Ο πενταετούς υποχρέωσης ΓΓ δημοσίων εσόδων κος Θεοχάρης χτύπησε ξανά στο βωμό να μαζέψει χρήματα στα κρατικά ταμεία για να κριθεί ως επιτυχημένος.
του Στρατή Μαζίδη
Βέβαια η θητεία του στα ναυάγια της Lehman Brothers και της ASPIS δε νομίζουν ότι του προσφέρουν μεγάλη βοήθεια.
Ο κος Θεοχάρης λοιπόν βγήκε παγανιά και θέρισε τα ΑΦΜ. Κι από τον πολύ συλλογισμό που λέει και το τραγούδι έχασε το λογαριασμό.
Κρίνει καλύτερο για την οικονομία να στείλει στον Αδη μια μικρομεσαία επιχείρηση ή ένα φουκαρά ελεύθερο επαγγελματία διαγράφοντας το ΑΦΜ του. Χρωστά που χρωστά, αλυσόδεσέ τον να μη σε πληρώσει ποτέ και να μην μπορεί ούτε να φάει ο ίδιος και τα παιδιά του.
Είναι αυτός που αποφάσισε και τα εξοντωτικά πρόστιμα ακόμη και για λάθη στην έκδοση στοιχείων με πέναλτυ ισόποσο της αξίας αλλά ελάχιστο πλαφόν αξίας τα € 2.500,00.
Παράλληλα ο πρώην υπάλληλος των αποτυχημένων (όχι ότι τα σημερινά αφεντικά του είναι πετυχημένα παρά τα success stories που διηγούνται) ετοιμάζει πυρετωδώς το περιουσιολόγιοα και ονειρεύεται κατασχέσεις.
Κι αν δεν πρόκειται για το Χάρο της ελληνικής οικονομίας, σίγουρα έχουμε να κάνουμε με τη μετενσάρκωση του Διοκλητιανού που καταδιώκει τους πάντες. Το μόνο που δεν έχει αποφασίσει ακόμη είναι τα βασανιστήρια όσων χρωστούν. Γιατί ούτε Χάρης ούτε ΘΕΟ-χάρης είναι.
Ένας άνθρωπος αμφιβόλου λογικής σε θέση κλειδί να προκαλεί το μίσος της κοινωνίας. Τι άλλο να πει κανείς;
Μόνο σε ένα από όσα έχει πει έχει δίκιο ο νέος Διοκλητιανός, στο "Καλύτερα να κλείσουν οι επιχειρήσεις με ελλείμματα!". Εδώ έχει δίκιο. Ας κλείσουν λοιπόν οι αντίστοιχες κρατικές και ΔΕΚΟ (αυτές δηλαδή που κρατά το κράτος ενώ ξεπουλά τις κερδοφόρες) και γιατί όχι όλο το κράτος αφού είναι άχρηστο ώστε να απολυθεί κι αυτός και να πάει από κει που 'ρθε!