Το προεκλογικό πανηγύρι οσονούπω αρχίζει και το σκηνικό των εκβαχευμένων πολιτικών συνειδήσεων στήνεται με γνώμονα την παραπλάνηση των φιλέορτων πολιτών. Των πολλών "πανηγυριωτών", τέλος πάντων, που έχουν εθιστεί στην πολιτική της φαντασμαγορίας.
Του Στέλιου Συρμόγλου
Και μπορεί η παράκρουση των πολιτικών και κάποιων εγκάθετων τεχνοκρατών, που μαθαίνουν τη τέχνη τους διοικώντας υπουργεία δίχως να έχουν διαχειριστεί προηγουμένως ούτε ψιλικατζίδικο ή περίπτερο να ξεπερνά κάθε μεταφυσική προσχειρότητα, ωστόσο στα λεκτικά πολιτικά πυροτεχνήματα τα πάνε καλά. Και "πανηγύρια" χωρίς πυροτεχνήματα δεν γίνονται...
Το "σκηνικό" των επερχόμενων εκλογών ήδη "στήνεται". Και αίφνης ο Αντώνης Σαμαράς, αυτή η διάνοια της πολιτικής ντεκατέντσιας, με αναμάσημα το "πρωτογενές πλεόνασμα" που πέτυχε η δικομματική κυβέρνηση της συμφοράς του τόπου, μας μιλάει με πρωτογενές θράσος και αίσχος για τις απαιτήσεις της τροίκα, που δεν είναι πια ανεκτές...
Και ταυτόχρονα ακούγονται και υπουργικές ή άλλες φωνές "αντίστασης" στελεχών της κυβερνητικής αθλιότητας στις υπερφίαλες αξιώσεις των δανειστών...Με τα δημοσιογραφικά "παπαγαλάκια" φυσικά να συμπληρώνουν, άλλα κατευθυνόμενα και άλλα ολιγόνοα και ανίδεα, τη σκηνογραφία της κυβερνητικής θρασύτητας, προβάλλοντας την "αποφασιστικότητα" του πρωθυπουργού για απευθείας συνομιλίες με την ηγεσία της Ευρωπαικής Ενωσης, για "οριστική ρύθμιση" του ελληνικού χρέους.
Ενας εσμός πολιτικών ντόμπερμαν, που αφού κατασπάραξαν τον κοινωνικό ιστό και ποδοπάτησαν κάθε έννοια κοινωνικής δικαιοσύνης και εθνικής αξιοπρέπειας, αρχίζουν να εμφανίζονται έτοιμοι να "ορθώσουν" ανάστημα απέναντι στην τρόικα. Ποιο ανάστημα όμως; Το νανοειδές πολιτικό τους ανάστημα; Το μόνο ύψος που διαθέτουν είναι αυτό της έπαρσης , της οίησης και της αυτάρεσκης αυθεντίας!..
Απευθύνονται στην "προβατοποιημένη λογική" των ευαπάτητων πολιτών. Απευθύνονται στο θυμικό των ανύποπτων Ελλήνων, για τους οποίους θυμός και λογική είναι έννοιες ταυτόσημες. Απευθύνονται στην ευπιστία των ψηφοφόρων, στην ανάγκη τους να αντλήσουν ελπίδες από τη δεξαμένη των πολιτικών υποσχέσεων. Φαίνεται ότι οι πολιτικοί σαρδανάπαλοι προετοιμάζονται καταλλήλως. Και "προετοιμασία" σημαίνει, για τους γνωρίζοντες πρόσωπα και πράγματα, αρραγής συνεργασία με τον πυρήνα των δανειστών, για το "αιφνιδιαστικό" ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών, και εν προκειμένω με την καγκελάριο Μέρκελ, πριν μάλιστα η τελευταία σχηματίσει κυβέρνηση στο Βερολίνο, μέχρι ίσως το τέλος Νοεμβρίου.
Με ποιους άλλους της ευρωπαικής ηγεσίας θα συνομιλήσει ο Αντώνης Σαμαράς, εγείροντας τις αντιρρήσεις του για νέες αξιώσεις της τρόικα, όταν εκκρεμεί ο σχηματισμός κυβέρνησης στη Γερμανία; Μέχρι τότε όλα είναι "παγωμένα". Και γιατί δεν το έκανε τον τελευταίο χρόνο, πολύ περισσότερο όταν ανέλαβε την πρωθυπουργία και είχε και το συγκριτικό πλεονέκτημα της "ευρείας συναίνεσης" και της τρικομματικής κυβέρνησης, αλλά φρόντιζε ως ευπειθής υπηρέτης αφεντάδων να δέχεται στο πρωθυπουργικό γραφείο, μέχρι και πριν μερικές μέρες, τους υπαλλήλους της τρόικα και να τους "εντυπωσιάζει" με αρχοντοχωριάτικες υποκλίσεις και επικύψεις;
Μην τρελαθούμε ξαφνικά!.. Ενδεδυμένος με τον μανδύα της υποκρισίας και του ψεύδους ο Αντώνης Σαμαράς μας παρουσιάζεται αποφασισμένος να "αντισταθεί" στην τρόικα. Χωρίς να σεμνύνεται. Εχοντας θέσει στο περιθώριο για χρόνια την πολιτική της ουσίας, επιδίδεται στην πολιτική αδολεσχία και στο βερμπαλισμό, δημιουργώντας πρόσκαιρες εντυπώσεις. Επιζητώντας τον έπαινο του "δήμου και των σοφιστών", γιατί μας έβαλε στον...ενάρετο δημοσιονομικό δρόμο με το "πρωτογενές πλέονασμα", που υποτίθεται ικανοποιεί το βασικό μνημονιακό ζητούμενο. Κανείς ωστόσο από το κυβερνητικό έκτρωμα δεν υπολογίζει ότι ακόμη και γι' αυτό το αμφισβητούμενο πρωτογενές πλέονασμα, οι Ελληνες έγιναν υποζύγια δυσβάστακτων μέτρων και της πολιτικής αβελτερίας.
Μιλάμε για την αποθέωση της πολιτικής του σουρεαλισμού. Κι έτσι επιχειρείται η διαμόρφωση ενός προεκλογικού σκηνικού σύγχυσης και παραλογισμού. Με τους ψυφοφόρους να βρίσκονται αντιμέτωποι με εκβιαστικά διλήμματα και ταυτόχρονα με "αντιμνημονιακούς" και όψιμους κυβερνητικούς "αντιστασιακούς" για τη μνημονιακή πολιτική, που κατά καιρούς υπερψήφισαν!..
Οι "ελπιδοπώλες" της κυβέρνησης ευελπιστούν ότι μέσα στην επιχειρούμενη σύγχυση θα "τσιμπήσουν" είτε οι φοβισμένοι και ανασφαλείς από τα εκβιαστικά συνθήματα, είτε οι μωρόπιστοι από την υποτιθέμενη αναστροφή της κυβερνητικής πολιτικής και την πρωθυπουργική "αντίσταση" στο "κακό" μνημόνιο, όπως άλλωστε έσπευσε χθές να το παρουσιάσει, ως μη όφειλε βέβαια εκ της θέσεώς του, ο εκ των στενών συνεργατών του πρωθυπουργού και γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου, προκαλώντας σήμερα την ηχηρή αντίδραση της Ντόρας Μπακογιάννη.
Εκτιμώ ότι αρχίζει μια προεκλογική περίοδος, που δημιουργεί πρόσφορο πεδίο για έρευνα κοινωνιολόγων, πολιτικών επιστημόνων και ειδικών της πολιτικής ψυχολογίας. Εύχομαι βέβαια, αυτός ο λαός που δεν φαίνεται να έχει χειραφετηθεί επαρκώς από της διανοητικές μήτρες του παρελθόντος, να μην αντιδράσει ως υποταγμένη αγέλη μπροστά στην κάλπη, γιατί αυτή τη φορά θα εκτεθεί στο ιστορικό κακό, που πάντα ελλοχεύει...