Το όνειδος της Αριστεράς στην Ελλάδα, η κυρία των 1615 σταυρών, η Μαρία Ρεπούση ξαναχτύπησε. Αυτή τη φορά τα έβαλε και με το Θεό, τόσο παντοδύναμη αισθάνεται από τη λαοθάλασσα που της εξασφάλισε μια θέση στο κοινοβούλιο και τα προνόμια βεβαίως βεβαίως.
του Στρατή Μαζίδη
Καμιά φορά αναρωτιέμαι αν η ελληνίδα (;) βουλευτής έχει δεχθεί ισχυρό χτύπημα στο κεφάλι και λέει όσα λέει δίχως παράλληλα να φοβάται και το κράξιμο. Εκτός αν της αρέσει διότι υπάρχει και αυτή η εκδοχή.
Τη μια τα έβαλε με τη Σμύρνη και τον ελληνισμό της Μικρασίας ο οποίος στιμώχθηκε στο λιμάνι. Πιθανότητα επειδή ήταν ακόμη καλοκαιρινές ημέρες και σκέφτηκαν να πεταχθούν στα νησιά του Αιγαίου για διακοπές.
Την άλλη της έρχεται κατούρημα τη στιγμή που το Ελληνικό Κοινοβούλιο θυμάται μια φορά το χρόνο τον Ποντιακό Ελληνισμό και τη γενοκτονία του.
Έπειτα μας είπε ότι χορός του Ζαλόγγου είναι ένας μύθος και τίποτε περισσότερο.
Άλλη φορά πάλι μιλώντας στην ΟΛΜΕ είπε "και τι θέλετε; Να κλάψω που θα απολυθείτε". Όχι μανάρι μου, να μην κλάψεις. Με € 10.000,00 μόνο να γελάς πρέπει.
Μετά σκέφτηκε ότι δεν είναι δυνατό να πραγματοποιείται πρωινή προσευχή στα σχολεία και τα παιδιά να κάνουν το Σταυρό τους ώστε ο Χριστός να τα φυλάει.
Αργότερα θυμήθηκε τα νηπιαγωγεία της Θράκης και τώρα επανέρχεται λέγοντας πως στο σύγχρονο ελληνικό λύκειο, είναι μπανάλ να διδάσκονται τα θρησκευτικά. Δε συνάδουν για να χρησιμοποιήσω την ακριβή της έκφραση.
Προσωπικά μετά από όλα αυτά, θα έλεγα ότι εσύ δε συνάδεις με την Ελλάδα Μαρία. Αντίθετα απέναντι σε περιμένει μια καλή καριέρα είτε στο χαρέμι κανενός μουστακαλή τουρκαλά στο Ερζερούμ είτε ακόμη και στην τουρκική βουλή όπου σίγουρα με το βιογραφικό θα μπεις με τα τσαρούχια!