενναίος μήτε ήρωας γεννήθηκε.
Η Ανάγκη κάνει τους γενναίους και το πάθος για τη ζωή τους Ήρωες.
e-nemesis.eu