Του Γιάννη Κουντουρογιάννη. Εδώ και δυο τουλάχιστον χρόνια γίνεται μεγάλη και έντονη συζήτηση για την συνταγματική τάξη, για την πιστή εφαρμογή και την νόμιμη, την χρηστή εφαρμογή των κανόνων του καταστατικού χάρτη της Πατρίδας μας. Γίνεται λόγος και προκύπτουν καθημερινά δεκάδες αντιλογίες και λεκτικοί διαξιφισμοί αναφορικά με τον συνταγματικό τρόπο άσκησης των τριών εξουσιών από τα όργανα τους κατά τον τρόπο και την έκταση που τις αναγνωρίζει και περιγράφει το ισχύον Ελληνικό Σύνταγμα. Πραγματικά το θέμα είναι από τη φύση του δίχως νοητό τέλος.
Επειδή ακριβώς ενώ από τη μια το Συνταγματικό κείμενο από τη φύση του έχει συγκεκριμένες και απαράβατες Αρχές για να διέπουν τη λειτουργία της Ελληνικής Πολιτείας στο διηνεκές και μέχρι την αβέβαιη αλλά και τυχόν πιθανή στο μέλλον αναθεώρηση ή την κατάργηση του, από την άλλη πλευρά είναι προσιτό και φιλόξενο στο να αντιμετωπίζει κάθε νέα πιθανή ή και απρόσμενη κατάσταση, κάθε νέο ακόμα και απρόβλεπτο ή και εντελώς απίθανο λογικά ενδεχόμενο.
Το Ελληνικό Σύνταγμα επιδέχεται συχνά διάφορες αντίθετες ερμηνείες ή και αρνητικές κριτικές ανάλογα με τον επιδιωκόμενο σκοπό των κριτών του. Κι άλλοτε λόγω του γενικόλογου και του λιγομίλητου σε λέξεις (κι όχι σε Δημοκρατία ) χαρακτήρα του γίνεται φονικό εργαλείο στα χέρια και στους σκοπούς εκείνων που ο Λαός επιλέγει με εκλογές ως εκπροσώπους του, την ίδια στιγμή που είναι εντελώς ευδιάκριτο το υπεροπτικό και αντιδημοκρατικό πρόσωπό τους...
Αν μπορούσαμε και θέλαμε να δώσουμε χρόνο και νου στην μελέτη του Συντάγματος μας , αν είχαμε την ειλικρινή διάθεση να λειτουργούμε περιορίζοντας εκούσια την μόνιμη εκτροπή μας προς το μέρος του Εγώ, αν συμφωνούσαμε πως Σύνταγμα δεν είναι μόνο οι λέξεις αλλά κυρίως είναι η αφοσίωση μας ως Έθνους και ως Λαού στην ισότητα και στην Εθνική μας ανεξαρτησία..., τότε είναι σίγουρο πως το σύνταγμα της Πατρίδας μας θα μπορούσε με μεγάλη μαεστρία να μας οδηγήσει σε εφαρμόσιμες λύσεις αναφορικά με τα δεινά που μας μαστίζουν εδώ και χρόνια, καταργώντας τα αδιέξοδα της χαμένης και χρεοκοπημένης Πολιτείας μας, επειδή απλά θα είχε την δύναμη να διορθώσει τον Βίο μας..
Οι ειδικοί του συνταγματικού δικαίου γνωρίζουν καλά την έννοια και και τη ερμηνεία του όρου " Διατάξεις του Σκληρού Πυρήνα " του Ελληνικού Συντάγματος...
Με πολύ απλά λόγια είναι εκείνες από τις διατάξεις του που για να μην ισχύουν πια, για να καταργηθούν έστω και κατά ένα μέρος χρειάζεται κατάλυση του Πολιτεύματος δια της βίας , με άλλα λόγια πραγματική Λαϊκή ή άλλου είδους επανάσταση.
Κι όμως τα τελευταία χρόνια οι Ακλόνητες αυτές διατάξεις του Σκληρού Πυρήνα έχουν δεκάδες φορές καταρρεύσει... όχι μονάχα από τις αποφάσεις της Κυβέρνησης ή και της Βουλής...
Κυρίως από τις αποφάσεις του ίδιου του ελληνικού λαού...την ώρα που ψηφίζει, την ώρα που σιωπά, την ώρα που παρακολουθεί τηλεόραση, την ώρα που πετάει σκουπίδια στο δρόμο, την ώρα που δεν εκδίδει απόδειξη, την ώρα που προτιμά να πάει Μύκονο ενώ έκαναν διακοπή ρεύματος στον Γείτονα του...
Ακόμα και τώρα που ρίχνω Άσφαιρες Λέξεις στο πληκτρολόγιο της Σιωπής μου για προσωπική εκτόνωση ...
Η ΤΗΡΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΠΙΑ ΝΑ ΕΠΑΦΙΕΤΑΙ...
e-nemesis.eu