του Στρατή Μαζίδη
Εμείς πετύχαμε πρωτογενές πλεόνασμα ρουφώντας το αίμα του λαού, βγάζοντας από τη μύγα ξύγκι και ξεχνώντας τις οφειλές του κράτους προς τους ιδιώτες. Δηλαδή τρίχες. Κι επομένως τρίχες να περιμένουμε.
Σε κάθε περίπτωση αυτό που εντυπωσιάζει είναι η επιθυμία για χρονική μετακύλιση των υποχρεώσεών μας. Να αποπληρωθούν οι υποχρεώσεις μας 50 χρόνια αργότερα. "Μακάρι" έλεγε και κραύγαζε ο Στουρνάρας στον ενικό να περάσει το ομόλογο των 50 ετών.
Ναι μακάρι! Μακάρι να καταστρέψουμε και τις δύο τρεις επόμενες γενιές. Να τις φορτώσουμε και αυτές με ασήκωτο φορτίο στην πλάτη για να μπορέσουν οι πολιτικάντηδες να κάνουν πάλι τα ρουσφετάκια τους και να κακοδιαχειριστούν τα ευρωπαϊκά πακέτα.
Και στο ενδιάμεσο; Δε θα πάρουμε άλλα δάνεια;
Ας βγάλουμε και 100 και 150 ετών ομόλογα.
Ευτυχώς που δεν υπάρχουν πια κορόιδα για να τα αγοράσουν.
Ας καταλάβουν ορισμένοι πως η επιμήκυνση όταν μιλάμε για αγγούρια δεν είναι καλό πράγμα διότι μπορεί ο πολιτικός κόσμος να τα τρώει και να δροσίζεται, αλλά ο ελληνικός λαός τα τρώει και ζορίζεται!